Sultanat Haušabi
| Sultanat Haušabi سلطنة الحواشب | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Geografija | |||
| Kontinent | Azija | ||
| Regija | Arabijsko poluostrvo | ||
| Društvo | |||
| Službeni jezik | arapski | ||
| Religija | Islam | ||
| Oblik države | Sultanat | ||
| Istorija | |||
| Događaji | |||
| — osnivanje | 18. vek. | ||
| — ukidanje | 30. novembar 1967. | ||
| Zemlje prethodnice i naslednice | |||
| Prethodnice: | Naslednice: | ||
| |||
Sultanat Haušabi (arap. سلطنة الحواشب) je bila feudalna država na jugu Arabijskog poluostrva sjeverno od luke Aden. Od 19. vijeka, ovaj sultanat je bio pod kontrolom Britanskog carstva kao dio Protektorata Aden. Danas je teritorija ovog bivšeg sultanata dio jemenske muhafaze Lahidž.
Prijestonica ovog sultanata bila je grad Al Musajmir.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Pleme Haušabi je još u 10. stoljeću bilo samo jedan izdanak većeg himjarskog plemena koje je živjelo nešto zapadnije u Jemenu, ne zna se gotovo ništa kad su se naselili na svoje današnje planinske teritorije.
Nakon što je Britanija zauzela luku Aden 1839. godine, ona im je postala odskočna daska za širenje britanskog uticaja na Južnu Arabiju i Rog Afrike. To se naročito odrazilo na neposredno zaleđe luke Aden, pa tako i na Sultanat Haušabi. Iako malen po broju stanovnika (na početku 20. veka bilo ih je svega 10.000, ipak je bio važan jer je držao strateški put iz Adena za Taiz, a i zbog toga jer su se u gornjem toku Vadi Tubana nalazile rezerve vode, kojim se snabdjevao Sultanat Lahidž.
Sultanat Haušabi je on bio jedan od izvornih devet kantona, koji je među prvima potpisao ugovor o zaštiti s Britanijom i postao dio Protektorata Aden. On se 1960. godine pridružio novoj britanskoj kolonijalnoj tvorevini Federaciji Arapskih Emirata Juga, te zatim 1962. i Federaciji Južne Arabije. Posljednji sultan ove feudalne države bio je Fejsal ibn as-Surur al Haušabi, koji je razvlašćen 29. novembra 1967. Tad je ukinut Sultanat Haušabi i na njegovoj teritoriji je uspostavljena država Južni Jemen.
