Mor Percel
 |
| Mor Percel | |
|---|---|
 Mor Percel | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 14. novembar 1811. |
| Mesto rođenja | Tolna, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 25. maj 1899. (87 god.) |
| Mesto smrti | Bonjhad, Austrougarska |
Mor Percel (mađ. Perczel Mór; Tolna, 14. novembar 1811 — Bonjhad, 25. maj 1899) bio je jedan od generala u Mađarskoj revoluciji 1848. Naročito se istakao u ratu protiv srpske vojske.
Percel se pridružio dobrovoljačkoj vojsci koja se 16. septembra 1848. sukobila sa 10.000 austrijskih vojnika pod komandom Jozefa Filipovića. Za uspeh u ovoj borbi je unapređen u čin general-majora.
Austrijanci su porazili njegove trupe 30. decembra 1848. u bici kod mesta Mor i gotovo ih uništile.
Vojska pod njegovom komandom je zauzela Solnok 22. januara.
Sa četvrtom armijom je krenuo iz Segedina na Petrovaradin, gde je spasao od blokade mađarski garnizon. Od 22. marta nizao je pobede protiv srpske vojske: kod Sombora, Siriga i Horgoša. Kasnije je napao i porazio Srbe kod Sentomaša, što je bio četvrti mađarski napad na ovo utvrđeno selo. U toku osvajanja ovog mesta pobijeno je između 4000 i 5000 žitelja Sentomaša, Turije i Nadalja. Istu politiku će primeniti i prema selima u Šajkaškoj tokom bezuspešnih pokušaja zauzimanja Titelske visoravni. Zapaljena su mesta Turija, Nadalj, Čurug, Kovilj i Đurđevo. Čak je uništen i Koviljski manastir dok su Percelove trupe tražile grobno mesto supruge Đorđa Stratimirovića. Može se slobodno reći da je Percel izvršio genocid u Šajkaškoj jer je u periodu od četiri meseca popaljeno većina mesta i poubijano preko 20% stanovništva te oblasti.
I pored velike brojne premoći Percel je tučen u Šajkaškoj od srpskih trupa: 12. aprila kod Mošorina i Vilova, 6. maja kod Kaća i Budisave, 22-26 maja kod Vilova, Titela i Mošorina i 1. juna kod Vilova i Mošorina. Nakon toga austrijskoj Južnoj vojsci išao je na susret general Percel od Novog Sada. U sukobu kod Kaća i Jarka — Rimskog Šanca 7. juna, Percel je silno potučen; od tada se o njemu ništa više nije čulo. Kod Kaća je jedan Percelov bataljon potpuno uništen napadom Otingerovih konjanika.
Posle mađarske katastrofe u bici kod Vilagoša 13. avgusta 1849, 14. avgusta je preko Oršave pobegao u Tursku, a odatle u London.
U Mađarsku se vratio 1867. gde je nekoliko godina bio uticajan političar.
Umro je 25. maja 1899. u Bonjadu u Mađarskoj.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
