Tetralogija
Tetralogija je umetničko delo stvoreno u četiri dela ili četiri umetnička dela koja je stvaralac povezao u jednu celinu. Naziv potiče od grčke reči tetra (τετρα) u značenju četiri i logija (λογία) u značenju znanje ili diskurs. Ponekad se koristi i sinonim kvadriologija ili kvartet. Prve tetralogije nastale su u atičkom pozorištu Stare Grčke, gde su tragičari na festivalu u čast Dionisa izvodili tri tragedije i jednu satirsku igru. U početku je u tetralogiji obrađena tema iz samo jednog mita tako da su tragedije bile sadržinski povezane. Kasnije je ta veza oslabila i svaki deo je postao zasebna celina.
Poznate tetralogije[uredi | uredi izvor]
Književnost[uredi | uredi izvor]
- Eshil - Orestija (tri tragedije: Agamemnon, Hoefore (Pokajnice) Eumenide, i satirska igra Protej)
- Vilijam Šekspir - Prva istorijska tetralogija (Henri VI prvi deo, Henri VI drugi deo, Henri VI treći deo, Ričard III)
- Vilijam Šekspir - Druga istorijska tetralogija (Ričard II, Henri IV prvi deo, Henri IV drugi deo, Henri V)
- Pjer Kornej - Klasična tetralogija (Sid, Sina, Polieukta i Horacije)
- Emil Zola - Četiri jevanđelja (Plodnost, Rad, Istina, Pravda)
- Mark Aldanov - Mislilac (Deveti termidor, Đavolji most, Zavera, Sveta Jelena)
- Ford Medoks Ford - Kraj parade
- Tomas Man - Josif i njegova braća
- Lorens Darel - Aleksandrijski kvartet (Justina, Baltazar, Mauntoliv, Klea)
- Dobrica Ćosić - Vreme smrti
- Jukio Mišima - More plodnosti (Prolećni sneg, Pomamni konj, Hram svitanja, Pad anđela'')
Muzika[uredi | uredi izvor]
Film[uredi | uredi izvor]
- Bari Levinson - Baltimor (Restoran, Limeni ljudi, Avalon, Liberti Hajts)