Crkva Vaskrsenja Hristovog u Rešici
| Crkva Vaskrsenja Hristovog | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Tip | pravoslavni crkva |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Temišvarska |
| Osnivanje | 2001. |
| Posvećen | Vaskrsenje Hristovo |
| Arhitektura | |
| Arhitekta | Borislav Viktor Najdan |
| Stil | Srpsko-vizantijski |
| Lokacija | |
| Mesto | Rešica |
| Država |  Rumunija |
| Koordinate | 45° 17′ 46″ N 21° 52′ 36″ E / 45.29611° S; 21.87667° I |
  Crkva Vaskrsenja Hristovog Crkva Vaskrsenja Hristovog na karti Rumunije | |
Crkva Vaskrsenja Hristovog je pravoslavna crkva u mestu Rešica, županija Karaš-Severin, Rumunija. Pripada Eparhiji temišvarskoj Srpske pravoslavne crkve.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Posle ukidanja totalitarnog sistema u Rumuniji, gde su bila uskraćivana mnoga prava, među njima i religiozna, Eparhija temišvarska je za duhovne potrebe pravoslavnih Srba iz Rešice, osnovala Srpsku pravoslavnu parohiju u tom gradu 1990. godine. Ona je prvo bila u rangu misionarske i opsluživali su je sveštenici sokolovačkog okružnog protoprezviterata. Parohija je bila osnovana po blagoslovu Episkopa šumadijskog i administratora temišvarskog Save Vukovića. Prvi rešički paroh je bio Stojan Petrović, koga je čekala nezavidna situacija jer parohija nije imala ni svoju crkvu ni parohijski stan.[1] Pošto je većina rešičkih Srba bila zaposlena u Metalurškom kombinatu, uspeli su da od rukovodstva preduzeća dobiju zemljište u centru grada za podizanje crkve.[2] Po blagoslovu episkopa Save pristupilo se činu osvećena zemljišta, postavljen je krst sa natpisom da to zemljište prippada budućoj crkvi. Posle izvesnog vremena rukovodstvo preduzeća se promenilo, i došlo se do zaključka da će im to zemljište biti potrebno, zbog čega im se mora vratiti. Tadašnji gradonačelnik Rešice, Mirča Popa je Srbima ponudio tri lokaliteta u gradu, kako bi mogli da izaberu koje ima najviše odgovara. Izabrano je jedno mesto, nadomak centra grada, na brežuljku sa lepim vidikom. Međutim, zbog nedostatka finansijkih sredstava nije se moglo pristupiti izgradnji, zato se arhijerejski zamenik prota Vladimir Marković obratio predstavnicima Evangelističke crkve, kako bi im mogli ustupiti njihovu crkvu privremeno za održavanje bogosluženja i drugih crkvenih obreda. Ta crkva je bila u dosta lošem stanju, zapuštena i dotrajala, zidovi i krov popucani, na nekim pukotinama je prokišnjavalo, te je morala biti renovirana. Crkva je 1994. renovirana uz veliku pomoć prote Branislava Stankovića, paroha temišvarskog i priložnika iz Rešice. Iako je crkva pažljivo održavana, polovinom 1999. godine, parohijanima je gostoprimstvo otkazano, te su morali napustiti crkvu. Bogosluženja su potom obavljana u gradskoj biblioteci „Pavle Jorgović”. To je bila jedna soba u nekoj staroj kući, sa nevelikim prostorom,[3] gde nije moglo stati više tridesetak osoba. Takvo stanje je trajalo više od godinu dana, i zbog neadekvatnih uslova se počelo razmišljati o podizanju crkve.
Izgradnja[uredi | uredi izvor]
Uz blagoslov Episkopa slavonskog i administratora temišvarskog Lukijana u pratnji đakona i sveštenika, u prisustvu mnoštva naroda i vernika 4. septembra 1999. je postavljen i osvećen kamen temeljac buduće crkve. Crkva je podignuta zahvljujući velikim zalagenjem mesnog paroha Stojana Petrovića, kao i prilozima vernog naroda iz zemlje i inostarnstva. Najveći deo sakupljenog novca je stigao iz srpske dijaspore, i to zahvaljujući đakonu Živku Velimiroviću, protojereju Tomi Stojšiću i protojereju Miosavu Ginđilovu.[4] Hram je posvećen prazniku Vaskrsenja Hristovog, osvetili su ga Episkop šumadijski Sava i slavonski Lukijan 9. aprila 2001. godine. Podignut je u srpsko-vizantijskom stilu, prema projektu lokalnog arhitekte Borislava Viktora Najdana. Novopodignuta crkva je ubrzo postala epicentar srpske zajednice u Rešici.[1]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Glasnik 2018, str. 159.
- ^ Glasnik & 1992—1998, str. 50.
- ^ Glasnik & 1992—1998, str. 51.
- ^ Glasnik & 1992—1998, str. 53.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Lupulović, Vasa; Lakić, Nikola (2018). „Crkvena slava u Rešici”. Glasnik. Temišvar.
- Milošev Bojanđiu, Mara (1992—1998). „O gradnji srpske pravoslavne crkve u Rešici”. Glasnik. Temišvar.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Biserica Sarbeasca Moroasa Resita (jezik: rumunski)
