Svjetsko prvenstvo UCI u biciklizmu na pisti — Dohvatna vožnja ekipno za muškarce

Svjetsko prvenstvo u biciklizmu na pisti — dohvatna vožnja ekipno za muškarce je takmičenje u dohvatnoj vožnji ekipno, koje se održava svake godine u sklopu Svjetskog prvenstva u biciklizmu na pisti. Prvi put je održano 1993, u Hamaru, dok je prije toga prvenstvo održavano za amaterske timove.

Rekorder je Australija, koja je prvenstvo osvojila 13 puta, dok je Velika Britanija pobijedila pet puta. Od vozača, po četiri zlatne medalje imaju Ed Klensi, Majkl Hepbern i Piter Doson.

Amatersko prvenstvo održano je prvi put 1962. godine. Sovjetski savez osvojio je 19 medalja, Zapadna Njemačka 14, od čega sedam zlatnih, dok je Istočna Njemačka osvojila 13 medalja. Od vozača, Piter Vonhof, Hans Luc, Ginter Šumaher, Stanislav Moskvin i Volker Vinkler osvojili su po četiri zlatne medalje. Gvido Fulst je osvojio dvije zlatne medalje na amaterskom prvenstvu i dvije na prvenstvu za profesionalce.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Prvenstvo je prvi put održano 1993. godine, pobijedila je Australija, koju je predvodio Stjuart O’Grejdi.^[1] Godinu kasnije, zlato je osvojila Njemačka,^[2] dok je 1995. O Grejdi predvodio Australiju do druge titule.^[3] Italija je osvojila prvenstvo dvije godine zaredom (1996^[4] i 1997^[5]), nakon čega je i Njemačka pobijedila dvaput zaredom (1999^[6] i 2000^[7]). U periodu od 2002 do 2004, Australija je osvojila zlato tri godine zaredom, sva tri puta predvodili su je Luk Roberts i Piter Doson.^[8]^[9]^[10] U periodu od 2005 do 2008, Velika Britanija je osvojila tri zlata; na prvenstvu 2008. predvodili su je Gerent Tomas i Bredli Vigins, koji su tada postavili i novi svjetski rekord.^[11] Danska je osvojila prvo zlato 2009,^[12] dok je Roan Denis predvodio Australiju do dvije pobjede zaredom — 2010^[13] i 2011.^[14]

Gerent Tomas je predvodio Veliku Britaniju do četvrte titule prvaka svijeta 2012. godine, uz novi svjetski rekord.^[15] U periodu od 2013 do 2017. Australija je osvojila četiri titule,^[16] dok je svoju prvu titulu osvojio Novi Zeland 2015. godine.^[17] Godine 2018, Ed Klensi je predvodio Veliku Britaniju do petog zlata, dok je Klensi osvojio četvrto zlato i izjednačio se sa Piterom Dosonom i Majklom Hepbernom, koji su osvojili po četiri zlatne medalje vozeći za Australiju.^[18] Australija je osvojila svoju 13 titulu na prvenstvu 2019. godine, uz novi svjetski rekord.^[19]

Osvajači medalja[uredi | uredi izvor]

