Pređi na sadržaj

Rekonstrukcija dojke

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Rekonstrukcija dojke
Rekonstrukcija dojke nakon mastektomije
Specijalnostplastična hirurgija

Rekonstrukcija dojke je hirurški metoda, koja se sprovodi u nekoliko faza u cilju što ranije obnove oblika i izgleda dojke na mestu gde je ona odstranjena, najčešće kod žena koje su operisane u cilju lečenje raka dojke. Uključuje upotrebu autolognog tkiva, protetskih implantata ili kombinaciju obe vrste materijala u cilju rekonstrukcije i dobijanja što prirodnijeg izleda dojke. Ovaj proces takođe uključuje obnovu bradavice i areole, poznatu kao rekonstrukcija kompleka bradavica-areola (NAC), kao jednu od poslednjih faza u rekonstruktivnoj hirurgiji dojke.

Generalno, estetski izgled nakon rekonstrukcije dojke je prihvatljiv za ženu, ali rekonstruisano područje je obično u potpunosti utrnulo, što rezultuje gubitkom seksualne funkcije, kao i sposobnošću da žena registruje bol izazvan opekotinama i drugim mehanizmima povreda. Nedostatak senzacije je potencijalno opasan. Žene koje su nakon mastektomije obavile rekonstrukciju dojke, mogu zadobiti ozbiljne opekotine na dojkama od grejnih jastučića, sušilica za kosu, uvijača, sunčanja, previše vrućih tuševa, grudnjak urezanog u kožu sve dok nekoliko sati kasnije ne otkriju krv ili crvene tragove na koži nanete povredom.[1]

Opšte informacije[uredi | uredi izvor]

Danas je rekonstrukcija dojke sastavni deo lečenja i rehabilitacije žena sa rakom dojke. Neposredna rekonstrukcija daje bolje estetske rezultate, smanjuje troškove lečenja, operacije izvodi se jednim operativnim činom i ima psihološke prednosti kod pacijenata.[2]

Izbor tehnike rekonstrukcije zavisi od veličine dojke, želje pacijenta i iskustva hirurškog tima.

Rekonstrukcija primenom implantata je najjednostavnija metoda, ali sa velikim broj komplikacija i gubitak implantata.

Korišćenje transferzalnog rectus abdominis miokutanog režnja (TRAM) - peteljkasto režanja za rekonstrukciju dojke složen je hirurški postupak sa čestim komplikacijama, kao što je delimična nekroza režnja, bez obzira na vaskularizaciju režnja.[2]

Tehnika rekonstrukcije Latissimus dorsi režanj (LDR) sa implantantom sigurna je metoda sa retkim komplikacija i daje odlične estetske rezultate kako kod primarne tako i kod sekundarne rekonstrukcije, pa je dans mnogi hirurzi preporučuju kao izuzetno dobru alternativu sa autogenim tkivom tipa peteljastih i slobodnih režnjeva.[2]

Vreme[uredi | uredi izvor]

Rekonstrukcija dojke može se izvršiti ili neposredno nakon mastektomije, ili kao zaseban postupak nakon izvesno vremana, poznatog kao trenutak za rekonstrukciju, odnosno odložena rekonstrukcija. Odluka o tome kada će se izvršiti rekonstrukcija dojke zavisi od stanja pacijenta i zasniva se na mnogo različitih faktora. Rekonstrukcija dojke je veliki poduhvat koji obično zahteva više operacija. Sve naredne operacije mogu se rasporediti u nekoliko nedelje ili meseci.

Neposredna rekonstrukcija dojke[uredi | uredi izvor]

Ekscizija lezije gornjeg unutrašnjeg kvadranta dojke cirkum-areolarnim rezom.

Rekonstrukcija dojke koja se naziva „neposrednom“ odvija se nakon mastektomije. U Sjedinjenim Američkim Državama, približno 35% žena koje su se podvrgle totalnoj mastektomiji zbog raka dojke odlučuju se za neposrednu rekonstrukciju dojke. [3]

Jedna od inherentnih prednosti trenutne rekonstrukcije je jednostepeni postupak, što znači da su:

  • troškovi neposredne rekonstrukcije mnogo manji za pacijenta i društvo (manji broj procedura i zahteva kraća dužina boravka u bolnici). [3]
  • bolji kozmetički rezultat zbog očuvanja anatomskih orijentira i kože.[3]
  • bolji psihosocijalnih ishoda.

