Beogradski madrigalisti

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Beogradski madrigalisti je horski ansambl, čiji je osnivač dirigent Milan Bajšanski.

Beogradski madrigalisti na koncertu u kripti Hrama Svetog Save povodom proslave 65 godina muziciranja. Autor fotografije: Radoman Mtović

Istorija[uredi | uredi izvor]

Hor je nastao 1951. godine iz hora Radio - Beograda 2. Ubrzo se razvio u vokalno telo izrazitog smisla za stilski čistu interpretaciju dela prošlih epoha. Tu su, pre svega, madrigali, moteti, renesansna i barokna muzika engleskih, francuskih, italijanskih i nemačkih majstora, duhovne kompozicije domaćih i stranih autora, nacionalni repertoar, ali i savremene kompozicije i njihova moderna stremljenja.

Dimitrije Stefanović, 1961. godine, preuzima vođstvo hora. On je zaslužan za mnoga prva izvođenja do tada kod nas nepoznatih kompozicija.

Uvodi kapitalna dela naše duhovne muzike, dela Mokranjca, Marinkovića i Hristića, koja se izvode i danas kao najznačajniji deo programa kojim se Madrigalisti ponose. Njegova je zasluga što su Madrigalisti prvi izveli prvu srpsku kompoziciju „Ninja sila nebesnie” od Kir Stefana Srbina (XV vek). Pevao se i čitav niz divnih engleskih madrigala. Hor je nastupao u Oksfordu, u koledžu Margaret Hol. Program je prenosila britanska radio-televizija BBC u okviru kulturnog programa. 1961. Hor nastupa na Kongresu vizantologa u Ohridu. Zatim su tu i nastupi na Somborskim večerima, u Zadru na Večerima Sv. Donata (1963), na festivalima u Brnu i Bratislavi. Vrhunac rada dr Dimitrija Stefanovića i Madrigalista jeste osvajanje prvog mesta na međunarodnom takmičenju 1962. u Langolenu, kao i osvajanje jubilarne nagrade u Arecu iste godine.

Dimitrija Stefanovića je nasledio Vojislav Ilić 1964. godine. Njegova je zasluga što su Madrigalisti, prvi od svih horova, izveli jedno od najvećih dela klasične jugoslovenske horske muzike – Liturgiju Sv. Jovana Zlatoustog od Stevana Mokranjca. Ovo kapitalno delo je Hor izveo na međunarodnom festivalu 'Sagra musicale' u Peruđi (1966), kada dobija najveća priznanja. Ilić je u repertoar Hora uvrstio niz novih italijanskih i francuskih madrigala, od kojih su Monteverdijevi bili najteži i najlepši.

Od 1966. godine, hor preuzima Dušan Miladinović, dirigent međunarodnog ugleda, direktor i dugogodišnji prvi dirigent beogradske opere, profesor Muzičke akademije, kompozitor, vrsni poznavalac svetske i domaće horske liturgije, pružio je Horu mnogostruke prilike da se još više iskaže i umetnički dokaže i potvrdi. Hor proširuje svoj repertoar novim kompozicijama iz nacionalne baštine svetovnog i duhovnog karaktera, mnogim praizvođenjima savremenih stvaralaca, duhovnim kompozicijama ruskih autora i velikim vokalno-instrumentalnim delima svetske literature. Beogradski madrigalisti su prvi od svih horova, davne 1967. godine, izveli koncertno Liturgiju Sv. Jovana Zlatoustog Stevana Mokranjca, na Kolarčevom univerzitetu, u vreme kada se na izvođenje takve muzike gledalo sa odbojnošću, podozrenjem i prezirom. Na istom mestu bilo je i koncertno praizvođenje Liturgije Sv. Jovana Zlatoustog Marka Tajčevića. Za oba ova dela vozglas i jektenija je napisao Dušan Miladinović. Značajna delatnost pod njegovom upravom bila je i snimanje LP Ploča velikih horskih dela. Ostvarena su mnogobrojna gostovanja u evropskim zemljama i muzičkim metropolama, a započeta su na festivalu duhovne muzike 1969. godine u Lionu, u katedrali Sv. Jovana.

Maestro Miladinović je svoj najviši umetnički domet sa Horom postizao i uz pomoć svojih asistenata, od kojih je mnogima rad sa Horom bio od značaja za početak umetničke karijere. To su: Zlatan Vauda, Dragomir Radivojević, Aleksandar Pandurović, Stanko Šepić, Miodrag Janoski, Ivo Dražinić, Miloš Pavlović, Valentin Gamboc, Vladimir Milosavljević, Bojan Suđić i Željka Jovanović.

Od 1993. do 2004. godine, na mestu dirigenta i umetničkog rukovodioca bio je Vladimir Milić.

Aleksandar Saša Spasić, je dirigovao horom od 2005. do 2007. godine.

Lista dirigenata koji su radili sa Horom do danas, ne bi bila potpuna, kada u nju ne bismo uneli i one umetnike koji su svojim autoritetom pomogli Horu u njegovom razvoju, makar i u najkraćem vremenskom periodu. To su: Svetlana Pašćan, Lambra Dimitrijević, Dušan Kostić i Angel Šurev. Pored ovde pomenutih dirigenata, Horom su dirigovali i mnogi gosti iz zemlje i inostranstva.

Od 2008. godine, na mestu dirigenta je Aleksandar Brujić.

Među osvojenim priznanjima se posebno ističu prve nagrade u Arecu, Langolenu, Peruđi, Bratislavi i Brnu.

U okviru otvaranja izložbe „Srednjovekovne umetnosti u Srba”, Beogradski madrigalisti 1970. godine prvi put nastupaju u Rimu. Pored dva koncerta u sali „Gonfalone” i televizijskog snimanja za RAI, nastupio je Hor i u crkvi Sv. Petra pred papom Pavlom VI. Madrigalisti su jedini hor koji je imao tu čast da održi koncert u ovoj velikoj katedrali pevajući pritom isključivo pravoslavnu duhovnu muziku, što je svakako jedinstven kuriozitet.

U ovom izuzetno plodnom periodu Madrigalisti su nastupali u Parizu, Nemačkoj, nekadašnjem Sovjetskom Savezu (Moskva, Lenjingrad, Vilnus, i Tbilisi), Belgiji, Rumuniji, Holandiji, Danskoj, Bugarskoj, ali i na Dubrovačkim letnjim igrama, Ohridskom letu, BEMUS-u, Niškim horskim svečanostima, NOMUS-u, Mokranjčevim danima, Brankovom kolu i mnogim drugim renomiranim festivalima u zemlji i inostranstvu.[1][2]

Diskografija[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Hor „Beogradski Madrigalisti””. Arhivirano iz originala 03. 12. 2018. g. Pristupljeno 30. 12. 2021. 
  2. ^ Kovačević Krešimir i saradnici "Muzička enciklopedija" Jugoslavenski leksikografski zavod Zagreb 1971.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Београдски_мадригалисти&oldid=26822342”