Prvenstva	Zlato	Srebro	Bronza
Hamar 1993.	Stjuart O’Grejdi Bret Etken Bili Šersbi Tim O’Šenesi Australija	Andreas Bah Gvido Fulst Jens Leman Torsten Šmit Njemačka	Džimi Madsen Jan Bo Petersen Lars Oto Olsen Klaus Ćinde Nilsen Danska
Palermo 1994.	Gvido Fulst Andreas Bah Jens Leman Danilo Hondo Njemačka	Adam Loren Dirk Kopeland Marijano Fredik Karl Sandkvist SAD	Tim O’Šenesi Rodni Makgi Stjuart O’Grejdi Bret Etken Australija
Bogota 1995.	Stjuart O’Grejdi Bredli Makgi Rodni Makgi Tim O’Šenesi Australija	Dimitri Tolstenkov Bogdan Bondarjev Sergij Matvejev Aleksander Sajmonenko Ukrajina	Marijano Fredik Dirk Kopeland Konrad Zah Met Hejmon SAD
Mančester 1996.	Adler Kapeli Kristijano Čiton Andrea Kolineli Mauro Trentini Italija	Frensis Moro Žan Mišel Monen Filip Ermeno Siril Bos Francuska	Gvido Fulst Danilo Hondo Torsten Rund Hejko Szon Njemačka
Pert 1997.	Adler Kapeli Kristijano Čiton Mario Beneton Andrea Kolineli Italija	Aleksander Sajmonenko Aleksandar Fedenko Aleksandar Klajmenko Sergij Matvejev Ukrajina	Frenk Perk Žerom Nevil Filip Ermeno Karlos da Kruz Francuska
Bordo 1998.	Aleksander Sajmonenko Sergij Matvejev Aleksandar Fedenko Aleksandar Klajmenko Ukrajina	Kristijan Lademan Danijel Beke Robert Bartko Gvido Fulst Njemačka	Andrea Kolineli Adler Kapeli Kristijano Čiton Mario Beneton Italija
Berlin 1999.	Gvido Fulst Robert Bartko Jens Leman Danijel Beke Njemačka	Siril Bos Frensis Moro Žerom Nevil Filip Ermeno Francuska	Edvard Gritsun Aleksej Markov Vladislav Borisov Denis Sijsov Rusija
Mančester 2000.	Gvido Fulst Sebastijan Sedler Danijel Beke Jens Leman Njemačka	Bredli Vigins Džonatan Klej Kris Njuton Pol Maning UK	Damijen Pomero Žerom Nevil Filip Gomon Siril Bos Francuska
Antverpen 2001.	Aleksander Sajmonenko Sergij Černijavcki Ljubomir Polatajko Aleksandar Fedenko Ukrajina	Bredli Vigins Kris Njuton Brajan Stil Pol Maning UK	Sebastijan Sedler Kristijan Bah Jens Leman Gvido Fulst Njemačka
Balerup 2002.	Piter Doson Bret Lankaster Stiven Voldridž Luk Roberts Australija	Jens Leman Kristijan Bah Sebastijan Sedler Gvido Fulst Njemačka	Pol Maning Bredli Vigins Kris Njuton Brajan Stil UK
Štutgart 2003.	Grejam Braun Piter Doson Bret Lankaster Luk Roberts Australija	Bredli Vigins Brajan Stil Pol Maning Rob Hajls UK	Frenk Perk Fabijen Sančez Žerom Nevil Febijen Mersiris Francuska
Melburn 2004.	Ešli Hutkinson Luk Roberts Piter Doson Stiven Voldridž Australija	Kris Njuton Pol Maning Rob Hajls Brajan Stil UK	Asier Maestu Karlos Torent Serhio Eskobar Karlos Kastanjo Španija
Los Anđeles 2005.	Kris Njuton Stiv Kamings Rob Hajls Pol Maning UK	Niki Terpstra Peter Šep Jens Moris Levi Hejmans Holandija	Mark Džejmison Metju Gos Ešli Hutkinson Stiven Voldridž Australija
Bordo 2006.	Piter Doson Metju Gos Mark Džejmison Stiven Voldridž Australija	Gerent Tomas Pol Maning Rob Hajls Stiv Kamings UK	Vladimir Djudja Roman Kononenko Maksim Poliščuk Ljubomir Polatajko Ukrajina
Palma de Majorka 2007.	Ed Klensi Gerent Tomas Pol Maning Bredli Vigins UK	Vitalij Šedov Vitalij Popkov Maksim Poliščuk Ljubomir Polatajko Ukrajina	Kasper Jergensen Jens Erik Madsen Mihal Merkev Aleks Rasmusen Danska
