Marina Olenjina
Marina Olenjina | |
|---|---|
 Spomenik Mariji Olenjinoj u Novom Sadu | |
| Datum rođenja | 1897 |
| Mesto rođenja | Moskva, Ruska Imperija |
| Datum smrti | 26. jul 1963. (65/66 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
Marina Mihajlovna Olenjina (rus. Марина Михайловна Оленина; Moskva, 1897 — Beograd, 26. jul 1963) je osnivač baleta Srpskog narodnog pozorišta.
Balet Srpskog narodnog pozorišta je osnovan 8. marta 1950. godine. Prva baletska premijera u Novom Sadu izvedena je 25. maja 1950. godine — balet Šeherezada, kompozitora Nikolaja Rimskog-Korsakova u koreografiji Marine Olenjine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Marina Olenjina se školovala u Sankt Peterburgu gde je završila baletsko koreografsko učilište. Otac joj je bio operski reditelj, majka, vrlo obrazovana, svirala je klavir, a njen ujak je bio Konstantin Stanislavski, tvorac sistema glume i scenskog realizma.
Posle revolucije u Rusiji, ona je izbegla, došla u Kraljevinu SHS i 1923. godine je postala članica beogradskog baleta. U Narodnom pozorištu je radila kao solistkinja sve do okupacije 1941. godine.
Po izbijanju Drugog svetskog rata, odlazi s mužem u Crnu Goru, ali ubrzo biva uhapšena i odvedena u logor u Skadru od strane italijanske fašističke vojske. Ubrzo uspeva da pobegne iz logora i priključuje se partizanima, gde ostaje do kraja rata. Po formiranju partizanskog pokreta, Marina Olenjina okuplja pozorišne ljude i osniva pozorište Narodno oslobođenje. Sama pravi koreografije koje su u skladu sa potrebama narodnooslobodilačkog rata i u njima i sama igra.
Godine 1950. sa grupom od tridesetak članica i članova, koji su imali skroman trogodišnji igrački staž, dolazi u Novi Sad i kao prvi šef Baleta i koreograf, osniva Balet Srpskog narodnog pozorišta. Marina Olenjina je imala položaj umetničkog rukovodioca i bila je ličnost koja je odredila fizionomiju novosadskog baletskog ansambla. Odmah je bilo jasno da će vrhunska klasična baletska tehnika biti osnova za igru, kao temelj svemu što se kasnije odigravalo na scenama Srpskog narodnog pozorišta.
Radila je na Baletu u Novom Sadu, sa kraćim prekidima, sve do sezone 1955/56, trenutka, kada je počela da ima problema sa zdravljem.
Nagrada Marina Olenjina[uredi | uredi izvor]
Nagrada Marina Olenjina u vidu vajarske statue njenog lika, rad akademskog vajara Lasla Silađija, koji se od 2007. godine dodeljuje baletskim umetnicima za vrhunsko profesionalno umetničko stvaralaštvo. Nagrada se ostvaruje na inicijativu Udruženja baletskih umetnika Vojvodine i pomoći Pokrajinskog Sekretarijata za kulturu.
Dosadašnje laureatkinje su: Gabriela Teglaši Velimirović, Prva solistkinja Baleta u Srpskom narodnom pozorištu, autorka romana „Balet da li se to jede?“, Biljana Njegovan, prvakinja Baleta Srpskog narodnog pozorišta, Olga Malivuk, direktorka Baletske škole u Novom Sadu, Mirjana i Žarko Milenković, prvi igrači osnovanog novosadskog baleta.
Spomenik[uredi | uredi izvor]
U čast šezdesetogodišnjice od osnivanja Baleta Srpskog narodnog pozorišta, na inicijativu balerine, Prve solistkinje Baleta Srpskog narodnog pozorišta, Gabriele Teglaši Velimirović, pokrenuta je ideja da se podigne spomenik/skulptura balerini Marini Olenjinoj od belog Venčačkog mermera u prirodnoj veličini i postavi se 2010. godine ispred zdanja Srpskog narodnog pozorišta.
Donator 12 tona mermera za grad Novi Sad, za izradu balerine je gospodin Milan Bogdanović iz Aranđelovca.
Spomenik je otvoren 25. oktobra 2011. godine u 20 časova. Nalazi se u strogom centru Novog Sada, na zelenoj površini ispred Srpskog narodnog pozorišta, na Pozorišnom trgu broj 2, u neposrednoj blizini Apolo centra, bočno od Gradske Kuće.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
