Pređi na sadržaj

Teatar Mimart

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Udruženje građana Teatar MIMART
OsnivačNela Antonović
Datum osnivanja1984.
Tipneformalni, istraživački teatar
LokacijaRepublika Srbija
SedišteGandijeva 11/31, Novi Beograd
Službeni jezicisrpski
PredsednikNela Antonović
RukovodiociNela Antonović i Lidija Antonović (potpredsednik Uderuženja)
Veb-sajthttp://www.teatarmimart.org.rs
Performans pokretne skulpture
Performans Mefisto

Teatar Mimart je jedan od prvih neformalnih, istraživačkih teatara u bivšoj Jugoslaviji, koji postoji od 1984. godine u Beogradu, čiji je osnivač i umetnički vođa Nela Antonović.

Istorijat

[uredi | uredi izvor]

Teatar Mimart kontinuirano radi preko četiri decenije bez obzira na političke, ekonomske, socijalne i druge okolnosti, koje su direktno uticale na aspekte održivosti.

Metod rada

[uredi | uredi izvor]

Mimart istražuje kreativnost slobode pokreta i neverbalnu komunikaciju sa saradnicima transmedijalnim postupkom novih kodova kroz otvoren proces. Fokus rada je na fenomenima društva, jer savremenost određuju fenomeni: geo-politički, socijalni, ekonomski, tehnološki, ekološki medijski, komunikacijski i kulturološki. U eri sveopšte težnje ka vizualizaciji i spektaklu kao modelu društvenog i kulturnog života, Mimart teatar u diskreciji traga za smislom savremene umetnosti i mogućnostima performansa kao sredstva komunikacije i promena. Neverbalni teatar prevazilazi sve barijere: jezičke, geografske, političke, etičke, etničke, sociološke...

Kao što astronomi tragaju za novim planetama i životu na njima, i Mimart traga za novim komunikacijskim kodovima u pozorištu. Realno, mala je verovatnoća da će se nešto desiti po prvi put na sceni: nova tehnika igre, neki tehnički rekvizit, posebna gluma, inovacija u bilo kom od segmenata pozorišnog izraza. Tragajući za novim komunikacijskim umetničkim kodovima stvaraju autentični pozorišni vokabular igre. Komunikacija nije nadrealna težnja, već jednostavna nužnost u umetnosti.

Pozorišna laboratorija nastaje kao kreativna pobuna u pozorištu, koja nema za cilj samo umetnički i estetski cilj, nego treba da izazove raspravu uopšte o teatru ili umetnosti. Preko četrdeset godina Nela Antonović sa umetnicima iz raznih oblasti istražuje fenomene, izbegavajući reči na sceni, stvarajući simbolične strukture igre fantazmi. Reči obuzimaju um samo u jednom smeru. A kosmos beži na sve strane. “Najviši paradoks svakog mišljenja jeste pokušaj da se otkrije nešto što se ne može misliti“ kaže Kirkegor. Simbolički jezik jedini je put do kolektivnog nesvesnog, ali on ostavlja ogroman prostor za greške. Greške su ponekad važne. Kroz posvećeno istraživanje nepoznatog, autodramaturgijom tela i otvoren proces nastaju predstave Teatra Mimart.[1]

Produkcija

[uredi | uredi izvor]

Teatar Mimart je kroz timski rad, visokoobrazovne, umetničke, organizacione i druge kapacitete realizovao do sada: 76 predstava, više od 600 performansa i uličnih projekata, te više od 300 otvorenih radionica za mlade, studente, plesače, glumce, građane, neafirmisane umetnike... Do 2020 godine realizovano je 70 predstava i oko 500 uličnih pozorišnih predstava i ambijentalnih art performansa.[2]

Članovi

[uredi | uredi izvor]
Vremenska Mašina
Noć muzeja
Voda

Članovi od osnivanja (1984-1994)

[uredi | uredi izvor]
  • Vera Obradović (profesor scenskog pokreta i koreodrame na fakultetu dramskih umetnosti u Prištini, koji je izmešten u Kosovsku Mitrovicu),
  • Dragan Grbić (književnik i pantomimičar),
  • Sanja Tasić Krsmanović
  • Dragana Senić
  • Zorana Peković Mihaljčić, umetnički direktor Šibenik dance festivala
  • Olivera Mitrović Stanojević, Baletski studio Adagio
  • Marija Kreća, kritičar umetničke igre
  • Ana Jojić-Begović
  • Mihajlo Đurić
  • Svetozar Adamović (prvak baleta Narodnog pozorišta).

