Đuza Radović
| Đuza Radović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1906. |
| Mesto rođenja | Lipovska Bistrica, kod Kolašina, Knjaževina Crna Gora |
| Datum smrti | 16. oktobar 1989. (82/83 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFR Jugoslavija |
Đuza Radović (Lipovska Bistrica, kod Kolašina, 1906[1] — Beograd, 16. oktobar 1989) bio je jugoslovenski i srpski književnik, autor, lingvista, profesor na Fakultetu dramskih umetnosti, društveno-politički radnik, upravnik Biblioteke Srpske akademije nauka i umetnost i akademik. Njegova lična biblioteka nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Završio je beransku gimnaziju[2] i diplomirao je na Filozofskom fakultetu (grupa za jugoslovensku i svjetsku književnost) u Beogradu 1930. Komparativnu književnost je studirao na Sorboni.
Radio je kao gimnazijski profesor; bibliotekar u Narodnoj biblioteci Srbije; urednik Radio Beograda 2, profesor Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu; naučni savjetnik i upravnik Biblioteke Srpske akademije nauka i umetnosti.
Uređivao je časopise i novine: Razvršje, Književne novine, Književnost i jezik, Bibliotekar. Pisao je pjesme, književne kritike, eseje i oglede iz istorije književnosti.
Prevodio je sa francuskog i slovenačkog jezika. Bio je član Društva za nauku i umjetnost Crne Gore.
Predavao je na Fakultetu dramskih umetnosti kao redovni profesor.[3]
Jedan je od potpisnika Novosadskog dogovora.[4]
Bio je član kulturno-prosvetne zajednice Loznice, predsednik Uprave društva za proučavanje pozorišta Srbije[5] i Crnogorske akademije nauka i umjetnosti.[6]
Đura Radović je zaslužan za afirmaciju književnog opusa Stefana Mitrovog Ljubiše. Priredio je zbornik radova o njegovom delu i kasnije inicirao izdanje njegovih izabranih i sabranih djela.[7]
Biblioteka u Adligatu[uredi | uredi izvor]
Njegova ćerka Vesna Bernar je prevodilac sa francuskog. Prevela je dela Jovana Dučića i Milovana Danojlića na francuski.
Ona je Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” poklonila očevu ličnu biblioteku.[8]
Odabrana djela[uredi | uredi izvor]
- Na putu, pjesme, 1934
- Ličnosti i dela , 1955
- Dok još ima lasta , 1960
- Studije i ogledi , 1983
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 686.
- ^ „Zahtijevali vraćanje statusa više državne gimnazije”. www.dan.co.me. Pristupljeno 2020-12-21.
- ^ „Nešto je trulo u srpskom pravosuđu”. B E T O N :: KULTURNO PROPAGANDNI KOMPLET (na jeziku: engleski). 2012-01-17. Pristupljeno 2020-12-21.
- ^ http://slovoslovlje.org/2017/04/28/vidoje-marjanovic-osvrti-na-stanje-srbskog-jezika-i-njegovog-pisma-iii-deo/ http://www.svevlad.org.rs/srbistika/novosadski_dogovor.html
- ^ http://arhiva.unilib.rs/unilib/o_nama/izdanja/2008/misa-djuric.pdf
- ^ „Preminuli članovi - CANU”. www.canu.me. Pristupljeno 2020-12-21.
- ^ LJUBIŠA, Stjepan Mitrov (1969). Pripovetke. (Izbor i redakcija Đuza Radović.). (na jeziku: engleski).
- ^ Blic. „Rukopisi Milovana Danojlića, meniji sa dvora kralja Aleksandra i kraljice Drage i deo arhive Srpskog kraljevskog pozorišta stigli u Srbiju”. Blic.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2020-12-21.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Ostale | |
