Provincija Kvebek (1763–1791)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Provincija Kvebek
(1763–1791)
Province de Québec
Province of Quebec
Britanska kolonija
Zastava Velike Britanije (1606)
Zastava
Deo istočne Severne Amerike 1774. Kvebek se prostire sve do reke Misisipi.
Deo istočne Severne Amerike 1774. Kvebek se prostire sve do reke Misisipi.
Kolonija Kanada
Britanska kolonija Kvebek
Kolonija7. oktobar 1763
Founded byVelika Britanija
KolonijaKvebek
Vlada
Oligarhija
Ustavna monarhija
 • TipMonarhija
 • 1763–1791Džordž III

Provincija Kvebek (1763–1791) (franc. Province de Québec engl. Province of Quebec) je bila kolonija u Severnoj Americi koju je stvorila Velika Britanija 1763. godine posle Sedmogodišnjeg rata. Tokom rata, snage Velike Britanije su osvojile francusku Kanadu. Kao deo uslova Pariskog mirovnog sporazuma, Francuska je odustala od svog prava na Kanadu i pregovarala da umesto toga zadrži malo, ali bogato šećerom ostrvo Gvadelup.[1] Kraljevskom proklamacijom Velike Britanije iz 1763. Kanada (deo Nove Francuske) je preimenovana u „Uprava Kvebek”. Nova britanska provincija prostirala se od obale Labradora na Atlantskom okeanu, jugozapadno kroz dolinu reke Svetog Lorensa do Velikih jezera i dalje do ušća reka Ohajo i Misisipi. Delovi njenog jugozapada (južno od Velikih jezera) su kasnije ustupljeni mladim Sjedinjenim Državama Pariskim ugovorom (1783) po završetku Američke revolucije, iako su Britanci tamo zadržali vojno prisustvo do 1796. Godine 1791. teritorija severno od Velikih jezera bila je podeljena na Donju Kanadu i Gornju Kanadu.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Prema Proklamaciji, Kvebek je uključivao gradove Kvebek i Montreal, kao i zonu koja ih okružuje, ali se nije prostirala tako daleko na zapad do Velikih jezera ili na sever do Rupertove zemlje.[2]

Godine 1774. Parlament Velike Britanije i premijer Frederik Nort, su 1774. godine doneli Kvebečki akt koji je omogućio Kvebeku da obnovi upotrebu francuskog običajnog prava (Coutume de Paris) u privatnim stvarima zajedno sa engleskim sistemom običajnog prava, i dozvoljava da katolička crkva ubire desetinu. Zakonom su takođe proširene granice Kvebeka da bi uključile državu Ohajo i deo države Ilinois, od Apalačkih planina na istoku, južno do reke Ohajo, na zapadu do reke Misisipi i na severu do južne granice zemljišta u vlasništvu Kompanija Hadson Bej, ili dela Rupertove zemlje.

Preko Kvebeka, britanska kruna je zadržala pristup državama Ohaja i Ilinoisa nakon što je Pariskim ugovorom (1783) prepuštena kontrola nad ovom zemljom Sjedinjenim Državama. Dobro utvrđenim trgovačkim i vojnim putevima preko Velikih jezera, Britanci su nastavili da snabdevaju ne samo svoje trupe, već i širok savez indijanskih nacija preko Detroita, Fort Nijagare i Fort Mičilimakinac, sve dok ovi položaji nisu prebačeni u Sjedinjene Države nakon Džejovog sporazuma (1794).

Kvebek je zadržao svoj „zemljoposednički sistem” nakon osvajanja. Zbog priliva lojalističkih izbeglica iz Američkog revolucionarnog rata, demografija Kvebeka se promenila i sada je uključivala značajan protestantski element koji govori engleski koji su došli iz bivših Trinaest kolonija. Ovi lojalisti Ujedinjenog Kraljevstva naselili su se uglavnom u istočnim gradovima, Montrealu, i onome što je tada bilo poznato kao Gornja zemlja (Nova Francuska) zapadno od reke Otave. Ustavni akt iz 1791. podelio je koloniju na dva dela na reci Otavi, tako da je zapadni deo (Gornja Kanada) mogao biti pod engleskim pravnim sistemom, sa većinom govornika engleskog jezika, a istočni deo je dobio ime Donja Kanada.

Guverneri provincije Kvebek 1763–1791[uredi | uredi izvor]

Mapa Britanske Amerike koja prikazuje prvobitne granice provincije Kvebek i njene granice nakon aneksije iz 1774. godine u skladu sa Zakonom o Kvebeku

Nakon „kapitulacije Montreala” 1760. godine Nova Francuska je stavljena pod vojnu vlast. Građanska vlast je uspostavljena 1764. Guverneri su bili:

  • Džejms mari 1760–1766
  • Gaj Karlton 1766–1778
  • Frederik Haldimand 1778–1786[3]
  • Gaj Karlton 1786–1796

Postojali su i „vice guverneri“, ali to su bili samo zamenici guvernera, i ne treba ih mešati sa 1791. Potguverner Kvebeka.

  • Gaj Karlton (podguverner Džejmsu Mareju) 1766–1768
  • Hektor Teofilus de Kramahe (podguverner Gaju Karltonu) 1771–1782
  • Henri Hamilton (podguverner Frederik Haldimandu) 1782–1785
  • Henri Hop (podguverner Dorčesteru) 1785–1788
  • Alurd Klark (podguverner Dorčesteru) 1790

Savetnici guvernera[uredi | uredi izvor]

Provincija Kvebek nije imala izabrano zakonodavno telo i njome je upravljao direktno guverner uz savete savetnike. Savet zadužen za savetovanje guvernera (tada Džejmsa Mareja) o svim državnim poslovima osnovan je 1764. godine. „Zakon o Kvebeku“ je 1774.godine stvorio „Savet za poslove provincije Kvebek“ da savetuje guverner za zakonodavne poslove. Zakonodavno veće je služilo kao savetodavno veće guvernera sve dok zakonodavna skupština nije uspostavljena nakon 1791. godine.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Colin G. Calloway (2006). The Scratch of a Pen: 1763 and the Transformation of North America. Oxford U.P. str. 8. 
  2. ^ „Province of Quebec 1763–91”. The Canadian Encyclopedia. Pristupljeno 3. 3. 2017. 
  3. ^ „No. 11867”. The London Gazette. 18. 4. 1778. str. 1. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Provincija Kvebek na Vikimedijinoj ostavi.
Provincija Kvebek na Vikimedijinoj ostavi.
Provincija Kvebek na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Провинција_Квебек_(1763–1791)&oldid=27541549”