Džon Kazale
| Džon Kazale | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Puno ime | Džon Holand Kazale |
| Datum rođenja | 12. avgust 1935. |
| Mesto rođenja | Revir, Masačusets, SAD |
| Datum smrti | 13. mart 1978. (42 god.) |
| Mesto smrti | Njujork, SAD |
| Državljanstvo | SAD |
| Zanimanje | glumac |
| Porodica | |
| Partneri | Meril Strip (1976—1978)[1] |
| Rad | |
| Aktivni period | 1959—1978 |
| Bitne uloge | Fredo Korleone |
| Veza do IMDb-a | |
Džon Holand Kazale (engl. John Holland Cazale; Revir, 12. avgust 1935 — Njujork, 13. mart 1978) bio je američki filmski, pozorišni i TV glumac. Glumio je u pet filmova, od kojih su svi nominovani za nagradu Oskar za najbolji film: Kum (1972), Prisluškivanje (1974), Kum 2 (1974), Pasje popodne (1975) i Lovac na jelene (1978).
Najpoznatiji je po ulozi Freda Korleonea u filmovima Kum i Kum 2.
Rani život[uredi | uredi izvor]
Džon Kazale je rođen 12. avgusta 1935. godine u Reviru, gradiću u saveznoj državi Masačusets,[2] kao drugo od troje djece. Majka Sesilija Holand bila je Amerikanka irskog porijekla. Otac, Džon Kazale, bio je italijanskog porijekla.[3] Kazale je odrastao i školovao se u Vinčesteru. Dramski fakultet studirao je u Oberlinu, a kasnije u Bostonu.
Karijera[uredi | uredi izvor]
Po diplomiranju, Kazale je radio kao taksista. Pozorišnu karijeru započeo je u pozorištu „Čarls plejhaus” (engl. Charles Playhouse) u Bostonu. Potom se preselio u Njujork, gdje je, radeći kao fotograf, čekao priliku za glumački posao. Radio je i kao kurir za Standard Oil, gdje je 1966. godine upoznao Al Pačina.[4] Glumio je u mnogim pozorišnim predstavama, da bi ga 1971. godine filmski producent Fred Rus preporučio Fransisu Fordu Kopoli za ulogu Freda Korleonea u filmu „Kum”.[2]
Svoju jedinu ulogu u TV serijama Kazale je odigrao 1968. godine u TV seriji N.Y.P.D.[5]
„Kum” (1972) je predstavljao Kazaleov debitantski filmski nastup, koji ga je učinio poznatim. Režiser filma, Fransis Ford Kopola bio je impresioniran Kazaleovom glumom u sporednoj ulozi, te ga je angažovao i za film „Prisluškivanje”, 2 godine kasnije.
U filmu „Prisluškivanje” (1974), Džon Kazale se pojavio u ulozi Stena, pomoćnika paranoičnog stručnjaka za nadzor, Herija Kola, kojeg je glumio Džin Hekman.
Iste godine, Kazale ponovo glumi Freda Korleonea u filmu „Kum 2”, ovoga puta u dosta opširnijoj ulozi.
Godinu dana kasnije, Džon se pojavljuje u filmu „Pasje popodne” (1975), zajedno sa Al Pačinom. Za ulogu Salvatorea „Sala” Naturilea, Kazale je nominovan za nagradu Zlatni globus za najboljeg sporednog glumca u igranom filmu.
Iako mu je filmska karijera bila u usponu, Kazale je i dalje glumio i u pozorištu. Igrao je u mnogim predstavama Izraela Horovica. U maju 1975. godine, Džon se vraća u pozorište „Čarls plejhaus” kako bi podržao Al Pačina u pozorišnim predstavama. Svoj posljednji pozorišni nastup Kazale je imao 29. aprila 1977, u pozorištu „Vivijan Boumont” (engl. Vivian Beaumont Theater). Neposredno nakon posljednjeg pozorišnog nastupa, Kazaleu je dijagnostikovan karcinom pluća.
