Bendžamin Britn
| Bendžamin Britn | |
|---|---|
 Edvard Bendžamin Britn | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Edvard Bendžamin Britn |
| Datum rođenja | 22. novembar 1913. |
| Mesto rođenja | Loustoft, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Datum smrti | 4. decembar 1976. (63 god.) |
| Mesto smrti | Aldeburg, Ujedinjeno Kraljevstvo |
Edvard Bendžamin Britn (engl. Benjamin Britten; Loustoft, 22. novembar 1913 — Aldeburg, 4. decembar 1976) bio je engleski kompozitor, dirigent i pijanista.[1] Bio je centralna figura britanske klasične muzike 20. veka, sa nizom radova, uključujući operu, vokalnu muziku, orkestarske i kamerne komade. Njegova najpoznatija dela su opera Piter Grajms (1945), Ratni rekvijem (1962) i Vodič kroz orkestar za mlade (1945).
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen u Loustoftu, sin zubara, Britn je veoma rano ispoljio izuzetne muzičke sposobnosti. Studirao je na Kraljevskom muzičkom koledžu u Londonu,[2][1] kao i u Grešem školi sa kompozitorom Frenkom Bridžom.[3][4] Muzičkoj javnosti postao je poznat posle izvođenja svojih dela na različitim festivalima savremene muzike u Firenci, Barseloni i Salcburgu. Međunarodnu slavu stekao je premijerom opere Piter Grajms (Peter Grimes ) 1945. godine.[5][1]
Tokom narednih 28 godina napisao je još 14 opera, uspostavljajući sebe kao jednog od vodećih kompozitora 20. veka u ovom žanru. Osim velikih opera za Englesku nacionalnu operu i Kovent Garden, pisao je "kamerne opere" pogodne za performanse na mestima skromne veličine. Među najpoznatijim od njih je Obrtaj zavrtnja (The Turn of the Screw) iz 1954. godine.[6]
Sadržaj kome se stalno vraćao u svojim operama uključuje borbu autsajdera protiv neprijateljskog društva i korupciju nevinosti. Drugi Britnovi radovi kreću se od orkestarskih dela, preko horskih kompozicija, do solo pesama, kamerne, instrumentalne, kao i filmske muzike. Bavio se pisanjem muzike za decu i amaterske izvođače, uključujući opere za decu Hajde da napravimo operu (Let's Make an Opera, 1949), Mali dimničar (Billy Budd, 1951), Nois Flude (Noye's Fludde, 1958), Misa Brevis (Missa Brevis, 1959) za hor i električni klavir i zbirku pesama Petkom popodne (Friday Afternoons, 1933—1935).
Često je imao u vidu određene izvođače. Njegova najčešća i važna inspiracija bio je njegov lični i profesionalni partner, tenor Piter Pirs;[7] Britn je bio slavni pijanista i dirigent, koji je rado izvodio svoje dela koncertno, ali je pravio i trajne snimke. Takođe je izvodio i snimao dela drugih kompozitora, kao što su Bahovi Brandenburški koncerti, Mocartove simfonije i cikluse pesama Šuberta i Šumana.[8][9] Zajedno sa Pirsom i libretistom i producentom Erikom Krozierom, Britn je osnovao godišnji festival u Aldeburgu[1] 1948. godine, gde je devet godina kasnije (1967) osnovana i koncertna dvorana Snejp Moltings (Snape Maltings).[10] Prvi je kompozitor u Engleskoj koji je za svoj rad dobio nagradu za životno delo i titulu plemića.[1]
Dela[uredi | uredi izvor]
- Vodič kroz orkestar za mlade (1946)
- San letnje noći
- Mali dimničar
- Nasilje nad Lukrecijom
- Ratni rekvijem
- Obrtaj zavrtnja
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d Mišić, Milan, ur. (2005). Enciklopedija Britanika. A-B. Beograd: Narodna knjiga : Politika. str. 180. ISBN 86-331-2075-5.
- ^ Matthews, str. 14.
- ^ Carpenter, str. 13–14.
- ^ Lara Feigel, Alexandra Harris eds, Modernism on Sea: Art and Culture at the British Seaside; accessed 3 September 2013
- ^ Blom, Eric. "Britten's 'Billy Budd, The Observer, 2 December 1951, p. 6; Hope-Wallace, Philip. "Britten's Billy Budd", The Manchester Guardian, 3 December 1951, p. 5; and Porter, Andrew. "Britten's Billy Budd", Music & Letters, Volume 33, No. 2, April 1952, pp. 111–118
- ^ Mason, Colin. "Britten's New Opera at Venice Festival: Welcome for 'The Turn of the Screw, The Manchester Guardian, 15 September 1954, p. 5
- ^ Carpenter, str. 112.
- ^ Stuart, Philip. Decca Classical 1929–2009, accessed 24 May 2013.
- ^ Bridcut 2012, str. 3–176
- ^ Mann, William, "Queen opens concert hall", The Times, 3 June 1967, p. 7; and Greenfield, Edward, "Inaugural Concert at the Maltings, Snape", The Guardian, 3 June 1967, p. 7
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Bridcut, John (2012). The Essential Britten. London: Faber and Faber. ISBN 978-0-571-29073-4.
- Carpenter, Humphrey (1992). Benjamin Britten: A Biography. London: Faber and Faber. ISBN 978-0-571-14324-5.
- Matthews, David (2013). Britten. London: Haus Publishing. ISBN 978-1-908323-38-5.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Biografija na sajtu SANU
- Bendžamin Britn na sajtu Enciklopedija Britanika
- Scores and manuscripts by Benjamin Britten in the Open Music Library
- Britten-Pears Foundation
- Britten 100 (Britten-Pears Foundation's website for the Britten centenary)
- Aldeburgh Music (The organization founded by Benjamin Britten in 1948, originally as Aldeburgh Festival: the living legacy of Britten's vision for a festival and creative campus)
- „Britten material”. BBC Radio 3 archives.
- Gresham College: "Britten and Bridge", lecture and performance investigating the relation between the two composers, 5 February 2008 (available for download as text, audio or video file)
- Britten Thematic Catalogue, Britten Project
- Boosey & Hawkes (Britten's publishers up to 1963): biographies, work lists and descriptions, recordings, performance schedules
- Faber Music (Publisher set up by Britten for his works after 1963): biography, work lists, recordings, performance schedules
- MusicWeb International. Benjamin Britten (1913–1976), by Rob Barnett
- National Portrait Gallery. Benjamin Britten, Baron Britten (1913–1976), 109 portraits.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