Saradnici od 1994. do 2004.

[uredi | uredi izvor]
  • Aleksandar Lekić,
  • Marija Jeftić,
  • Igor Karakaš,
  • Vesna Stefanović,
  • Olja Babić,
  • Nenad Radujević,
  • Ivana Joksimović,
  • Milena Zdravković,
  • Sandra Perović,
  • Ognjenka Đorđević,
  • Ana Ivančević (balerina Narodnog pozorišta),
  • Drina Pešić rođ. Durić, balerina, TV Studio B
  • Čarni Đerić (glumac),
  • Dalija Aćin Telander,
  • Janoš Buš
  • Jadranka Nanić Jovanović (glumica),
  • Jelena Kostić, (glumica),
  • Ana Stefanović (glumica),
  • Olja Lopušanski (glumica),
  • Vera Radošević rođ Pavlović,
  • Miša Petrović,
  • Ana Van Erden, rođ Spasić,
  • Nikola Vranić,
  • Marina Lazarević (glumica),
  • Milana Gavrilov,
  • Mina Šohaj,
  • Lidija Antonović
  • Ivana Koraksić, rediteljka FDU
  • Marina Bukvički (glumica),
  • Ljubica Jovanović,
  • Milica Bezmarević, balerina, profesor IUI
  • Maja Maksimović, profesor Filozofskog fakulteta Univeziteta u Beogradu
  • Miona Petrović, master umetnička igra IUI
  • Marta Keler (glumica)

Saradnici od 2005. do 2015.

[uredi | uredi izvor]
  • Ivana Koraksić
  • Arion Aslani
  • Maja Maksimović
  • Ivana Zonjić eh Joksimović,
  • Ana Bastać Dimitrijević ,
  • Anja Nikolić,
  • Predrag Radovančević,
  • Tanja Damjanovski,
  • Dubravka Subotić,
  • Uglješa Iljačić,
  • Ivan Milenković, kapuera,
  • Rade Obradović,
  • Teodora Sarić,
  • Filip Jokanović
  • Lidija Antonović
  • Vladimir Kosić
  • Biljana Kosmogina
  • Olja Kia
  • Miloš Dilkić
  • Branislav Jeremić
  • Dušan Murić
  • Milan Manić
  • Ivan Radovani
  • Ana Ignjatović Zagorac (Bitef dance company)
  • Dalija Aćin
  • Nenad Milošević
  • Hulija Gorosito
  • Zoran Jovanović(Romski tetar)
  • Ana Grigorović(rediteljka)
  • Kristina Drašković Bočkov
  • Jelena Zagorčić
  • Katarina Ranković
  • Aleksandra Jelić
  • Slavica Krmanović
  • Marija Jelić
  • Nina Petrov
  • Lara Popović
  • Saša Dobrohotov
  • Tamara Rakić
  • Katarina Orlandić

...

Saradnici od 2016. do danas

[uredi | uredi izvor]

Lidija Antonović, Ivana Koraksić, Ivan Radovani, Katarina Orlandić, Katarina Bućić, Miloš Janjić, Marina Bukvički, Đurđa Pavlović, Aleksander Zain, Mina Ćirić, Vladimir Čubrilo, Đurđija Jelenković, Miona Petrović, Marko Nektan, Marko Stojanović, Nataša Milojević, Arion Aslani, Olivera Milojević Čavić, Galina Ralić, Mina Nikolić, Isidora Fićović, Olga Uzikaeva, Rade Obradović, Teuta Aslani, Nina Petrov, Kristina Sarić, Katarina Živković, Natalija Žugić, Nikola Koruga, Ivana Vraneš ....

