Mirko Vasiljević

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Mirko Vasiljević
Mirko Vasiljević
Lični podaci
Datum rođenja(1949-10-11)11. oktobar 1949. (74 god.)
Mesto rođenjaPravoševo, FNRJ
Državljanstvosrpsko
ReligijaSrpska pravoslavna crkva
ObrazovanjeUniverzitet u Beogradu
Naučni rad
PoljeGrađansko pravo, Kompanijsko pravo, Arbitraža

Mirko Vasiljević (Pravoševo, 11. oktobar 1949) redovni je profesor Pravnog fakulteta u Beogradu i član Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske.[1] U tri mandatna perioda (2004 — 2012) bio je dekan Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Vasiljević je bio član Upravnog odbora Agrobanke do 2011 godine, kada je Narodna banka Srbije njemu i drugim članovima uprave izrekla trajnu zabranu budućeg učešća u upravnim ili izvršnim odborima bilo koje banke u Srbiji zbog zloupotrebe položaja i prouzrokovanja štete banci,[2] ali je i nakon toga nastavio svoju karijeru u arbitraži i članstva u drugim udruženjima.[3]

Školovanje[uredi | uredi izvor]

Osnovnu školu završio je u rodnom selu, Mileševi i Prijepolju. Gimnaziju je završio u Novoj Varoši, kao najbolji učenik generacije. Pravni fakultet u Beogradu upisao je 1969. godine, gde je diplomirao juna 1973. godine kao odličan student. Na istom fakultetu je i magistrirao 1976. godine[1] (tema: Promenjene okolnosti i ugovor o građenju) i doktorirao 1980. godine (tema: Poslovodni organ).

Profesionalna karijera[uredi | uredi izvor]

Po diplomiranju radio je dve godine u Fabrici automobila u Priboju, u pravnoj službi, a za asistenta za Privredno pravo na Pravnom fakultetu u Beogradu biran je 1975. godine. Za docenta je biran 1980. godine, za vanrednog profesora 1985. godine a za redovnog profesora 1990. godine.[1]

Izabran je za dekana Pravnog fakulteta u Beogradu za školske 2004/2005. i 2005/2006. godinu, reizabran za drugi mandatni period 2006/2009. i drugi put reizabran za treći mandatni period 2009/2012. godine. Sada je redovni profesor Trgovinskog i Kompanijskog prava na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Osnivač je predmeta Kompanijsko pravo na ovom fakultetu. Govori francuski i engleski jezik, a služi se ruskim.[1]

Usavršavanja i predavanja[uredi | uredi izvor]

Kao stipendista francuske Vlade proveo je školsku 1983/84. godinu na Pravnom fakultetu Pariz I - Sorbona (Panthéon-Sorbonne), specijalizujući oblast privrednih (trgovačkih) društava, kao dela Trgovačkog (Poslovnog) prava. U više navrata bio je na jednomesečnim ili dvomesečnim studijskim boravcima u Parizu, Bernu, Poznanju, Hamburgu (Max-Planck Institute) i Londonu. Držao je predavanja na poslediplomskim studijama u Beogradu, Novom Sadu, Podgorici, Mariboru, Skoplju, Banjoj Luci i Hang Džou u Kini.[1]

Karijera arbitra[uredi | uredi izvor]

Predsednik Spoljnotrgovinske arbitraže pri Privrednoj komori Jugoslavije u dva mandata (1995–2001), a sada je arbitar u ovoj arbitraži pri Privrednoj komori Srbije i u više drugih institucionalnih arbitraža pri privrednim komorama: Ukrajina, Rumunija, Bugarska, Makedonija, Slovenija, Republika Srpska, Rusija. Član je Komisije za arbitražu Međunarodne trgovinske komore u Parizu. Bio je potpredsednik Izbranog suda Privredne komore Srbije. Predsednik je Suda časti Privredne komore Beograda.[1]

Profesionalne dužnosti[uredi | uredi izvor]

Spisak profesionalnih dužnosti:[1]

  • Osnivač je i predsednik Udruženja pravnika u privredi Jugoslavije (sada Srbije).
  • Glavni je i odgovorni urednik časopisa Pravo i privreda (sa tradicijom od četrdeset devet godina), čiji je izdavač gornje udruženje.
  • Bio je glavni i odgovorni urednik časopisa Arbitraža.
  • Bio je član Saveznog pravnog saveta Jugoslavije i član Komisije za hartije od vrednosti i finansijsko tržište (1992–2001).
  • Osnivač je godišnjih Susreta-Kongresa pravnika u privredi Jugoslavije (sada Srbije), koji se tradicionalno održavaju godišnje u Vrnjačkoj Banji u poslednjoj dekadi maja (1991-2012 – dvadeset jedan Susret-Kongres) i okupljaju redovno svake godine oko hiljadu pravnika iz privrede, kao i afirmisane profesore iz inostranstva.
  • Član je Međunarodne akademije za uporedno pravo (International Academy of Comparative Law), sa sedištem u Parizu (izabran juna 2007).
  • Član je Predsedništva Udruženja pravnika Srbije i Predsedništva Saveza Udruženja pravnika Srbije i Republike Srpske.
  • Izabran za člana Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske (2008).[4]
  • Član Poslovnog saveta Privredne komore Beograda (2008).
  • Član je Ekonomskog saveta Patrijaršijskog upravnog odbora Srpske pravoslavne crkve.
  • Član je Upravnog odbora Zadužbine „Dositej Obradović“ (2012).
  • Bio član Upravnog odbora Agrobanke do 2011 godine, kada je Narodna banka Srbije njemu i drugim članovima uprave izrekla trajnu zabranu budućeg učešća u upravnim ili izvršnim odborima bilo koje banke u Srbiji zbog zloupotrebe položaja i prouzrokovanja štete banci.[2]

