Šarl Loazo
Šarl Loazo | |
|---|---|
| Datum rođenja | 16. novembar 1861 |
| Mesto rođenja | Villevieux |
| Datum smrti | 16. april 1945 |
| Mesto smrti | Saint-Lamain |
Šarl Loazo (franc. Charles Loiseau; 1861 - 1945) je bio francuski pisac i novinar.
Porodica[uredi | uredi izvor]
Bio je muž Eugenije Vojnović, ćerke Konstantina Vojnovića i Marije Seralji. Vjenčao ih je 7./19. marta 1890. u Zagrebu u crkvi Svetog Marka biskup Štrosmajer.[1] Djeca su im bila Frederik (Frédéric-Jean), Ivan, Kosta (Kostia) i Marija-Jelena (Marie-Hélène).
O Balkanu[uredi | uredi izvor]
Štrosmajeru ponekad njegove posjete nisu bile mile zbog prosjačenja - traženja novca. Kada je 1898. u Parizu objavio knjigu La Balkan slave et la crise austrichienne i u njoj pisao o sporazumu 1866. između kneza Mihaila i biskupa Štrosmajera o saradnji ujedinjenja Južnih Slovena, izazvao je buru protiv biskupa, o čemu je pisao zagrebački Obzor 18. juna, 6. jula i 14. avgusta 1898., s ciljem da ospori istinitost njegovih navoda. To je demantovano i u monografiji o biskupu Štrosmajeru. U svom djelu, Loazo je pisao i o pregovorima oko konkordata Vatikana i Srbije. Po Ljubomiru Durkoviću Jakšiću, Loazo se pokazao kao prijatelj Srba. [2]
O Crnogorcima je za francuske medije izneo stav da Crnogorac nije ništa drugo do Srbin, koji je odrastao po vrletima balkanskih planina, jedan tip sa zasebnim imenom. Tu njegovu izjavu je prenio cetinjski list Glas Crnogorca u aprilu 1913. godine. Glas Crnogorca je u tom članku, naslovljenom sa Crnogorska duša, pisao da je Loazo imao susret sa uglednom ličnošću iz Crne Gore, a da se tema njihovog razgovora ticala duševnog stanja naroda iz Crne Gore. Po njegovim saznanjima sa tadašnjeg Cetinja, pisao je da Srbi iz Crne Gore dijele sa ostalim Srbima, isto etničko porijeklo, jezik, religiju, običaje i literaturu. Crnogorci su mu čisti Srbi – samo jedan tip srpske rase koji je odrastao u planinskim krajevima.[3] [4] [5]
Djela[uredi | uredi izvor]
- La Balkan slave et la crise austrichienne (1898), Pariz.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Durković - Jakšić 1990, str. 372.
- ^ Durković - Jakšić 1990, str. 372, 373.
- ^ Glas Crnogorca, broj 19., Crnogorska duša (PDF). Cetinje. 1913. str. 2.
- ^ Francuski diplomata 1913: Crnogorac nije ništa drugo do Srbin odrastao po vrletima balkanskih planina.
- ^ Glas Crnogorca april 1913, francuski diplomata i novinar Sarl Loazo o Crnogorcima.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Durković - Jakšić, Ljubomir (1990). Srbija i Vatikan, 1804.-1918. Žičko i šumadijsko vladičanstvo.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
