Stale Popov
| Stale Popov | |
|---|---|
 Spomenik Staletu Popovu na Mostu umetnosti u Skoplju | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 25. maj 1902. |
| Mesto rođenja | Prilep,  Osmansko carstvo |
| Datum smrti | 10. mart 1965. (62 god.) |
| Mesto smrti | Skoplje, SFRJ |
| Zanimanje | pisac |
Stale Popov (Prilep, 25. maj 1902 — Skoplje, 10. mart 1965) bio je makedonski književnik.[1][2] Napisao je više proznih dela — romana i pripovedaka. U njegovu čast Društvo makedonskih pisaca ustanovilo je godišnju nagradu „Stale Popov“.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u selu Melnica u seoskoj porodici. Veliki broj članova njegove porodice i predaka su, po tradiciji bili poljoprivrednici, ali je među njima bilo i školovanih. Još kao dete bio je svjedok teškog života svojih suseda, koji su živjeli pod Turcima. Osnovno obrazovanje završio je u selu Vitolište. Nakon toga, upisao je gimnaziju u Prilepu, a zatim Teološki fakultet fakultet u Beogradu.[1] Pre Drugog svetskog rata radio je kao zemljoradnik, drvar, trgovac i službenik u Narodnoj skupštini. Posle oslobođenja Stale Popov postao je predsednik Okružnog narodnog odbora u Prilepu, a zatim je radio i kao upravnik Šumske direkcije. Kasnije se posvetio pedagoškom radu i radio je kao profesor makedonskog jezika u Prilepu i Skoplju. [2]
Preminuo je u Skoplju 10. marta 1965. godine.[3]
Književni rad[uredi | uredi izvor]
Stale Popov je vrlo rano počeo da piše, ali se kao pisac razvio po završetku Drugog svetskog rata. Prve pripovetke „Mice Kasapče” i „Petre Andov” objavio je u časopisu „Sovremenost”. Pravu književnu afirmaciju doživeo je prvim romanom „Krpani život” (1953), čiji je drugi deo objavljen 1954. godine. Odmah nakon toga, napisao je niz dela i postao jedan od najplodnijih romanopisaca i pripovedača u makedonskoj književnosti. Godine 1953. postao je član Društva makedonskih pisaca. Autor je i sledećih dela:
- Krpani život (roman, 1953)
- Krpani život 2 (roman, 1954)
- Itar Pejo (priče, 1955)
- Tole paša (roman, 1956)
- Opasna murinata (duža proza, 1956)
- Kaleš Anđa (roman, 1958)
- Dilber Stana (roman, 1958)
- Marijev vašar (novela, 1961)
- Između neba i zemlje (priče, 1963)
- Šaćir vojvoda (romansirana biografija, 1966)
- Neobično dete (roman, 1966)
- Doktor Oreškoski (roman, 1966)
Njegova sabrana dela objavljena su više puta: 1966. (u 12 tomova), 1976. (u 12 tomova) i 1987. (u 4 toma).[4]
Priznanja[uredi | uredi izvor]
U znak sećanja na njegov rad, 1975. godine ustanovljena je godišnja nagrada „Stale Popov“, koju dodeljuje Društvo makedonskih pisaca.[4][5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 645.
- ^ a b „STALE POPOV (25 maj 1902 – 10 mart 1965) – raskažuvač, romansier”. itarpejo.org. Arhivirano iz originala 18. 01. 2023. g. Pristupljeno 18. 1. 2023.
- ^ „STALE POPOV (25 maj 1902 - 10 mart 1965) – raskažuvač, romansier”. Arhivirano iz originala 27. 02. 2018. g. Pristupljeno 26. 02. 2018.
- ^ a b Popov, Stale (2017). „Biografija”. Kaleš Anѓa. Skopje: Prosvetno delo. str. 209.
- ^ „Nagrada „Stale Popov“ za „Boksera sa Novog Maala“ Vladimira Plavevskog”. Sloboden pečat. 2020. Pristupljeno 10. 11. 2022.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Marian Jakóbiec, Literatury narodów Jugosławii, Dzieje literatur europejskich, t. 3, cz. 2, Warszawa 1991, s. 362.
