Zapadna Trakija

Zapadna Trakija u Grčkoj

Oblast Zapadne Trakije, koja je 1919. godine pripala Grčkoj

Zapadna Trakija (grč. [Δυτική], Θράκη; tur. Batı Trakya; bug. Западна Тракия ili Беломорска Тракия) je istorijska i geografska pokrajina u Grčkoj, smještena između rijeka Nestos i Marice u sjeveroistočnom dijelu države. Zajedno sa Makedonijom, Epirom i ponekad Tesalijom, ponekad se naziva sjevernom Grčkom. Takođe se koristi naziv i Grčka Trakija, da bi se razlikovala od Istočne Trakije, koja se nalazi istočno od rijeke Marice i predstavlja evropski dio Turske, i Sjeverne Trakije, dijela Trakije koji se nalazi u Bugarskoj.

Naseljena od paleolita, bila je pod političkim, kulturnim i lingvističkim uticajem Grka od antičkog vremena. Grci sa Egejskih ostrva su u velikoj mjeri kolonizovali oblast (posebno priobalni dio) i gradili napredne gradove kao što su Abdera (dom Demokrita) i Sali (blizu sadašnjeg Aleksandrupolisa). Za vrijeme Vizantijskog carstva, Zapadna Trakija je imala velikog značaja od svog položaja u blizini carske prijestonice i postala je središte srednjovjekovne grčke privrede i kulture; za vrijeme Osmanskog carstva, veliki broj muslimana se naselio u ovoj oblasti, označavajući nastajanje muslimanske manjine u Grčkoj.

Topografija, Trakija leži između planina i zatvorenih slivola različite veličine i duboko usječenih riječnih dolina. Podjeljena je uzmeđu tri okruga (ranije prefekture): Ksanti, Rodopi i Evros, koje zajedno sa okruzima Drama, Kavala i Tasos čine periferiju Istočna Makedonija i Trakija.

Četvrti armijski korpus Oružanih snaga Grčke je smješten u Ksantiju; u posljednjih nekoliko godina, oblast je pod međunarodnom medijskom pažnjom nakon što je postala ključno mjesto za ulazak ilegalnih imigranata koji žele da se domognu zapadnih država Evropske unije; grčke bezbjedonosne snage, koje rade zajedno sa Fronteksom, su raspoređene na grčko-turskoj granici radi sprečavanja daljeg doliva imigranata.

Vidi još

• Trakija
  • Istočna Trakija
  • Sjeverna Trakija