Roman Slatkopojac
Prepodobni Roman Slatkopojac je hrišćanski svetitelj (V—VI vek). Poznat je kao autor himne Presvetoj Bogorodici, Djeva danas rađa Prevečnoga, i zemlja Nepristupnome podnosi pećinu.
Bio je rodom iz Sirije, iz grada Emesa, iz jevrejske porodice, koja je primila hrišćanstvo.[1] U vreme cara Anastasija, prelazi u Carigrad gde služi pri Kirovoj crkvi Presvete Bogorodice. Kao monah dobio je klasično obrazovanje, a moguće da je studirao i medicinu, što se može pretpostaviti iz tekstova njegovih pesama, prepunih drevnih medicinskih izraza. Nakon studija rukopoložen je za đakona u crkvi Vaskrsenja u Bejrutu. U to vreme nastaje progon pravoslavnih od strane monofizita, zato se Roman ponovo seli u Carigrad, u manastir Blažene Device.
Autor je mnogobrtojnih kondaka za praznike Gospodnje, Bogorodičine i znamenitih Svetitelja, tako da njegovih kondaka ima preko hiljadu.
Srpska pravoslavna crkva proslavlja Prepodnobnog Romana 1. oktobra po julijanskom, a 14. oktobra po gregorijanskom kalnedaru. Ostale pravoslavne crkve koje su prešle na novi kalnedar, slave ga 1. oktobra. U crkvenom kalendaru iz vremena Đurđa[2] Crnojevića (1494. godine), pod 1. oktobrom se slavi spomen na apostola Ananiju i Romana pjevca.[3] Planina Sutorman u Crnoj Gori, moguće, nosi ime po ovom svetitelju, jer se na prevoju između Bara i Crmnice nekada nalazila crkva posvećena Sv. Romanu.[4] Crkva Svetog Romana Slatkopojca na planini Sutorman je izgrađena 10 metara od ostataka stare crkve. Prva liturgija je služena 2019. godine.[5] Sv. Roman Melod je slava hora Melodi, koji je osnovala Divna Ljubojević.[6]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Sveti prepodobni Roman Slatkopojac”. Večiti pravoslavni kalendar (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-01-24.
- ^ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Srpski na srpskom”. www.rts.rs. Pristupljeno 2021-02-05.
- ^ Crkveni kalendar Đurđa Crnojevića za 1494. godinu.
- ^ Rovinski 1998, str. 280.
- ^ Prva liturgija u obnovljenom hramu na Sutormanu.[mrtva veza]
- ^ Koncert DIVNA LjUBOJEVIĆ I HOR „MELODI“.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Apolonovič Rovinski, Pavel (1998). Etnografija Crne Gore, tom I. CID - Podgorica.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