Mišljenja o vremenu rekonstrukcije dojke su se pomerila u korist trenutne rekonstrukcije. Prvobitno se verovalo da odložena rekonstrukcija pruža pacijentima vreme da se psihološki prilagode nakon mastektomije i njenim efektima na telesnu sliku. Međutim, ovo mišljenje više nije široko zastupljeno.[4] U poređenju sa odloženim postupcima, neposredna rekonstrukcija može imati pozitivniji psihološki uticaj na pacijente i njihovo samopoštovanje, najverovatnije zbog postoperativne dojke koja više liči na prirodnu dojku u poređenju sa defektom koji je ostavljen samo mastektomijom.[3]

Odložena rekonstrukcija dojke[uredi | uredi izvor]

Odložena rekonstrukcija dojke smatra se izazovnijom od tneposredne rekonstrukcije. Često treba obnoviti ne samo volumen dojke, već i površinu kože. Mnogi pacijenti koji su podvrgnuti odloženoj rekonstrukciji dojke prethodno su lečeni zračenjem ili su imali neuspeh u rekonstrukciji sa trenutnom rekonstrukcijom dojke. [4]

U skoro svim slučajevima odložene rekonstrukcije dojke tkivo se mora pozajmiti iz drugog dela tela da bi se napravila nova dojka.

Pacijenti za koje se očekuje da će dobiti terapiju zračenjem kao deo dodatnog tretmana takođe se često smatraju odloženom autolognom rekonstrukcijom zbog značajno većih stopa komplikacija kod tehnika širenja tkiva-implantacije kod tih pacijenata.[3] Iako je vreme čekanje do početne rekonstrukcija dojke nekoliko meseci nakon terapije zračenjem može smanjiti rizik od komplikacija, ovaj rizik će uvek biti veći kod pacijenata koji su primali terapiju zračenjem.[3]

Kao i kod mnogih drugih operacija, pacijenti sa značajnim medicinskim pratećim bolestima (npr visokim krvnim pritiskom, gojaznošću, dijabetesom) i pušači imaju veći rizik.[3] Hirurzi kod takvih pacijenata moraju da odluče kada će da izvrše odloženu rekonstrukciju kako bi smanjili ovaj rizik.

Ishod[uredi | uredi izvor]

Nakon rekonstrukcije dojka je prijatnog estetskog oblika, teksture slične prirodnoj dojci, ali koja se oseća potpuno ili uglavnom utrnulo za samu ženu.[1]

Tipičan ishod operacije rekonstrukcije dojke je dojka prijatnog estetskog oblika, teksture slične prirodnoj dojci, ali koja se oseća potpuno ili uglavnom utrnulo za samu ženu.[1] Ovaj gubitak osećaja, koji se naziva somatosenzorni gubitak ili nemogućnost percepcije dodira, vrućine, hladnoće i bola, ponekad rezultira time da se žene opeku ili se povrede, a da ne primete ili ne primete da se njihova odeća pomerila da bi otkrila dojke.[1] „Ne mogu ni da osetim kada me deca zagrle“, rekla je jedna majka, kojoj je posle bilateralne mastektomije urađena rekonstrukcija dojke koja štedi bradavice. [1] Gubitak osećaja ima dugoročne medicinske posledice, jer pogođene žene onemogućavaju da osete svrabljive osipe, zaražene rane, posekotine, modrice ili situacije koje rizikuju opekotine od sunca ili ozebline na pogođenim područjima.

Više od polovine žena lečenih od karcinoma dojke razvija disfunkciju gornje četvrtine, uključujući ograničenja u pogledu dobrog kretanja, bolove u dojkama, ramenu ili ruci, limfedem, gubitak osećaja i oslabljenu snagu.[5] Rizik od disfunkcije je veći kod žena koje imaju operaciju rekonstrukcije dojke. Svaka treća ima komplikacije, jednoj petini je potrebna operacija, a postupak ne uspeva u 5%. slučajeva.[6]

Neke metode imaju specifične neželjene efekte. Metoda poprečnog miokutanog rektus abdominisa rezultuje slabošću i gubitkom fleksibilnosti u trbušnom zidu.[7] Rekonstrukcija implantata ima veći rizik od dugotrajnog bola.[5]

Istraživanje zasnovano na ishodima o poboljšanju kvaliteta života i psihosocijalnim prednostima povezanim sa rekonstrukcijom dojke,[8] poslužilo je kao podsticaj u Sjedinjenim Američkim državama za Zakon o zdravlju žena i raku iz 1998. godine, koji nalaže da obveznici zdravstvenih usluga pokrivaju troškove lečenja dojke i bradavice rekonstrukcijom, kontralateralnim postupcima za postizanje simetrije i lečenje posledica mastektomije.[9] Nakon toga je 2001. godine usledilo dodatno zakonodavstvo kojim su izrečene kazne nesigurnim osiguravačima. Slične odredbe o pokrivenosti postoje u većini zemalja širom sveta kroz nacionalne programe zdravstvene zaštite.

