Beli dvor

**Beli dvor**
	Beli dvor
	Beli dvor u BeograduBeli dvor u Beogradu
Informacije
Lokacija	Beograd, Srbija
Status	završena
Sagrađena	1936
Kompanije
Arhitekta	Aleksandar Đorđević

Beli dvor nalazi se sa Kraljevskim dvorom u okviru dvorskog kompleksa na najvišem brežuljku Dedinja, na imanju površine 135 hektara.^[1]

Izgradnja je završena 1936. godine, po projektu Aleksandra Đorđevića. Renoviran neposredno posle Drugog svetskog rata. Konačno je uređen i opremljen za sadašnju namenu istovremeno sa Starim dvorom (arh. Bratislav Stojanović sa timom). Kompleks dvorova, uređen kao jedinstvena slobodna površina, služi u rezidencijalne svrhe.

Gradnju Belog dvora započeo je 1934. godine, privatnim sredstvima kralj Aleksandar I sa željom da napravi rezidenciju za svoje sinove (prestolonaslednika Petra II, kraljevića Tomislava i kraljevića Andreja), ali nije doživeo da vidi završetak radova. Izgradnju dvora dovršio je knez Pavle koji je, kao veliki ljubitelj umetnosti, dvor opremio vrednim umetničkim delima.

Uz dvor, sagrađeni su i kuhinja i garaža, koji su sa centralnim objektom povezani podzemnim tunelom. Pred početak Drugog svetskog rata u Evropi, knez Pavle je objektu pridodao i podzemno sklonište.

U očekivanju punoletstva Petra II Karađorđevića, Beli dvor koristio je knez Pavle sa porodicom, a posle Drugog svetskog rata dvor je služio kao reprezentativni objekat u kome su se održavale svečanosti i primali ugledni gosti iz inostranstva.

Poput svog, starijeg „suseda“ koji je nemi svedok istorije i politike pre 1945. godine, tako su odluke donošene u Velikom salonu i Svečanoj trpezariji, Belog dvora imale presudnu ulogu na noviju istoriju Srbije. Tokom predsedničkog mandata Slobodana Miloševića (1997—2000), objekat je korišćen za živu političku aktivnost, kako na unutrašnjem, tako i na međunarodnom planu. Poslednji šef države koji je zvanično primljen u Belom dvoru bio je Predsednik Belorusije, Aleksandar Lukašenko 1999. godine. U Svečanoj trpezariji Belog dvora, potpisan je dokument kojim se otvorio put za potpisivanje vojno-tehničkog sporazuma u Kumanovu, kojim je okončan oružani sukob NATO-a i SRJ otpočet 24. marta 1999. godine.

Danas Beli dvor, kao i čitav dvorski kompleks na Dedinju koristi princ Aleksandar sa porodicom. Objekat je pak, vlasništvo Republike Srbije.

Beli dvor krase dela svetskih umetnika među kojima su slike Nikole Pusena, Fransoa Mijea, Jana Brojgela, Paola Veronezea i drugih, a tu je i portret kralja Aleksandra I od Paje Jovanovića.

Trpezarija je opremljena nameštajem u stilu čipendejla u kojoj dominira impozantna vitrina sa porcelanom iz Sevra, a Veliki i Mali salon nameštajem u stilu Luja XV.