Značajniji projekti

[uredi | uredi izvor]

Mimart je organizovao i festivale, predavanja, tematske razgovore, izložbe fotografija i artefakata. Takođe, učestvuje kao partner u mnogim interkulturalnim projektima u zemlji i inostranstvu. Godine 2019. učestvuje projektom “Ostrvska magija” kao partner Fondacije grada Plovdiva u okviru programa Evropske prestonice kulture.[2]

Najvažnija gostovanja Mimart-a na evropskim festivalima su u Plovdivu, Gelzenkirhenu, Moskvi, Anverpenu, Sant Petersbugu, Pragu, Hernama, Milanu, Parizu, Rostovu, Ljvovu, Kievu, Lincu, Sarajevu, Užgorodu, Tokiu, Budvi, Klužu, Zagrebu, San Marinu, Kairu, Britportu, Esenu, Podgorici, Srebrenici itd.

znakovi na putevima
  • 1997. Aurum,
  • 1998. Institut za promenu sudbine,
  • 1999. Rotkve strugane,
  • 2000. Vreme astrala,
  • 2001. Mreža
  • 2003. Lutanje plavetnilom
  • 2004. Znakovi pitanja

Nagrade

[uredi | uredi izvor]
  • Teatar Mimart je dobitnik mnogih nagrada od kojih izdvajamo nagrade na prvom YU takmičenju koreografa savremenog plesa 1988. godine u Zagrebu.
  • Predstava "Krug" Teatra pokreta Mimart, u režiji Nele Antonović, nagradu za najbolju predstavu u celini na 29 BRAMS-u.
  • Na 30. BRAMS-u predstava "Slobodan pad" Nela Antonović je dobila specijalnu nagradu za negovanje koreodrame kod nas i edukacije grupe mladih ljudi.
  • Predstava "Disanja", podrška Studentskom protestu, je izvedena u decembru 1996. godine, na 31. BRAMS-u, gde je Nela Antonović i MIMART dobili specijalnu nagradu za gestovno-zvučnu animaciju disanja.
  • Na 33. BRAMSU 1998. Nela Antonović i Mimart dobili nagradu za režiju - za originalne scenske metafore i prostorno organizovanje plesnog izraza,
  • u predstavi "Institut za promenu sudbine"; nagrada za muziku u predstavi "Gromade" - Grand Prix International Video Dance 1999, Pariz;
  • nagrada publike u Lvov na festivalu "Zlatni lav" za predstavu "Slobodan pad",
  • specijalna nagrada na festivalu "Kiev travnevi" u Kijevu za “Konstrukciju dekonstrukcije”,
  • Specijalna pohvala u San Marinu na pozorišnom festivalu "Kalanči".

publikacije

[uredi | uredi izvor]

Iskustvo dugogodišnjeg istraživanja Nele Antonović publikovano je u četiri autorske knjige, i naučnim člancima u štampanim medijima.

  • Mimart godovi (2000) - razvojne metode rada i treninga Mimart[3]
  • Fenomenologija pokretom (2004) - istraživanje fenomena otvorenog procesa[4]
  • 25, elektronsko izdanje (2009) - o iskustvima otvorenog procesa, 25 godina rada, samokritici i razvoju metode rada[5]
  • e-monografija (2014)[6]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „predstave”. zvanična prezentadija. teataar Mimart. Pristupljeno 6. 3. 2020. 
  2. ^ a b „35 godina Teatra Mimart”. seecult.org. 2. 6. 2019. Pristupljeno 6. 3. 2020. 
  3. ^ Antonović, Nela (2000). Mimart godovi. Beograd: Montavia. 
  4. ^ Antonović, Nela (2004). Fenomenologija pokretom. Beograd: Studentski kulturni centar. 
  5. ^ „Nela Antonović : "25" (PDF). smederevo.org.rs. tvrdjava teatar. Arhivirano iz originala (PDF) 21. 02. 2020. g. Pristupljeno 21. 2. 2020. 
  6. ^ „Teatar Mimart”. Zvanični sajt. Pristupljeno 21. 2. 2020.