Muzej Antonjina Dvoržaka
| Muzej Antonjina Dvoržaka | |
|---|---|
| Antonín Dvořák Museum | |
.jpg) | |
| Osnivanje | 1932. |
| Lokacija | Prag Češka |
Muzej Antonjina Dvoržaka (češ. Muzeum Antonína Dvořáka) u Pragu je muzej posvećen češkom kompozitoru Antonjinu Dvoržaku (1841–1904). [1] [2]
To je deo Češkog muzičkog muzeja, koji je pak deo Nacionalnog muzeja. Od 1932. godine muzej se nalazi u zgradi baroknog stila koju je projektovao poznati arhitekta Kilijan Ignac Dincenhofer početkom 18. veka, iako sama kuća nema posebne veze sa Dvoržakom. Nalazi se u severnom delu Novog grada, na oko 15 minuta hoda od centra Praga. [3]
Muzej prikazuje fotografije, isečke iz novina, programe i lične predmete koji se odnose na kompozitora, uključujući njegovu violu i klavir, kao i njegov sat, olovku i naočare. U zgradi se nalazi jedinstvena zbirka njegovih rukopisa i prepiske, čime se pruža važan izvor za istraživanje Antonjina Dvoržaka. Tu se redovno održavaju koncerti, seminari, predavanja i izložbe.
Iznad njegovog stola visi portret Ludviga van Betovena, koji se prvobitno nalazio u kompozitorovom stanu u ulici Žitna u Pragu. Na prvom spratu muzeja nalazi se multimedijalni zid koji omogućava da se čuju mnoge Dvoržakove kompozicije u različitim aranžmanima. Muzej je važan centar za proučavanje Dvoržaka i njegovog rada, što ga čini popularnom destinacijom ne samo među turistima već i među muzičkim profesionalcima iz celog sveta.[4]
Muzej takođe organizuje godišnju ceremoniju uoči dana njegove smrti (1. maja) na njegovom grobu na Višegradskom groblju južno od okruga Novi grad. Na njegov rođendan u rodnoj kući u Nelahozevesu je proslava. Muzej brine i o seoskoj kući njegovog zeta Josefa Suka. Komemorativni centri povezani sa Dvoržakom postoje i na drugim lokacijama: postoji stalna postavka na njegovom seoskom imanju u Visokoj kod Pribrama, jedan u Zlonjicama i spomen sala u dvorcu Sihroj kod Turnova. [5]
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Prema planovima Kilijana Ignaca Dincenhofera, izgrađen je letnjikovac za grofa Vacinova; ovaj jednospratni barokni objekat smatra se njegovim prvim radom u Pragu nakon desetogodišnjeg studiranja evropske arhitekture. Zgrada je završena pre 1720. To je šarmantna kuća sa mansardnim krovom i plastično oblikovanim frontom. Prema ulici, letnjikovac ima dva dograđena prizemna paviljona. Otprilike 10 godina kasnije, u bašti su postavljene skulpturalne dekoracije Matjaša Bernarda Brauna. Dve skulpturalne grupe od peščara predstavljaju godišnja doba, proleće i zimu, odnosno leto i jesen; između ostalih skulptura nalaze se figure Satira i dve kamene vaze. Mesto se nekada zvalo "Kod patuljaka" zbog ukrasa na ulazu. Godine 1729. letnjikovac je kupio Karel Jozef grof Desfor, a vlasnici su se posle toga nekoliko puta menjali – u 19. veku kuća je bila u vlasništvu Jozefa Vejta i tada je služila kao okupljalište obrazovanih grupa ljudi. Godine 1826. ovde je otvoren baštenski restoran po imenu "Amerika", sa uglavnom nemačkom klijentelom. Godine 1843. trošnu zgradu sa velikom baštom kupio je grad Prag; prvo je ovde osnovana stočna pijaca, a kasnije su rasprodali prostore za izgradnju. Objekat je restaurirao arh. Antonjin Baum 1884. godine, a zatim ponovo 1911. godine, kada je malo dvorište ispred letnjikovca bilo ograđeno rešetkom od livenog gvožđa. Rešetka je kopija originalne barokne rešetke, koja je posle 1884. prodata Drezdenu. Početkom 20. veka bila je sedište ženske gimnazije "Minerva" i Zavoda za siromašne.
Početkom tridesetih godina 20. veka osnovano je Udruženje za podizanje spomenika A. Dvoržaku, kasnije preimenovano u Udruženje Antonjin Dvoržak, čiji su članovi okupljali uspomene na slavnog kompozitora sa ciljem da mu podignu dostojanstven spomenik. Godine 1932. u letnjikovcu je otvorena prva izložba o kompozitorovom životu i radu. Muzej je 1956. godine ušao u upravu Muzeja češke književnosti, a od 1976. je uključen u Muzej muzike, koji pripada Narodnom muzeju. 1991. godine (za proslavu 150. godišnjice Dvoržakovog rođenja) postavljena je nova izložba.
Glavni deo zgrade je velika sala na prvom spratu, čije zidove i svod prekrivaju freske Jana Ferdinanda Šora (Apolon, Arhimedova smrt, Apel, Orfej, Graditelj rimskog Koloseuma). Freske je restaurirao J. Herman 1894. godine, a slike je restaurirao akademski slikar Bohumil Čila 1956 - 1957. godine. Objekat je restauriran 1977. godine.[6]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ↑ Antonín Dvořák on Records (na jeziku: engleski). Greenwood Press. 1991. ISBN 9780313273674.
- „Češka i Slovačka“ – Vodiči. . ISBN 981-234-714-3. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
- ^ Modrá, Katrina (2019-04-30). „Prague's National Museum to celebrate May Day with fountain light show”. Expats.cz for Jobs in Prague - Prague Real Estate in the Czech Republic (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 16. 06. 2021. g. Pristupljeno 2019-08-18.
- ^ s.r.o, PTV Media. „National Museum's famous whale returns | Prague TV - Living Like a Local! Jobs, News, Lifestyle and More ...”. prague.tv (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 17. 05. 2022. g. Pristupljeno 2019-08-18.
- ^ „Prague museum explores Journeys of Antonín Dvořák | Radio Prague”. Radio Praha (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2019-08-18.
- ^ „Antonín Dvořák Museum”. avantgarde-prague.com. Pristupljeno 10. 11. 2022.
- ^ Antonín Dvořák on Records (na jeziku: engleski). Greenwood Press. 1991. ISBN 9780313273674.
- ^ „National Museum – Antonín Dvořák Museum”. w.prague.eu/en/. Pristupljeno 10. 11. 2022.