Požari na deponijama
Požar na deponiji nastaje kada se otpadne materije koje se odlažu na deponiju zapale i šire.
Vrste[uredi | uredi izvor]
Postoje dve vrste – površinski i duboki požari, prvi se obično javljaju u nerazvijenim zemljama koje nemaju kapacitet da pravilno pokriju otpad inertnim dnevnim i srednjim pokrivačem. Moderni primeri takvih požara su deponije Denoar i Gazipur u Indiji,[1] Cerro Patacon u Panami i New Providence na Bahamima.
Deponije koje ne pokrivaju svoj otpad dnevnim pokrivačem uzrokuju prodor vazduha koji obezbeđuje kiseonik neophodan za povećanu dekompoziciju biološke aktivnosti koje stvara značajnu toplotu i može izazvati spontano sagorevanje materijala na deponijama. Ako se ne kontrolišu, požari sa spontanim sagorevanjem posebno imaju tendenciju da sagorevaju dublje u otpadnoj masi što dovodi do dubokih požara. U Sjedinjenim Američkim Državama 40% požara na deponijama se pripisuje paljevini.[2]
Posebno su opasni jer mogu izazvati isparenja od sagorevanja širokog spektra materijala koji se nalaze na deponiji.[3] Ključni parametri koji izazivaju zabrinutost su ugljen monoksid, vodonik-sulfid i isparljive organske materije. Proizvodnja dioksina i furana je, takođe, dokumentovani faktor rizika.
Požare na podzemnim deponijama je, za razliku od tipičnog požara, teško ugasiti vodom osim ako se ne izvrši remont. Oni su slični jamskim požarima i tresetima. Kontrola prodora kiseonika je najbolji metod za sprečavanje i borbu protiv požara na podzemnim deponijama jer tako vatrogasni tim može biti siguran da su svi putevi za ulazak vazduha efikasno blokirani.
Značajni požari na deponijama[uredi | uredi izvor]
- 26. januara 1998. u Ma'alaei, 4,6—6,1 m pod zemljom – veruje se da je ugašen za nekoliko nedelja ubrizgavanjem više od 1000 funti tečnog ugljen-dioksida koji je tinjao četiri meseca.[4]
- Požar na podzemnoj deponiji koji je otkriven u decembru 1996. godine u Danburiju je izazvao jak miris poput pokvarenih jaja zbog visoke koncentracije vodonik-sulfida. Trajao je nedeljama i grad je bio primoran da instalira sistem za oporavak gasa čija je cena premašila milion dolara.[2]
- Početkom novembra 1999. na deponiji Delta Shake and Shingle Landfill u Severnoj Delti – vatra je bila 20—30 m duboka, gradonačelnik je 27. novembra proglasio lokalno vanredno stanje, a gašenje požara je trajalo nešto više od dva meseca i koštalo je više od četiri miliona kanadskih dolara.[5]
- 2. septembra 2007. veliki požar na regionalnoj deponiji u Frederiktonu je primorao stanovnike da ostanu u zatvorenom zbog straha da bi dim mogao biti toksičan.[6]
- Republičke službe su 23. decembra 2010. prijavile povišene temperature ekstrakcije gasa na deponiji West Lake.[7] Procenjuje se da je vatra bila udaljena otprilike 1000 stopa od radioaktivnog otpada koji je ilegalno bačen na deponiju 1973. godine.[8]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Mogul, Rhea (2024-04-23). „New Delhi chokes as trash mountain fire spreads hazardous fumes”. CNN (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-05-31.
- ^ a b U.S. Fire Administration - Landfill Fires Arhivirano 2009-03-20 na sajtu Wayback Machine
- ^ Robert P. Stearns, Galen S. Petoyan (1984). „Identifying and controlling landfill fires”. Waste Management & Research. 2: 303—309.
- ^ “Ma’alaea Landfill Fire Sparks State Effort To Develop Guidelines,” Environment Hawai’i, Inc., Volume 9, Number 4, October 1998.
- ^ T. Sperling, "Fighting a Landfill Fire", Waste Age magazine, Jan. 1, 2001
- ^ „Fredericton landfill fire contained, officials say”. www.cbc.ca. Arhivirano iz originala 4. 9. 2007. g.
- ^ „Missouri Department of Natural Resources”. dnr.mo.gov. Pristupljeno 19. 4. 2018.
- ^ „West Lake Landfill”. US Environmental Protectino Agency. Pristupljeno 19. 4. 2018.
