Jovan Klajić
| Jovan Klajić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1815. |
| Mesto rođenja | Novi Sad, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 14. jul 1888. (72/73 god.) |
| Mesto smrti | Turija, Austrougarska |
Jovan Klajić (Novi Sad, 1815. — Turija, 14. jul 1888) bio je srpski slikar ikonograf i portretista. Najviše je radio ikonostase po selima u Bačkoj.
Život i delo[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu i šest razreda gimnazije je završio u Novom Sadu, a filozofiju (više razrede)[1] je nastavio u Klužu. Tu je u Klužu, u Erdelju započeo da studira prava. Pravo je od druge godine studirao u Pečuju, a apsolvirao u Pešti, pa je prešao na bogosloviju. Bogosloviju je napustio iste godine zbog bolesti, da bi studirao na slikarskoj akademiji u Beču, i tu se 1840. godine upoznao sa Pavle Simićem kome je pomagao u slikanju ikona (kao u Glini), i sa njim sarađivao do kraja života.
Naslikao je ikone u Staroj sabornoj crkvi u Novom Sadu. Svetojovanovska pravoslavna crkva, naročito njen ikonostas, stradala je tokom mađarske bune 1848-1849. godine. Zauzimanjem advokata Konstantina Isakovića, crkva je opravljena a ikonostas je oslikao Klajić do 1853. godine.[2]
Od važnijih dela Jovana Klajića treba pomenuti ikonostase u Bajši (1854)[3], gde su ktitori bili plemići Zako, i u Starom Vrbasu (1861-1862). Radio je ikonostase u Turiji (1857), Feldvarcu (1859-1860) kao i u jednoj crkvi u Srbiji.
Crkvena opština u Kuzminu se u jesen 1855. godine zahvaljivala javno ikonopiscu Klajiću na dobro urađenom poslu - ukrašavanju unutrašnjosti tamošnjeg hrama. Sa njim je radio i freskomoler Karl Vilinovski.[4]
Osim toga postoji veliki broj portreta po srpskim kućama, koji su dela ovog sposobnog slikara. Bio je visoko obrazovan čovek i umetnik čiji radovi ne zaostaju za radovima velikih slikara iz njegove epohe koja je kod nas ostavila mnoge značajne tragove.
