Papa Stefan V
| Papa Stefan V | |
|---|---|
.jpg) Papa Stefan V | |
| Lični podaci | |
| Mesto rođenja | Rim, Papska država |
| Datum smrti | 14. septembar 891. |
| Mesto smrti | Rim, Papska država |
| Mesto ukopa | Bazilika Svetog Petra |
| Papa | |
| Pontifikat | septembar 885—14. septembar 891. |
| Prethodnik | Papa Hadrijan III |
| Naslednik | Papa Formoz |
Papa Stefan V (latinski: Stephanus V; umro 14. septembra 891) je bio 110. papa od septembra 885. godine do svoje smrti[1].
Detinjstvo i mladost[uredi | uredi izvor]
Stefan je rođen u Rimu koji je tada bio deo Papske države. Otac Hadrijan pripadao je rimskoj aristokratiji. Stefan je obrazovanje stekao kod Zaharija, papskog bibliotekara. Pre stupanja na papsku stolicu, Stefan je bio kardinal manastira Kvatro Koronati[2]. Na to mesto postavio ga je papa Marin I.
Pontifikat[uredi | uredi izvor]
Nakon smrti svoga prethodnika, pape Hadrijana III, Stefan je septembra 885. godine osvećen za papu[3][2]. Nije se čekala potvrda karolinškog cara Karla Debelog[4]. Tokom Stefanovog pontifikata, Papsku državu pogodila je glad izazvana sušom i najezdom skakavaca. Papski trezor ostao je prazan te se Stefan morao koristiti bogatstvom svoga oca kako bi pomagao siromašnima, otkupljivao zarobljenike i popravljao crkve.
Nakon smrti Metodija Solunskog, nemački sveštenici utiču na papu Stefana da zabrani propovedanje liturgije na slovenskom jeziku[5]. Stefan je usvojio Gaja III od Spoleta i krunisao ga je za cara 891. godine[6]. Luja III Slepog postavio je za kralja Provanse. Sa Vizantijskim carstvom bio je u dobrim odnosima. Od cara Lava VI tražio je pomoć za borbu protiv Saracena na moru[7]. Vizantinci su se odazvali pozivu i u periodu od 885. do 886. godine preoteli Saracenima južnu Italiju[8]. Vizantinci su se odazvali pozivu i u periodu od 885. do 886. godine preoteli Saracenima južnu Italiju[8].
Papa Stefan je umro 14. septembra 891. godine. Sahranjen je u Bazilici Svetog Petra u današnjem Vatikanu[9]. Nasledio ga je papa Formoz.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "Pope Stephen (V) VI". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. 1913.
- ^ a b Ilaria Bonaccorsi, Stefano V nell'Enciclopedia dei Papi, Treccani, 2000. URL consultato il 2/1/2015.
- ^ Claudio Rendina, I Papi. Storia e segreti, Ariccia, Newton&Compton Editori. (2005). pp. 296.
- ^ Cfr. Adriano III
- ^ McBrien 2009, str. 144.
- ^ Tommaso Di Carpegna Falconier, Guido di Spoleto in Dizionario Biografico degli Italiani, vol. 61, Treccani, URL consultato il 2/1/2015
- ^ Collins 2009, str. 170.
- ^ a b Greville Stewart Parker Freeman-Grenville; Stuart Christopher Munro-Hay. Islam: An Illustrated History. Bloomsbury Publishing USA. 2006. 2004. ISBN 978-1-4411-6533-6. str. 46.
- ^ C. Rendina, I Papi. pp. 298.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Collins, Roger (2009). Keepers of the Keys of Heaven: A History of the Papacy. Basic Books. str. 170. ISBN 9780786744183.
- McBrien, Richard P. (2000). Lives of the Popes - reissue: The Pontiffs from St. Peter to Benedict XVI. HarperCollins. str. 144.
- Claudio Rendina, I Papi. Storia e segreti, Newton&Compton Editori, Ariccia 2005
- Biagia Catanzaro, Francesco Gligora, Breve Storia dei papi, da San Pietro a Paolo VI, Padova (1975). pp. 98
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Opera Omnia by Migne Patrologia Latina with analytical indexes
- Biografia di papa Stefano V nell'Enciclopedia dei Papi Treccani
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
