Stevo Jančić
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Stevo Jančić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1. maj 1920. |
| Mesto rođenja | Pothum Plaščanski, Kraljevstvo SHS |
| Datum smrti | 26. jul 2012. (92 god.) |
| Mesto smrti | Zagreb, Hrvatska |
Stevo Jančić (Pothum Plaščanski, 1. maj 1920 – Zagreb, 26. jul 2012) bio je doktor agronomskih nauka i univerzitetski profesor.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Pothumu Plaščanskom, opština Plaški, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca. Osnovnu i građansku četvorogodišnju školu završio je u Plaškom, udaljenom sedam kilometara od njegovog sela. Srednju poljoprivrednu školu završio je u Križevcima.
Za vreme Drugog svetskog rata izbegao je u Srbiju, gde je do oktobra 1944. godine radio kao rejonski agronom. Od oktobra 1944. godine opredelio se za Narodnooslobodilački pokret i aktivno učestvovao u formiranju Sreskog Narodooslobodilačkog odbora, gde je obavljao dužnost poljoprivrednog referenta do decembra 1946. godine, kada odlazi na odsluženje vojnog roka.
Od 1948. do 1952. godine službovao je u svojoj struci u Republičkoj kontrolnoj komisiji Hrvatske, Ministarstvu poljoprivrede i Ministarstvu poljoprivrednih dobara Hrvatske. Godine 1952. zaposlio se u Zavodu za stočarstvo Poljoprivrednog fakulteta u Zagrebu u svojstvu tehničkog a kasnije stručnog saradnika, gde su se stvorili povoljni da završi ranije započete studije agronomije.
Kada je 1957. godine izabran za asistenta na Katedri svinjogojstvo i ovčarstvo, izveo je brojne eksperimente na stočnoj farmi fakulteta, što je bilo bitna pretpostavka da dobije stipendiju vlade SAD i da specijalizira stočarstvo u Americi.
Godine 1963. uspešno je odbranio doktorsku disertaciju „Istraživanje ranog tova jagnjadi domaće pasmine i njenih križanaca sa osvrtom na ekonomičnst“. Za docenta je bio izabran 1964, vanrednog profesora 1969, a za redovnog profesora 1975. godine, na kojoj dužnosti ostaje do 1983. kada je ostvario starosnu penziju.
Doprinos nauci iz oblasti stočarstva i svinjogojstva[uredi | uredi izvor]
Sa svojim zapaženim naučnim i stručnim opusom našao se u krugu uglednih eksperata iz ovih oblasti i bio poznat i van granica Jugoslavije.
Objavljene su njegove knjige: „Praktično ovčarstvo“ i „Stručni referati“, koje sadrže glavne rezultate njegovog plodnog naučnog rada. Napisao je i objavio 93 naučna rada iz oblasti ovčarstva, svinjogojstva, peradarstva i kozarstva i 14 stručnih radova iz svih grana stočarstva. Za studente Poljoprivrednog fakulteta napisao je troja skripta i jednu knjigu za studente Stočarskog odseka postdiplomskih studija.
Kao član Komisije za svinjogojstvo evropske zootehničke federacije (FZE) učestvovao je na simpozijumima sa zapaženim saopštenjima u Beču, Varšavi, Zagrebu, Nemačkoj, Švajcarskoj, Belgiji i Velikoj Britaniji.
U toku službovanja na fakultetu u nekoliko navrata boravio je na petnaestodnevnim studijama u Nemačkoj, Francuskoj, Velikoj Britaniji, Sovjetskom savezu i Čehoslovačkoj, na kojima su se izmenjivala naučna iskustva i određenih oblasti.
Njegove stručne i naučne aktivnosti odvijale su se i brojnim konferencijama i savetovanjima u Jugoslaviji iz oblasti stočarstva, svinjogojstva i kozarstva.
Često je bio mentor i voditelj kandidatima za doktorate i magistre nauka.
Proza i poezija[uredi | uredi izvor]
Još u mlađim godinama povremeno je obavljivao pesme. Skoro sva njegovo prepiska bila je prožeta literarnim stilom. Po odlasku u penziju intenzivno se posvetio književnom radu. Napisao je i objavio knjige:“Moji pozni stihovi“, „Sječanja prozom i stihovima, istina o najmilijima“ i „Mojih sto pisama rodbini i prijateljima, raznim povodima“, koja imaju literarnu vrednost.
Njegove biografske generalije objavljene su u: „Who’s Who in the World“, američko peto izdanje od 1980/81, „Ko je ko u Jugoslaviji“ (1970. g) i „Tko je tko“ u Hrvatskoj (1993. g)
Umro je u 93. godini 26. 7. 2012. godine u Zagrebu i sahranjen na groblju Miroševac.
Odlikovanja i javna priznanja[uredi | uredi izvor]
Odlikovan ja Ordenom rada sa zlatnim vencem.
Za značajan doprinos na unapređenju svinjogojstva u Jugoslaviji dodeljena mu je “Spomen-plaketa”.
Povodom proslave jubilarnih godina fakulteta, redovno su mu dodeljivane Spomenice fakulteta u zna zahvalnosti za vrlo uspešan rad.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Hrvatska enciklopedija
- Hrvatski biografski leksikon
- Vorkapić, Milan: Plaščanska dolina, autorsko izdanje 2012. godine
- Sima, Jančić: monografija “Porodica Jančić”, izdanje familija Jančić 2012. godine
- Od čobančeta do profesora univerziteta, autobiogradska storija, autorsko izdanje 1995. godine
