Портал:Istorija/Izabrani 6 2013

Sfragistika (grč. σφραγις — sfragis, pečat ili sigilografija (lat. sigillum — pečat) je nauka o razvitku, izradi i upotrebi pečata na poveljama i spisima. Ona je u uskoj vezi sa ostalim pomoćnim istorijskim disciplinama, posebno sa heraldikom jer se na najvećem dijelu pečata nalaze likovi grbova sa natpisom. Takođe je još u uskoj vezi i sa diplomatikom, numizmatikom i genealogijom.

Upotreba pečata poznata je još iz antike. Orijentalni narodi su ih koristili, a kasnije su od njih preuzeli Grci i Rimljani. Od Grka i Rimljana u V vijeku pečate primaju germanski narodi, a preko njih se upotreba pečata širi na cijelu Zapadnu i Srednju Evropu. Početkom VI vijeka počele su se pečatiti isprave od pergamenta što je pospješilo dalji razvoj pečata. Od VIII vijeka pečat postaje opšti znak ovjere i potvrde isprava svih tadašnjih zapadnoevropskih i srednjoevropskih vladara te vizantijskih careva i rimskih papa. U Srbiji upotreba pečata javlja se još u vrijeme dinastije Nemanjića u XIII vijeku, a najvjerovatnije i mnogo ranije. To potvrđuju nova otkrića (vidi Pečat kneza Strojimira). Ti pečati su bili prvo carsko-vizantijskog tipa da bi do XV vijeka poprimili sve karakteristike zapadnoevropskih pečata.

...dalje...