Odlikovanja[uredi | uredi izvor]

  • Dobitnik je Ordena Svetog Save, Drugi red, (2007).[1]
  • Počasni je građanin Vrnjačke Banje (2010) - Plaketa sa zlatnim amblemom za izuzetan doprinos na promociji i afirmaciji Vrnjačke Banje u segmentu kongresnog turizma.[1]
  • Dobitnik je, zajedno sa porodicom, Arhijerejske gramate priznanja Episkopa mileševskog Filareta za ktitorstvo u izgradnji Konaka manastira Svetih mučenika i besrebrenika Kozme i Damjana na Vodenoj Poljani na Zlataru.[1]

Nagrade[uredi | uredi izvor]

Humanitarni rad[uredi | uredi izvor]

  • Osnivač je Fondacije „Profesor dr Mirko Vasiljević“, čiji je cilj pomoć najboljim i socijalno najugroženijim studentima Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu na osnovnim akademskim studijama, kao podsticaj za dalji nastavak akademskog obrazovanja, pre svega u oblasti trgovinskog, kompanijskog, stečajnog, berzanskog i saobraćajnog prava.[1]
  • Ktitor je konaka manastira Svetih mučenika i besrebrenika Kozme i Damjana na Vodenoj Poljani na Zlataru.
  • Darodavac je zvona za crkvu brvnaru na Vodenoj Poljani.
  • Značajno podržava i lično doprinosi aktivnostima prve studentske humanitarne fondacije „Osmeh na dar“.[1]
  • Značajno podržava i lično doprinosi aktivnostima Fondacije „Stara Raška“.[1]

Objavljene knjige (važnije)[uredi | uredi izvor]

  • Kompanijsko i trgovinsko pravo: priručnici za polaganje pravosudnog ispita : knjiga 8, Službeni glasnik, Beograd, 447 str. 2012. ISBN 978-86-519-1274-3..
  • Vodič za primenu Zakona o privrednim društvima, Intermex, Beograd, 656 str. 2011. ISBN 978-86-83437-96-2..
  • Kompanijsko pravo: pravo privrednih društava, 11 izdanja, Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu, Beograd, 2009-2019
  • Trgovinsko pravo, 16 izdanja, Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu Beograd, 1991-2018
  • Izabrane besede, Pravni fakultet, EON studio, Beograd, 2011, 419 str.
  • Pravo, pravda, privreda (PPP), Pravni fakultet, Beograd, 2009, 140 str.
  • International Encyclopedia of Laws: Commercial and Economic Law (Trgovinsko i privredno pravo), drugo izdanje na engleskom jeziku, ko-autor mr Milena Đorđević, Kluwer Law International, Holandija, 2007, str. 360.
  • Korporativno upravljanje: pravni aspekti, Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu, Beograd, 2007, str. 350.
  • Kompanijsko pravo: pravo privrednih društva i EU, tri izdanja, Službeni glasnik, Beograd, 2005-2007.
  • Company Law: Law of Commercial Companies of Serbia and the EU, (izdanje na engleskom jeziku), Pravni fakultet, Beograd, 2006, str. 612.
  • Komentar Zakona o privrednim društvima, Službeni glasnik, Beograd, 2006, str. 831.
  • Privredna društva-domaće i uporedno pravo, Udruženje pravnika u privredi SRJ, Beograd, 1999, str. 607.
  • Commercial and Economic Law (Trgovinsko i privredno pravo, izdanje na engleskom jeziku), Kluwer Law International, Hag, 1997, str. 165.
  • Poslovno pravo (osam izdanja - 1991-2004), (nagrađena kao knjiga godine od izdavača Savremena administracija, 1997).
  • Komentar Zakona o preduzećima, Udruženje pravnika u privredi SRJ, Beograd, 1996, str. 460.
  • Odgovornost železnice u domaćem i međunarodnom prevozu robe, Naučna knjiga, Beograd, 1986-1987, str. 146 (dva izdanja).
  • Preduzeća – pravni aspekti, Savremena administracija, Beograd, 1990, str. 179.
  • Uporednopravni komentar Zakona o preduzećima, Savremena administracija, Beograd, 1989, str. 225.

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g d đ e ž z i j k l „Mirko Vasiljević”. anurs.org. Pristupljeno 4. 2. 2024. 
  2. ^ a b Ćirković, Ruža (01. 06. 2012). „Članovima uprave trajna zabrana obavljanja posla”. Dnevni list Danas (na jeziku: srpski). Pristupljeno 25. 05. 2019. 
  3. ^ „SKANDAL: Uprkos zabrani NBS, Mirko Vasiljević ponovo odlučuje o finansijama tajkuna”. kurir.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 25. 05. 2019. 
  4. ^ „Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske: ODJELjENjE DRUŠTVENIH NAUKA”. Pristupljeno 13. 4. 2013. 
  5. ^ „Karićevi laureati”. nin.rs. Pristupljeno 4. 2. 2024. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Мирко_Васиљевић&oldid=27780392”