Pređi na sadržaj

Nacionalni park Hortobađ

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
(preusmereno sa Хортобађ)
Hortobađ - Nacionalni park

Hortobađ je nacionalni park i najveća pustara u u Mađarskoj, jedna od najpoznatijih u Evropi. Prostire se na više od 800 km² i zahvata stepsko područje istočne Mađarske između Tise i Debrecina. Sam park deo je Velike mađarske ravnice, koja je ujedno najveća travnata površina u Evropi i najveće zaštićeno područje u Mađarskoj. Hortobađ je 1999. godine zaštićen kao svetska kulturna baština.[1] Najpoznatija znamenitost ove pustare je „Most sa devet grla“, a takođe postoji i mali muzej koji vodi posetioce u svakodnevni život pastira u ovoj pustari.

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Nekada davno, hortobađska pustara bila je gusta šuma, koju su kasnije posekli graditelji kuća i crkava. Pustara se formirala oko 10.000 godina. Reka Tisa je svojim čestim poplavama ovog područja i povlačenjem u korito sasvim sprala crnicu, a ostavila gotovo neplodnu ilovaču, pomešanu s peskom. Na tom tlu rastu samo niska trava, razne vrste korova i poneki žbun - rastinje otporno na duge suše i snažan vetar koji retko prestaje i prolazi kroz devet lukova hortobađskog vijadukta, turističkog simbola ovoga kraja. Za vreme vladavine komunizma, Hortobađ je postao mesto gde su mađarski Staljinisti odvodili svoje političke protivnike na prisilni rad. Ovde je postojalo 12 prinudnih radnih logora. U periodu od 1950. do 1953. godine Mađarska tajna policija deportovala je oko 10.000 ljudi iz južne Mađarske. Deo pustare, površine 115 km², proglašen je 1973. godine prvim nacionalnim parkom Mađarske. Šest leta kasnije, Ujedinjene nacije su Nacionalni park Hortobađ proglasile prirodnim rezervatom Uneska, zbog dela biosfere po mnogo čemu jedinstvenom u Evropi.[2] U njemu se mogu pronaći 342 vrsta divljih ptica, a na pašnjacima i u močvarama sve vrvi od insekata i bogate flore.[3]

Flora i fauna

[uredi | uredi izvor]

Hortobađ je najpoznatiji po sivim govedima ogromnih rogova, drevnoj vrsti koja uspešno odoleva surovim uslovima života, pogotovo hladnoći. Osim ove vrste u ovoj pustari mogu se videti bivoli, poludivlji konji, čupave ovce, mangulice, psi ovčari rase puli i mnoge karakteristične vrste ptica, kao na primer droplja. Ovo područje je značajno jer služi kao mesto na koje svraćaju mnoge ptice selice, na primer velika jata ždralova. Sve u svemu oko 50.000 ovaca, 9 000 goveda, 400 konja i 250 vodenih bivola ima svoj dom na ovim otvorenim ravnicama, a nadgleda ih više od 200 stočara koji žive u okolnim selima.[traži se izvor]

Hortobađ - Sivo govedo

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ "Hortobágy National Park - the Puszta". UNESCO World Heritage Centre. UNESCO. Pristupljeno 2010-06-21.
  2. ^ "Hortobágy National Park, The Hungarian Puszta" (PDF). Nomination file for inscription of the Hortobágy National Park to the World Heritage List. Ministry for Environment and Regional Policy, Republic of Hungary. (1999). str. 4.–5. Pristupljeno 2010-06-21.
  3. ^ Pustara koja vrvi od života | Glas javnosti

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]