Šablon:IČ-Filipinska revolucija

Spomenik za revoluciju iz 1896: Univerzitet Filipina u Dilimanu

Filipinska revolucija (fil./tag. Himagsikang Pilipino, šp. Revolución Filipina), takođe poznata kao Tagaloški rat (šp. Guerra Tagalog), bila je revolucija i kasnije sukob između filipinskog naroda i španskih kolonijalnih vlasti.

Počela je u avgustu 1896. godine, kada su španske vlasti otkrile Katipunan — antikolonijalnu tajnu organizaciju. Katipunan, na čelu sa Andresom Bonifasijem, bio je oslobodilački pokret čiji je cilj bila nezavisnost od Španije kroz oružani revolt. Tokom masovnog okupljanja u Kalookanu, vođe Katipunana su se organizovale u revolucionarnu vladu, imenovale novoosnovanu vladu — „Haring bajang katagalugan”, te otvoreno proglasile oružanu revoluciju širom zemlje. Bonifasio je pozvao na napad na glavni grad, Manilu. Napad nije uspio; međutim, okolne provincije počele su sa pobunama. Borba za prevlast i moć među revolucionarima dovela je do smrti Bonifasija 1897. godine, a njegovu funkciju naslijedio je Aginaldo koji je vodio sopstvenu revolucionarnu vladu. Iste godine, revolucionari i Španci su potpisali Pakt za Bijak-na-Bato, kojim je nasilje privremeno smanjeno. Aginaldo i drugi filipinski oficiri otišli su u samonametnuti egzil u Hongkong. Međutim, nasilje i neprijateljstvo nikada nije potpuno utihnulo. Sjedinjene Američke Države su 21. aprila 1898. godine pokrenule pomorsku blokadu Kube (prva akcija Špansko-američkog rata). Američki mornarički Azijski eskadron, pod vođstvom komodora Džordža Djuija, odlučno je 1. maja porazio Špansku mornaricu u bitki u zalivu Manila, efektivno preuzimajući kontrolu nad Manilom. Aginaldo se, nezvanično u savezništvu sa SAD, 19. maja vratio na Filipine i nastavio sa napadima na Špance. Pobunjenici su do juna stekli kontrolu nad gotovo cijelim Filipinima — osim Manile. Aginaldo je 12. juna izdao Deklaraciju o nezavisnosti Filipina, označivši kraj revolucije. Ni Španija ni SAD nisu priznavali nezavisnost Filipina.