Separatistički feminizam
Separatistički feminizam (engl. separatist feminism) oblik je radikalnog feminizma koji navodi da bi najbolji način otpora patrijarhatu bilo stavljanje fokusa isključivo na žene i devojke.[1] Neke od zagovornica ovog pravca feminizma veruju da muškarci ne mogu pozitivno doprineti feminističkom pokretu i da čak i najdobronamerniji od njih svojim postupcima odražavaju patrijarhat.[2]
Heteroseksualni separatistički feminizam[uredi | uredi izvor]
Jedan od najranijih primera heteroseksualnog separatističkog feminizma bila je organizacija Ćelija 16 (engl. Cell 16) koju je 1968. osnovala Roksen Danbar. Ćelija 16 smatra se prvom organizacijom koja je usvojila koncept heteroseksualnog separatističkog feminizma, kako navodi istoričarka Alis Ekols, pošto su članice ove grupe promovisale celibat ili periode celibata u heteroseksualnoj vezi, a ne lezbijstvo.[3]
Ekolsova navodi da su delovanja Ćelije 16 „doprinela uspostavljanju teorijske osnove za lezbijski separatizam.“[4] U listu „No More Fun and Games“ koji je organizacija objavljivala, članice Roksen Danbar i Lisa Leghorn savetovale su ženama da se „razdvoje od muškaraca koji svesno ne rade na ženskom oslobođenju“ i savetovale im periode celibata, a ne lezbijske veze.[5]
Lezbijski separatizam[uredi | uredi izvor]
Lezbijski separatizam je oblik separatističkog feminizma specifičan za lezbijke, koje razmatraju separatizam kao privremenu strategiju ili doživotnu praksu u najvećem broju slučajeva.
Ovaj pokret razvio se 1970ih kada su određene lezbijke počele da sumnjaju kako društvo i LGBT pokret nemaju ništa da im ponude. Godine 1971. lezbijska grupa poznata pod nazivom Furije (engl. The Furies Collective) osnovala je svoju komunu - zajedno su živele, delile odeću, kućne poslove i novac i osnovale su školu gde su učile žene kako da popravljaju automobile i kućne uređaje u cilju postizanja nezavisnosti od muškaraca.[6]
Šarlot Banč, jedna od prvih članica Furija smatrala je separatistički feminizam strategijom, prvim korakom privremenog povlačenja iz mejnstrim aktivizma u cilju postizanja specifičnih ciljeva i ličnog razvoja.[7] Druge lezbijke, kao npr. Elana Dajkvomon izabrale su separatizam kao doživotnu praksu. Osim što su promovisale povlačenje sa posla, ličnih ili usputnih veza sa muškarcima, Furije su preporučivale da lezbijske separatistkinje budu u vezi „samo sa ženama koje su prekinule svoje veze sa muškim privilegijama.“[8]
U svojoj knjizi „Lezbijska etika: Prema novoj vrednosti“ (engl. Lesbian Ethics: Towards a New Value,) iz 1998. Sara Lusija Hougland aludira da lezbijski separatizam poseduje potencijal da ohrabri lezbijke da razviju zdravu etiku zajednice koja je zasnovana na zajedničkim vrednostima.[9]
Beti Tolen smatra da lezbijski separatizam, za razliku od nekih drugih separatističkih pokreta „ne teži ka osnivanju nezavisne države, već ka razvoju autonomnog identiteta i kreiranju snažne lezbijske zajednice.“[10]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Skelton & Francis 2008, str. 104.
- ^ Hoagland 1988, str. 60, 154, 294.
- ^ Saulnier 1996, str. 164.
- ^ Echols 1990, str. 164.
- ^ Dunbar, Leghorn. "The Man's Problem", from No More Fun and Games, Nov 1969, quoted in Echols, 165
- ^ Clendinen & Nagourney 2001, str. 104
- ^ Davis, Flora. Moving the Mountain: The Women's Movement in America since 1960, University of Illinois Press. 1999. ISBN 978-0-252-06782-2. str. 271.
- ^ Bunch, Charlotte/The Furies Collective, "Lesbians in Revolt", in The Furies: Lesbian/Feminist Monthly, vol. 1, January. 1972. pp. 8-9
- ^ Hoagland, Sarah Lucia. Lesbian Ethics: Towards a New Value, Institute for Lesbian Studies, Palo Alto, Ca.
- ^ Tallen 1988, str. 141.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Tallen, Bette S. (1988). „Lesbian Separatism: A Historical and Comparative Perspective”. For Lesbians Only: A Separatist Anthology. Onlywomen Press. str. 141. ISBN 978-0-906500-28-6.
- Echols, Alice (1990). Daring to Be Bad: Radical Feminism in America, 1967–75. str. 164. ISBN 978-0-8166-1787-6.
- Saulnier, Christine F. (1996). Feminist Theories and Social Work: Approaches and Applications. University of Minnesota Press. ISBN 978-1-56024-945-0.
- Clendinen, Dudley; Nagourney, Adam (2001). Out For Good: The Struggle to Build a Gay Rights Movement in America. Simon and Schuster. str. 104—. ISBN 978-0-684-86743-4.
- Hoagland, Sarah Lucia (1988). Lesbian Ethics: Toward New Value. Institute of Lesbian Studies. str. 60, 154, 294. ISBN 978-0-934903-03-5.
- Skelton, Christine; Francis, Becky (2008). Feminism and 'The Schooling Scandal'. Taylor & Francis. str. 104—. ISBN 978-0-203-88433-1.
