Art & Language

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Umjetnost i Jezik, naslovna strana časopisa grupe iz 1974. godine

Umjetnost i Jezik (engl. Art & Language), labava organizacija uglavnom britanskih umjetnika i teoretičara umjetnosti koja je djelovala od kasnih 1960-ih. Kroz svoj časopis Art-Language, čiji je prvi broj objavljen u Koventriju u maju 1969. godine, i kroz svoje grupne izložbe, istraživali su lingvističke i društvene dimenzije umjetnosti. Njihove aktivnosti se zgodno mogu klasifikovati kao oblik konceptualne umjetnosti, ali su, bar u prvim danima svog djelovanja, smatrali da je pitanje koje tek treba da odluče jeste „da li uopšte stvaraju umetnost”.

Prvobitni članovi grupe bili su Teri Atkinson, Dejvid Bejnbridž, Majkl Boldvin i Harold Harel. Džozef Košut se ubrzo pridružio kao američki urednik časopisa, a početkom 1970-ih članstvo je poraslo na oko 30; zatim je broj članova naglo pao, a do 1977. godine od prvobitnih članova ostao je samo Boldvin. Otada, glavne ličnosti koje su učestvovale zajedno sa Boldvinom, bili su Mel Ramsden i istoričar umjetnosti i kritičar Čarls Harison. Istraživali su mogućnosti u okviru kombinacije lingvističke filozofije — posebno Vitgenštajna — i marksizma. Odbacuju ideju da bi trebalo da daju odmah pristupačne političke parole i izjave — i zaista, neki od njihovih radova su manje-više neprobojni za autsajdere. Esej iz 1981. „Istorija umjetnosti, kritika umjetnosti i objašnjenje” (Istorija umjetnosti, tom 4, br. 4) pruža korisnu polaznu tačku za njihove preokupacije onima koji se osjećaju sigurnije u svoje znanje o umjetnosti nego u filozofskoj i političkoj teoriji.

Otprilike 1979. godine članovi grupe stvaraju slike, ali ne da bi proslavili povratak tradiciji slikarstva, već da bi nastavili svoja intelektualna istraživanja. Teorijska osnova je da ono „o čemu” je slika mora biti shvaćeno u smislu uzroka nastanka umjetničkog dela, a ne u smislu kako djelo izgleda ili bi moglo da proizvede ono što posmatač „osjeća” kad se nalazi pred samim djelom. Treba naglasiti da ideja nije samo da se „umjetnikova namjera” ili „umjetnikova ličnost” ponovo postavi kao srž značenja, već da se ispitaju resursi i kompetencije koje umjetnici i publika unose u djelo. Primjer je Lenjinov portret sa kapom u stilu Džeksona Poloka 1 (1979). Na prvi pogled slika izgleda kao veoma efikasan pastiš jedne Polokove slike. Bez pomenutog naslova bi vjerovatno takva i ostala za većinu posmatrača. Čak i uz njegovu pomoć, Lenjina je teško otkriti. Djelo okuplja naizgled suprotstavljene političke i umjetničke tradicije u jednu sliku, ne da bi ih pomirilo, već da bi dovelo u pitanje pretpostavke o „ekspresivnoj” i „komunikacijskoj” funkciji umjetnosti. Harison je 1991. objavio Eseje o umetnosti i jeziku (Essays on Art & Language).

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Art_%26_Language&oldid=26728663”