Jak-17
 | |
| Opšte | |
|---|---|
| Dimenzije | |
| Masa | |
| Pogon | |
| Performanse | |
| Početak proizvodnje | 1948 |
| Dužina | 8,70 |
| Razmah krila | 9,20 |
| Visina | 2,30 |
| Površina krila | 14,90 |
| Prazan | 2071 |
| Normalna poletna | 2890 |
| Maks. masa pri uzletanju | 3240 kg |
| Motori | 1hKlimov RD-10A turbodžet |
| Maks. brzina na Hopt | 748 km/h |
| Taktički radijus kretanja | 395 km |
| Plafon leta | 12750 m |
| Brzina penjanja | 720 m/min |
Jakovljev Jak-17 (rus. Як-17, NATO naziv engl. Feather)[1] je predstavnik prve generacije sovjetskih lovaca na mlazni pogon, konstruisan nakon Drugog svetskog rata na osnovi lovca Jak-15, od koga se razlikovao uvođenjem tricikla u sistem stajnog trapa. Na osnovu ovog aviona razvijena je i verzija Jak-17UTI, namenjena obuci pilota. Bio je jedan od najvažnijih lovačkih aviona Sovjetskog Saveza i predstavljao je tranziciju sa elisnih na mlazne avione.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Parsch, Andreas and Aleksey V. Martynov. "Designations of Soviet and Russian Military Aircraft and Missiles." Designation-Systems.net, 2008. Retrieved: 13 April 2010.
