Tamara (gruzijska kraljica)
 | Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. Molimo vas da poboljšate ovaj članak tako što ćete dodati još izvora u sam tekst (inlajn referenci). |
| Tamara თამარი | |
|---|---|
 Kraljica Gruzije | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1160. |
| Mesto rođenja | Mcheta, |
| Datum smrti | 1213. |
| Mesto smrti | Argani zamak, |
| Porodica | |
| Supružnik | David Soslan, Yury Bogolyubsky |
| Potomstvo | Giorgi IV od Gruzije, Rusudan |
| Roditelji | Giorgi III od Gruzije Burdukhan of Alania |
| Dinastija | Bagration |
| Period | 1184—1212. |
| Prethodnik | Giorgi III od Gruzije |
| Naslednik | Giorgi IV od Gruzije |
Tamára (gruz. თამარი, transkribovano kao T'amar, Thamar ili Tamari; 1160—1213) je bila kraljica srednjovekovne gruzijske države (1184—1212[1]), kćerka Georgija III koji ju je doveo na presto još za svoga života.[2]
Gruzijski letopisi navode da su lepota, dobrota, mudrost, hrabrost i vojnička slava ove vladarke privlačile mnoge evropske i azijske velikaše. Među njima se spominju sin vizantijskog cara Manojla I, antiohijski knez Boemund III, dva osetinska kneza[a] i sin jednog kalifa iz Španije.[b][3]
Tamara je osvajanjima, okružena spretnim generalima, znatno proširila teritoriju Gruzije i osnovala Trapezund, pravoslavno carstvo potčinjeno njoj, čime je htela da se pokaže kao borac za religiju uz rame sa Vizantijom. Naredila je gradnju brojnih manastira i crkava, ali i vojnih utvrđenja, širom Gruzije.
Tamara je bila velika zaštitnica i pokroviteljka mnogih crkava i manastira, kome je uvek slala dobrotvorne doprinose u hrani i novcu, čime je privukla kaluđere sa svih strana. U letopisima se spominje da su oni pristizali iz Aleksandrije, Antiohije, Helade, Makedonije, pa čak iz Zete.[3]
Njena vladavina smatra se zlatnim stolećem Gruzije. Nakon njenog preminuća zašlo je, kako sami Gruzini govore, njihovo sunce.[3]
Porodično stablo[uredi | uredi izvor]
| 4. Demetrius I of Georgia | ||||||||||||||||
| 2. Giorgi III od Gruzije | ||||||||||||||||
| 1. Tamara | ||||||||||||||||
| 3. Burdukhan of Alania | ||||||||||||||||
Napomene[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ G. Ostrogorski, Istorija Vizantije, Beograd 1998, 399
- ^ Rostislav Pletnjev, Šota Rustaveli, Srpski književni glasnik, knj. LVIII, sveska 4, Beograd 1939, 218
- ^ a b v g d Ante Gvozdenović, Kratke putničke bilješke iz Krima u Turkmeniju Srednja Azija, Otadžbina. list za nauku, književnost i društveni život, knj. IX, sveska 33-36, Beograd 1882, 550
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ostrogorski, Georgije (1969). Istorija Vizantije. Beograd: Prosveta.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
