Jovan Bojović

Jovan Bojović
Lični podaci
Datum rođenja	(1911-06-24)24. jun 1911.
Mesto rođenja	Rtari, Kraljevina Srbija
Datum smrti	15. oktobar 1941.(1941-10-15) (30 god.)
Mesto smrti	Kraljevo, Okupirana Srbija

Jovan Bojović (rođen 24. juna 1911, Rtari, Dragačevo, Kraljevina Srbija – poginuo 15. oktobra 1941, Kraljevo, Okupirana Srbija) bio je oficir u činu poručnika Jugoslovenske vojske u Kraljevini Jugoslaviji i komandant Jeličkog četničkog odreda u Četničkim odredima Jugoslovenske vojske tokom Drugog svetskog rata. Bio je jedan od najborbenijih gerilskih komandanata u sukobima sa nemačkim snagama tokom ustanka 1941. Oslobodilac je Čačka 1. oktobra 1941. koji je važio za najveći oslobođeni grad od Nemaca u okupiranoj Jugoslaviji do 1944. Potom se pridružio sa svojim odredom u opsadi Kraljeva gde je i poginuo predvodeći samoubilački juriš u noći 14. /15. oktobra posle saznanja da su Nemci toga dana masovno streljali civile u gradu.

Biografija

Uoči rata, poručnik Bojović se nalazio na vojnoj službi u Nišu, u 5. jurišnom (četničkom) bataljonu. Nemačke, italijanske, mađarske i bugarske oružane snage napale su Kraljevinu Jugoslaviju, 6. aprila 1941. bez objave rata. Glavni nemački udar na Jugoslaviju je izvršen iz pravca Bugarske. Upravo na ovom frontu se nalazio poručnik Bojović sa svojim 5. jurišnim bataljonom. Njegova jedinica je razbijena oko Ibra, a poručnik Bojović izbegava zarobljavanje i prebacuje se na planinu Jelicu. Komandanta jedinice su Nemci zarobili i potom ga streljali u Nišu. Grupa nepredatih oficira, podoficira i vojnika Jugoslovenske vojske predvođena pukovnikom Dragoljubom Mihailovićem odbila je da prizna kapitulaciju i prešla je iz Istočne Bosne preko reke Drine u Zapadnu Srbiju sa namerom da produži otpor. Pukovnik Mihailović stigao je na Ravnu gori, 11. maja 1941. gde osniva Komandu Četničkih odreda Jugoslovenske vojske. Tokom leta, 1941. poručnik Bojović odlazi na Ravnu goru i stavlja se na raspologanje pukovniki Draži, koji je planski oficire raspoređivao po Srbiji. Poručnik Bojović je raspoređen na planinu Jelicu, jer je već na tom području ranije razvio aktivnost, sa ciljem da na tom terenu stvori jaku organizaciju pokreta otpora i formira vojno-četnički odred. Poručnik Bojović uspešno izvršava zadatak i sa rodoljubima iz tog kraja osniva jednu od najboljih vojno- gerilskih jedinica čuveni Jelički četnički odred.

Krajem avgusta 1941. Jadarski četnički odred pod komandom potpukovnika Veselina Misite je oslobodio Loznicu od Nemaca. Tokom septembra 1941. ustanak je poprimio masovne razmere, četnici i partizani su oslobodili celo Podrinje i Mačvu, osim grada Šapca u kome je Nemce bezuspešno napao Cerski četnički odred pod komandom kapetana Dragoslava Račića. Krajem septembra 1941. ustanak se proširio na veći deo Šumadije kada je Takovski četnički odred pod komandom poručnika Zvonimira Vučkovića oslobodio Gornji Milanovac, 28. septembra 1941.

Vođa ustanika, pukovnik Mihailović sutradan, 29. septembra naređuje da se napadne Čačak, a za komandanta operacije određuje kapetana Jovana Deroka. Plan napada je donet 30. septembra, na sastanku oficira u selu Preljina, koje je bilo sedište Ljubićkog sreza. Sastanku su prisustvovali kapetan Jovan Deroko, poručnici Jovan Bojović, Zvonimir Vučković, Radiša Čeković, Momčilo Erić, i kapetan Dragoljub Luković. Prema utvrđenom planu kapetan Deroko je trebalo da komanduje četničkim snagama sa leve obale Zapadne Morave, a poručnik Bojović, svim jedinicama sa desne obale reke. Četnici su grupisali jake snage oko Čačka. Najbrojnija je bila jedinica poručnika Bojovića, Jelički četnički odred, sa 1.200 boraca, koji koja je trebalo da bude glavna udarna snaga u sukobu sa Nemcima. Krajem septembra u Čačku su došle nemačke snage iz Užica, Požege, Arilja i Ivanjice, koje su se iz ovih mesta povukle bez borbe.