OŠ „Ivo Andrić” Budisava

Osnovna škola „Ivo Andrić”
Osnovna škola „Ivo Andrić”
Tip	osnovna škola
Osnovana	1966.
Raniji nazivi	OŠ „Moša Pijade” ; (1965—1993)
Lokacija	Školska 3; Budisava, Novi Sad
Država	Srbija
Veb-sajt	Zvanični veb-sajt

OŠ „Ivo Andrić” jedna je od osnovnih škola u Novom Sadu. Nalazi se u ulici Školska 3, u Budisavi.^[1] Naziv je dobila po Ivi Andriću, srpskom i jugoslovenskom književniku i diplomati Kraljevine Jugoslavije.

Istorijat[uredi | uredi izvor]

Godine 1885. u jednoj privatnoj kući je počela sa radom Rimokatolička veroispovedna škola.^[2] Prvi učitelj je bio obućar Janoš Nađidai, a prva školska zgrada sa dve učionice je izgrađena 1886.^[2] Rad Reformatorske škole u novoj zgradi je počela 1888, jedna njena polovina je bila namenjena reformatorskoj veroispovesti, a druga evangelističkoj.^[2] Svaki od ovih delova je bio osposobljen i za versku nastavu sa po jednom učionicom i stanom za sveštenika ili učitelja. U početku je bio relativno mali broj učenika i škola je bila nepodeljena, 1895. je imala trideset i tri učenika.^[2] Evangelistička škola je osnovana 1889. i radila je u istoj zgradi sa Reformatorskom školom, a prvi učitelj je bio Johan Šramel od 1889. do 1907. godine.^[2] Posebna školska zgrada je izgrađena 1914, a do 1932. je služila i kao crkva.^[2] Sasvim retka deca srpske i mađarske narodnosti sa srpskim i slovenskim prezimenima su pohađala „Vić školu” koja je bila ustanovljena između dva svetska rata.^[2] U njoj se nastava odvojila na srpskom jeziku, bez obzira koje nacionalnosti su bili učenici. Prva učiteljica je bila Danka Nešin iz Kovilja. Veroispovedne škole posle Prvog svetskog rata postaju državne osnovne škole.^[2] Između svetskih ratova u Budisavi je neko vreme radila i škola za malobrojnu jevrejsku decu koja su imala svog učitelja. Posle Drugog svetskog rata je u mnogim selima u Vojvodini, ako je bilo uslova, kadrova i prostora, prema izmenjenom Zakonu, školovanje produženo u sedmogodišnje, a nedugo zatim i u osmogodišnje osnovno obrazovanje.^[2] Pošto u Budisavi nije bilo ni prostora, ni kadrova, učenici su morali da pohađaju više razrede u Kaću. Kada su se stvorili uslovi za ostvarivanje osnovnog osmogodišnjeg obrazovanja, nastava je organizovana u osam zgrada. Kamen temeljac nove, sadašnje zgrade, u Školskoj 3. je postavio tadašnji direktor Pavle Gera 18. marta 1965, a useljena je početkom škole 1966—67. godine.^[2] Školska zgrada je imala 1650m² sa jedanaest klasičnih i jednom manjom učionicom, zbornicom, kancelarijom direktora i stručnog saradnika, učeničkim toaletom u prizemlju i na spratu i toaletom za nastavnike u prizemlju, kuhinjom sa trpezarijom 197m² i prostorijama za pomoćno–tehničko osoblje.^[2] Učenici su koristili otvorene površine koje su činili školsko dvorište sa zelenom površinom 5309m² i otvoren teren za rukomet 955m² koji je od 2016. godine prekriven tartan masom.^[2] U školskom dvorištu je izgrađena stara zgrada 1900. ukupne površine 230m² u kojoj se nalazila jedna učionica, arhiva, školska biblioteka i kancelarije u kojima i danas radi sekretar i administrativni radnici.^[2] Izgradnja fiskulturne sale je započela 23. marta 1999, radovi su prekinuti nakon postavljanja krovne konstrukcije.^[2] Sportska hala je otvorena 3. oktobra 2007. sa 1702m².^[2] U neposrednoj blizini, preko puta glavne školske zgrade, su i prostorije u kojima se odvija rad produženog boravka sa 90m² u objektu i 234m² koje čini dvorište.^[2] Prostor je namenski opremljen za učenje i odmor. Nastava se izvodi na srpskom i mađarskom jeziku. Prvobitni naziv škole je bio Moša Pijade, a od 1993. je promenjen u Iva Andrić.^[2] Od 2007. godine se dan škole proslavlja 9. oktobra.^[2]