Arhimandrit Nikon (Lazarević)
| Nikon (Lazarević) | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Nikola Lazarević |
| Datum rođenja | 6. decembar 1877. |
| Mesto rođenja | Radljevac kod Knina, Austrougarska |
| Datum smrti | 10. oktobar 1961. (83 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Ljubostinja kod Trstenika, FNR Jugoslavija |
| Grob | Manastir Ljubostinja kod Trstenika, Srbija |
| iguman Manastira Kalenića | |
| Godine | 1910—1944 |
| duhovnik Manastira Ljubostinje | |
| Godine | 1946—1961 |
Nikon (svetovno Nikola Lazarević; Radljevac kod Knina, 6. decembar 1877 — Manastir Ljubostinja, 10. oktobar 1961) bio je pravoslavni arhimandrit i duhovnik Manastira Ljubostinja.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Mladost[uredi | uredi izvor]
Arhimandrit Nikon rođen je 6. decembara 1877. godine u Donjem Radljevacu, parohija Plavno kod Knina, kao Nikola (Lazarević).
Monaštvo[uredi | uredi izvor]
Kao mlad došao je u beogradski Manastir Rakovica i 1898. godine primio monaški čin i dobio ime Nikon.[1]
Kao jeromonah Nikon Lazarević odlazi u Svetu Goru i posle dvogodišnjeg boravka vratio se u Srbiju i postao starešina Manastira Vitovnice 1900. godine.[2]
Potom je upravljao Manastirom Gornjakom kod Petrovca na Mlavi. Najduže je bio iguman Manastira Kalenić (1910—1944).[1]
Otac Nikon iguman Manastira Kalenić 1924. godine zamonašio je svršenog bogoslova, Dragutina Đorđevića, Makarija Đorđevića, budućeg budimljansko-polimskog episkopa (1947).[3]
U Manastiru Kalenić, nakon požara 1911. godine, podigao je veliki i mali konak sa trpezarijom koji su završeni na leto 1912. godine.[3]
Tada je u manastirskom bratstvu bio i jeromonah Nikolaj Velimirović, Restaurirao je Manastir Kalenić 1928. godine i izgradio novi konak u Manastiru Ljubostinji, gde je i ogradio kamenim zidom manastirsku portu.[4]
Bio je inicijator i glavni organizator gradnje Crkve Svetog cara Konstantina i carice Jelene u Opariću, za koje je ktitor bio Aleksandar Karađorđević, a koje je 1937. godine osveštao vladika Nikolaj Velimirović.[4]
Smrt[uredi | uredi izvor]
Poslednje godine života proveo je u Manastiru Ljubostinji.
Upokojio se 10. oktobara 1961. godine i sahranjen je na monaškom groblju u Ljubostinji.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Vaznesenje, Manastir (22. decembar 2019). „Srpski pravoslavni manastir Vaznesenje: Igumanija Sara (Đuketić)”. Srpski pravoslavni manastir Vaznesenje. Pristupljeno 2021-02-04.
- ^ „Untitled Document”. www.manastir-lepavina.htnet.hr. Pristupljeno 2021-02-04.
- ^ a b User, Super. „Eparhija Šumadijska - Eparhija Šumadijska”. xn----7sbabaxczeus5aovz2a8c4ria.xn--c1avg.xn--90a3ac (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-02-04.
- ^ a b „Hram u selu Oparić u Levču”. ISTORIJA U UČIONICI (na jeziku: srpski). 2018-01-26. Pristupljeno 2021-02-04.
- ^ „Sa Vračara na počinak /video/”. NOVOSTI (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-02-04.