Mančester 2008.	Ed Klensi Gerent Tomas Pol Maning Bredli Vigins UK	Mihal Ferk Kristensen Kasper Jergensen Jens Erik Madsen Aleks Rasmusen Danska	Mark Džejmison Grejam Braun Bredli Makgi Luk Roberts Australija
Pruškov 2009.	Kasper Jergensen Jens Erik Madsen Mihal Ferk Kristensen Akeks Rasmusen Mihal Merkev (samo kvalifikacije) Danska	Džek Bobridž Roan Denis Lejt Hauard Kameron Mejer Australija	Vestli Gaf Piter Lejtam Mark Rajan Džesi Serdžent Novi Zeland
Balerup 2010.	Džek Bobridž Roan Denis Majkl Hepbern Kameron Mejer Australija	Stiven Burki Ed Klensi Ben Svift Endi Tenant UK	Sem Bevli Vestli Gaf Piter Lejtam Džesi Serdžent Novi Zeland
Apeldorn 2011.	Džek Bobridž Roan Denis Majkl Hepbern Luk Darbridž Australija	Aleksej Markov Evgenij Kovalev Ivan Kovalev Aleksander Serov Rusija	Stiven Burke Piter Keno Endi Tenant Sem Harison UK
Melburn 2012.	Ed Klensi Piter Keno Stiven Burke Gerent Tomas Endi Tenant (samo kvalifikacije) UK	Glen O’Šej Džek Bobridž Roan Denis Majkl Hepbern Australija	Aron Gejt Sem Bevli Vestli Gaf Mark Rajan Novi Zeland
Minsk 2013.	Glen O’Šej Aleks Edmondson Majkl Hepbern Aleksander Morgan Australija	Stiven Burke Ed Klensi Sem Harison Endi Tenant UK	Las Norman Hansen Kasper von Folsak Matijas Moler Rasmus Kvade Danska
Kali 2014.	Glen O’Šej Aleks Edmondson Mičel Milhern Luk Dejvison Majls Skotson (samo kvalifikacije) Australija	Kasper von Folsak Las Norman Hansen Rasmus Kvade Akeks Rasmusen Danska	Aron Gejt Piter Buling Dilan Kenet Mark Rajan Novi Zeland
Ivlin 2015.	Piter Buling Dilan Kenet Aleks Frejm Mark Rajan Regan Gaf Novi Zeland	Ed Klensi Stiven Burke Oven Duil Endi Tenant UK	Džek Bobridž Aleksander Edmondson Mičel Milhern Majls Skotson Australija
London 2016.	Sem Velsford Majkl Hepbern Kalum Skotson Majls Skotson Aleksander Porter Luk Dejvison Australija	Stiven Burke Džonatan Diben Ed Klensi Oven Duil Bredli Vigins Endi Tenant UK	Las Norman Hansen Niklas Larsen Frederik Madsen Kasper von Folsak Rasmus Kvade Danska
Hong Kong 2017.	Sem Velsford Kameron Mejer Aleksander Porter Nik Jaluris Keland O’Brajan Roan Vajt Australija	Regan Gaf Piter Buling Dilan Kenet Nikolas Kergozou Novi Zeland	Simone Konsoni Lijam Bertazo Filipo Gana Frančesko Lamon Mikele Skartezini Italija
Apeldorn 2018.	Ed Klensi Kijan Emadi Itan Hejter Čarli Tanfeld UK	Niklas Larsen Julius Johansen Frederik Madsen Kasper von Folsak Danska	Simone Konsoni Lijam Bertazo Filipo Gana Frančesko Lamon Italija
Pruškov 2019.	Sem Velsford Keland O’Brajan Lejt Hauard Aleksander Porter Kameron Skot Australija	Itan Hejter Ed Klensi Kijan Emadi Čarli Tanfeld Oliver Vud UK	Niklas Larsen Las Norman Hansen Rasmus Pedersen Kasper von Folsak Julius Johansen Danska
Berlin 2020.	Lase Norman Hansen Julius Johansen Frederik Rodenberg Rasmus Pedersen Danska	Kempbel Stjuart Korbin Strong Aron Gejt Džordan Kerbi Regan Gog Novi Zeland	Simone Konsoni Filipo Gana Frančesko Lamon Džonatan Milan Mikele Skartecini Italija

