Sava Saračević
| Sava Saračević | |
|---|---|
 Dimitrije Ljotić i Sava Saračević | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 22. februar 1902. |
| Mesto rođenja | Ljutovnica, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 30. januar 1973. (70 god.) |
| Mesto smrti | Edmonton, Kanada |
| episkop Edmontonski, vikarij Eparhije kanadske | |
| Godine | 1958 — 1973 |
| Prethodnik | Rostislav Petrovič Ustninov (Vitali) |
| Naslednik | Ukinut je vikarijat |
Episkop Sava (svetovno ime Jovan Saračević[1]; Ljutovnica, 22. februar 1902 — Edmonton, 30. januar 1973) bio je episkop Ruske pravoslavne zagranične crkve, episkop Edmontonski, vikarij Eparhije kanadske.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 22. februara 1902. godine u selu Ljutovnica, u blizini Beograda.
Kao odličan učenik, završio je srednju školu Čačku i Kragujevcu, a onda pravni fakultet na Univerzitetu u Beogradu.
Pošto se isticao talentom i sposobnošću među svojim kolegama pravnicima, postavljen je vrlo rano za sudiju, koju je dužnost obavljao u gradovima; Čačku i Gnjilanu da bi kasnije prešao u Beograd. Uspeh svetovnog karaktera u njegovoj karijeri nije mogao da zadovolji i njegovu dušu, pa je u intervalima između svojih sudijskih obaveza i dužnosti, vanredno završio i bogoslovski fakultet beogradskog Univerziteta.
Posle Drugog svetskog rata, koga je proveo u zarobljeništvu, kao obrazovani hrišćanin i protivnik komunizma, lojalan starom režimu, budući vladika je odlučio da emigrira, i kao imigrant stigao u Buenos Airesu početkom 1948. godine. Ubrzo po dolasku u Južnu Ameriku, on je odlučio da se pridruži episkopu Ruske zagranične crkve Leontiju (Filippoviču) u Paragvaju, i ostao u manastiru koji je tamo kasnije osnovan.
Vladika Leontije ga je zamonašio, a iste godine na Blagovesti, rukopoložio ga je u čin jerođakona. Iz Paragvaja, kao jerođakon, vratio se u Buenos Aires, gde ga je arhiepiskop Pantelejmon (Rudik) rukopoložio u sveštenomonaški čin, na Uspenje Prevete Bogorodice, 15. avgusta 1949. godine. Postavljen je za paroha pri katedrali Svetog Vaskrsenja u Buenos Airesu, gde je služio nešto više od šest godina.
U decembru 1956. episkop argenitinski Atanasije (Martos), tražio je da jeromonah Sava vodi brigu o stadu Crkve u mestu Temperlej, gde je služio do njegovog odlaska u Njujork, avgusta 1958. godine.
Odlukom Svetog Arhijerejskog Sinoda, ovaj pastir dobri kao dostojan kandidat hirotonisan je za episkopa Edmontonskog, u Sinodaljnoj Znamenskoj crkvi u Njujorku 15. septembra 1958.
Postavljen je za vikarnog episkopa Eparhije kanadske pod arhiepiskopom montrealakim Vitalijem (Ustinovim), koji je bio kasnije mitropolit Ruske Zagranične Crkve.
Vladika Sava se upokojio u Gospodu na dan svetog Antonija Velikog, 30. januar a 1973. Nakon petnaest godina svoje episkopske službe.
Dela[uredi | uredi izvor]
- Jovan Saračević, Samoubistvo kao posledica moralne odgovornosti sveštenika — odgovor svešteniku g. Milutinoviću, «Čačanski glas», br. 12, Čačak, 25. mart 1934, str. 4.[2]
- Savva (Saračevič), episkop. Letopisь počitaniя arhiepiskopa Ioanna (Maksimoviča): Čudesa Božii segodnя. Platina; M., 1998.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Bishop Sava of Edmonton
- Arhiepiskop Afanasiй (Martos) Episkop Savva (nekrolog)
