Cinolin
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
Cinolin
| |
| Drugi nazivi
Benzopiridazin
| |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| ChEBI | |
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.005.423 |
| UNII | |
| |
| Svojstva | |
| C8H6N2 | |
| Molarna masa | 130,15 g/mol |
| Tačka topljenja | 39 °C (102 °F; 312 K) |
| Kiselost (pKa) | 2.64[3] |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
 verifikuj (šta je   ?)
| |
| Reference infokutije | |
Cinolin je aromatično heterociklično jedinjenje sa formulom C8H6N2. On je strukturni izomer sa hinoksalinom, ftalazinom i hinazolinom.
Slobodna baza se može dobiti kao ulje tretmanom hidrohlorida sa bazom.
Sinteza[уреди | уреди извор]
Klasična organska reakcija za sintezu cinolina je Vidman-Stoermerova sinteza[4], reakcija zatvaranja prstena α-vinil- anilina sa hlorovodoničnom kiselinom i natrijum nitritom:
Widman-stoermer-reaction
Reference[уреди | уреди извор]
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Brown, H.C., et al., in Baude, E.A. and Nachod, F.C., Determination of Organic Structures by Physical Methods, Academic Press, New York, 1955.
- ^ Name Reactions and Reagents in Organic Synthesis Bradford P. Mundy, Michael G. Ellerd, Frank G. Jr. Favaloro 2005 ISBN 978-0-471-22854-7