Medalje po državama[uredi | uredi izvor]

Uključujući i amatersko prvenstvo, koje je održavano od 1962 do 1993.^[20]

Rang	Država	Zlato	Srebro	Bronza	Ukupno
1	Australija	13	2	6	22
2	Sovjetski Savez	7	6	6	19
3	Zapadna Njemačka	7	5	2	14
4	Italija	6	4	6	16
5	Ujedinjeno Kraljevstvo	5	11	2	18
6	Istočna Njemačka	5	6	2	13
7	Njemačka	4	3	2	9
8	Danska	2	4	6	12
9	Ukrajina	2	3	1	6
10	Novi Zeland	1	2	4	7
11	Čehoslovačka	1	0	5	6
12	Francuska	0	2	4	6
13	Holandija	0	1	1	2
	Rusija	0	1	1	2
	SAD	0	1	1	2
16	Argentina	0	1	0	1
16	Poljska	0	1	0	1
18	Švajcarska	0	0	2	2
19	Španija	0	0	1	1
19	Švedska	0	0	1	1

Medalje po vozačima[uredi | uredi izvor]

Uključujući i amatersko prvenstvo, koje je održavano od 1962 do 1993.^[20]

Rang	Vozač	Država	zlato	srebro	bronza	Ukupno
1	Ed Klensi	Ujedinjeno Kraljevstvo	4	5	0	9
2	Gvido Fulst	Njemačka	4	3	2	9
3	Piter Vonhof	Zapadna Njemačka	4	1	1	6
4	Majkl Hepbern	Australija	4	1	0	5
	Hans Luc	Zapadna Njemačka	4	1	0	5
	Ginter Šumaher	Zapadna Njemačka	4	1	0	5
7	Stanislav Moskvin	Sovjetski Savez	4	0	3	7
8	Volker Vinkler	Istočna Njemačka	4	0	1	5
9	Piter Doson	Australija	4	0	0	4
10	Pol Maning	Ujedinjeno Kraljevstvo	3	5	1	9

Reference[uredi | uredi izvor]

^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1993”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1994”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1995”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1996”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1997”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1999”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2000”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2002”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2003”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2004”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „2008 World Championships Final Results” (PDF). TissotTiming.com. Union Cycliste Internationale. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2009”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2010”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2011”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ Richardson, Simon (4. 4. 2012). „Great Britain break team pursuit world record to win gold”. cyclingweekly.co.uk. IPC Media Limited. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „Australian men, US women defend team pursuit titles”. cyclingnews.com. 13. 4. 2017. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „UCI Track Worlds: Australians, Kiwis top team pursuits”. cyclingnews.com. 19. 2. 2015. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „UCI Track Worlds Day 2: British men, US women take team pursuit gold”. cyclingnews.com. 1. 3. 2018. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ „UCI Track Worlds: Australia smash team pursuit record”. cyclingnews.com. 28. 2. 2019. Pristupljeno 19. 2. 2020.
^ ^a ^b „Championnats du Monde de poursuite par équipes”. memoire-du-cyclisme.eu (na jeziku: francuski). Pristupljeno 19. 2. 2020.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Svjetsko prvenstvo u biciklizmu na pisti 1893—2014 na sajtu bikecult.com
Svjetsko prvenstvo u biciklizmu na pisti — dohvatna vožnja ekipno za muškarce na sajtu cyclingarchives.com

[1] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1993”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[2] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1994”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[3] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1995”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[4] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1996”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[5] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1997”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[6] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 1999”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[7] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2000”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[8] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2002”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[9] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2003”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[10] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2004”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[11] „2008 World Championships Final Results” (PDF). TissotTiming.com. Union Cycliste Internationale. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[12] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2009”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[13] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2010”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[14] „World Championship, Track, Team Pursuit, Elite 2011”. cyclingarchives.com. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[15] Richardson, Simon (4. 4. 2012). „Great Britain break team pursuit world record to win gold”. cyclingweekly.co.uk. IPC Media Limited. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[16] „Australian men, US women defend team pursuit titles”. cyclingnews.com. 13. 4. 2017. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[17] „UCI Track Worlds: Australians, Kiwis top team pursuits”. cyclingnews.com. 19. 2. 2015. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[18] „UCI Track Worlds Day 2: British men, US women take team pursuit gold”. cyclingnews.com. 1. 3. 2018. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[19] „UCI Track Worlds: Australia smash team pursuit record”. cyclingnews.com. 28. 2. 2019. Pristupljeno 19. 2. 2020.

[memoire-du-cyclisme-20] „Championnats du Monde de poursuite par équipes”. memoire-du-cyclisme.eu (na jeziku: francuski). Pristupljeno 19. 2. 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]