Uprkos bolesti, Džon Kazale je nastavio sarađivati sa svojom partnerkom Meril Strip, te je svoju posljednju ulogu odigrao u filmu „Lovac na jelene” (1978), u kojem su glumili i Robert de Niro, Kristofer Voken i Džon Sevidž. Režiser filma, Majkl Čimino, preuredio je raspored snimanja scena, kako bi prvo snimio sve scene u kojima se pojavljuje Kazale. Džon je uspješno odglumio svoje scene u filmu, ali je preminuo prije njegovog objavljivanja. Prema navodima Meril Strip, Robert de Niro je finansirao Kazaleovo zdravstveno osiguranje kako bi se Džon pojavio u filmu.[6]
Privatni život[uredi | uredi izvor]
Njemu bliski opisivali su Kazalea kao „stidljivog” i „veoma emotivnog”. Uprkos tome što je igrao nepromišljene i žestoke likove, Kazale je u svakom pogledu bio izuzetno ljubazna i nježna osoba i brzo se sprijateljio sa većinom glumaca sa kojima je radio. Džon je za svog najboljeg prijatelja smatrao Al Pačina, kojeg je upoznao kao tinejdžer. I sam Pačino je više puta rekao: „Sve što sam želio je da radim sa Džonom do kraja života. On je bio moj scenski partner“.
Kazale je 1976. godine upoznao Meril Strip, sa kojom je bio u romantičnoj vezi sve do smrti.
Smrt[uredi | uredi izvor]
Kao hronični pušač, Džon Kazale je obolio od raka pluća 1977. godine.[1] Uprkos brojnim tretmanima i terapijama, rak je metastazirao na kosti. Džon Kazale je preminuo 13. marta 1978. godine, u 42. godini života. Njegova partnerka, Meril Strip, bila je uz njega sve vrijeme bolesti. Kazale je sahranjen na Groblju Svetog Krsta (engl. Holy Cross Cemetery) u Moldenu.[7]
Filmografija[uredi | uredi izvor]
Uloge Džona Kazalea
| ||||
Godina |
Srpski naziv |
Izvorni naziv |
Uloga |
Napomena
|
|---|---|---|---|---|
| 1972. | Kum | The Godfather | Frederiko „Fredo” Korleone | |
| 1974. | Prisluškivanje | The Conversation | Sten | |
| 1974. | Kum 2 | The Godfather Part II | Frederiko „Fredo” Korleone | |
| 1975. | Pasje popodne | Dog Day Afternoon | Salvatore „Sal” Naturile | |
| 1978. | Lovac na jelene | The Deer Hunter | Sten | |
Nagrade i nominacije[uredi | uredi izvor]
Jedino značajnije filmsko glumačko priznanje, Kazale je dobio 1975. godine za ulogu Salvatorea „Sala” Naturilea, kada je nominovan za Zlatni globus za najboljeg sporednog glumca u igranom filmu. Uprkos njegovom nedostatku priznanja i nagrada, Kazale se izdvaja po tome što su svi filmovi u kojima je glumio nominovani za nagradu Oskar za najbolji film, od kojih su tri filma; Kum (1972), Kum 2 (1974) i Lovac na jelene (1978) i osvojili nagradu.
Zaostavština[uredi | uredi izvor]
Pozorište na Menhetnu, „Makgin/Kazale Teatar” (engl. McGinn/Cazale Theatre), nosi naziv po Džonu Kazaleu i njegovom kolegi i prijatelju, Valteru Makginu, koji je poginuo u saobraćajnoj nesreći 1977. godine.
Svih pet filmova u kojima je Kazale glumio kasnije će biti uvršteni u Nacionalni filmski registar (NFR) SAD-a.
Lik Freda Korleonea kojeg je igrao Kazale, iskorišten je u video igri The Godfather iz 2006. godine.
Njegov život i karijera opisani su u dokumentarnom filmu I Knew It Was You, režisera Ričarda Šeparda koji je objavljen 2009. godine.[8]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „The tragic romance that shaped Meryl Streep’s life”. New York Post. 23. 4. 2016. Pristupljeno 11. 9. 2022.
- ^ a b „John Cazale, A Godfather of Acting”. The Daily Beast. 31. 5. 2010. Pristupljeno 11. 9. 2022.
- ^ „John Cazale Biography”. TV Guide. Pristupljeno 11. 9. 2022.
- ^ „Unfortunate Son”. Entertainment Weekly. 21. 2. 2003. Arhivirano iz originala 2. 11. 2014. g. Pristupljeno 11. 9. 2022.
- ^ „The Peep Freak”. IMDB. Pristupljeno 11. 9. 2022.
- ^ „De Niro saved The Deer Hunter by paying for co-star's medical insurance when he was diagnosed with terminal cancer”. The Telegraph. 7. 12. 2019. Pristupljeno 11. 9. 2022.
- ^ „John Cazale: Irish American Hollywood icon”. Irish Central. 10. 1. 2022. Pristupljeno 11. 9. 2022.
- ^ „Sundance doc wants people to know 'it's Cazale'”. The Insider. 18. 1. 2009. Arhivirano iz originala 23. 1. 2009. g. Pristupljeno 11. 9. 2022.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Džon Kazale na sajtu IMDb (jezik: engleski)