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g d Rabin, Roni Caryn (2017-01-29). „After Mastectomies, an Unexpected Blow: Numb New Breasts”. The New York Times (na jeziku: engleski). ISSN 0362-4331. Pristupljeno 2021-06-13. 
  2. ^ a b v Višnjić M, et al. Rekonstrukcija dojke posle amputacije zbog karcinoma Vojnosanit Pregl 2009; 66(6): 427–433.
  3. ^ a b v g d đ e Neligan, Peter C.; Warren, Richard J. (2012-09-05). Plastic Surgery - Aesthetic (na jeziku: engleski). Elsevier Health Sciences. ISBN 978-1-4557-1053-9. 
  4. ^ a b Mattox, Kenneth L.; Beauchamp, R. Daniel; Evers, B. Mark (2017). Sabiston textbook of surgery : the biological basis of modern surgical practice (20th izd.). Philadelphia, PA. str. 865—877. ISBN 978-0-323-29987-9. OCLC 921338900. 
  5. ^ a b McNeely, Margaret L.; Binkley, Jill M.; Pusic, Andrea L.; Campbell, Kristin L.; Gabram, Sheryl; Soballe, Peter W. (2012). „A prospective model of care for breast cancer rehabilitation: Postoperative and postreconstructive issues”. Cancer. 118 (8 Suppl): 2226—2236. ISSN 1097-0142. PMID 22488697. S2CID 205665309. doi:10.1002/cncr.27468. 
  6. ^ Rabin, Roni Caryn (2018-06-20). „One in Three Women Undergoing Breast Reconstruction Have Complications”. The New York Times (na jeziku: engleski). ISSN 0362-4331. Pristupljeno 2021-06-13. 
  7. ^ Atisha, Dunya; Alderman, Amy K. (2009). „A Systematic Review of Abdominal Wall Function Following Abdominal Flaps for Postmastectomy Breast Reconstruction”. Annals of Plastic Surgery. 63 (2): 222—230. ISSN 1536-3708. PMID 19593108. S2CID 9007020. doi:10.1097/SAP.0b013e31818c4a9e. 
  8. ^ Harcourt, Diana M.; Rumsey, Nichola J.; Ambler, Nicholas R.; Cawthorn, Simon J.; Reid, Clive D.; Maddox, Paul R.; Kenealy, John M.; Rainsbury, Richard M.; Umpleby, Harry C. (2003). „The Psychological Effect of Mastectomy with or without Breast Reconstruction: A Prospective, Multicenter Study”. Plastic and Reconstructive Surgery. 111 (3): 1060—1068. PMID 12621175. S2CID 1445626. doi:10.1097/01.PRS.0000046249.33122.76. .
  9. ^ „Your Rights After A Mastectomy...Women's Health & Cancer Rights Act of 1998”. 2009-01-16. Arhivirano iz originala 16. 01. 2009. g. Pristupljeno 2021-06-13. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • Few JW, Marcus JR, Casas LA, et al. Long-term predictable nipple projection following reconstruction. Plast Reconstr Surg 1999;104:1321-4
  • Evans KK, Rasko Y, Lenert J, et al. The use of calcium hydroxylapatite for nipple projection after failed nipple-areolar reconstruction: early results. Ann Plast Surg 2005;55:25-9; discussion 29
  • Adams WM. Free transplantation of the nipples and areola. Surgery 1944;15:186
  • Adams WM. Labial transplant for correction of loss of the nipple. Plast Reconstr Surg (1946) 1949;4:295-8
  • Millard DR., Jr Nipple and areola reconstruction by split-skin graft from the normal side.Plast Reconstr Surg 1972;50:350-3
  • Brent B, Bostwick J.Nipple-areola reconstruction with auricular tissues. Plast Reconstr Surg 1977;60:353-61
  • Klatsky SA, Manson PN. Toe pulp free grafts in nipple reconstruction. Plast Reconstr Surg 1981;68:245-8
  • Muruci A, Dantas JJ, Noguerira LR. Reconstruction of the nipple-areola complex. Plast Reconstr Surg 1978;61:558-60
  • Hartrampf CR, Jr, Culbertson JH. A dermal-fat flap for nipple reconstruction. Plast Reconstr Surg 1984;73:982-6
  • Chang WH. Nipple reconstruction with a T flap. Plast Reconstr Surg 1984;73:140-3

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje
u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja).
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Реконструкција_дојке&oldid=27442099”