Bogorodica Vladimirska

Detajl ikone koristi i produkcijska kuća Mela Gibsona "Ajkon"

Vladimirslka Bogorodica je sveta ikona Ruske pravoslavne crkve. U Rusiji je izuzetno poštovana kao čudotvorna.

Prema predanju Crkve, jevanđelist Luka je naslikao na stolu na kome su Isus, mati Marija i Josif jeli. Prema predanju preneta je u Carigrad iz Jerusalima u V veku, u vreme cara Teodosija.

U Rusiju je došla iz Vizantije u ranom XII veku (oko 1131), kao poklon Juriju Dolgorukovu od carigradskog patrijarha Luke Hrizoverha. U početku, Vladimirska ikona je čuvana u ženskom manastru Presvete Bogorodice, blizu Kijeva. 1155. godine Princ Andrej Bogoljubski je preselio ikonu u Vladimir (po kome dobija sadašnji naziv).

Godine 1395. je preneta u Moskvu, a od septembra 1999. godine nalazi se u hramu-muzeju Svetitelja Nikolaja "v Tolmačah", pri Tretjakovskoj galeriji.

Bogorodica Bezdinska (Vinčanska)[uredi | uredi izvor]

Kaluđer kijevskog Pečerskog manastira Pajsije (Grk) doneo je 1727. godine u manastir Vinču kod Beograda, kopiju Vladimirske ikone (zvanu Umiljenije). Ikonu su kopirali ikonopisci pomenutog ruskog pravoslavnog manastira. Ta ikona (kopija) koja se i danas smatra kod pravoslavnih Srba čudotvornom, jer isceljuje bolesti prozvana je Bogorodica Vinčanska, a od kada je preneta u banatski manastir Bezdin 1739. godine, naziva se u narodu Bogorodica Bezdinska.^[1] Patrijarh srpski Arsenije IV Jovanović Šakabenta se polakomio na ikonu, bezdinsku svetinju i prevarom je uz pomoć bezdinskih jeromonaha Isaije i đakona Petra, noću 24. marta 1743. godine, protivpravno prisvojio. Nakon sudskog spora, Bogorodičina ikona je iz Patrijaršijskog dvora u Karlovcima vraćena vlasniku manastiru, ali tek 1748. godine, nakon smrti patrijarhove. Nakon Prvog svetskog rata, Bogorodica Bezdinska je preneta u Kikindu, a zatim 1932. godine novi banatski episkop dr Georgije Letić je preneo u Vršac, gde se i sada čuva u Vladičanskom dvoru.^[2]

Kopije ikone sa čudotvorni moćima izradilo je više ikonopisaca. Najpoznatiji su Stefan Tenecki i Dimitrije Popović, orlovatski sveštenik Petar Arsenijević (u Idvoru) i drugi. Postoje i dve bakrorezne ploče sa gravurom lika Bogorodice Bezdinske iz 1762. (rad Johana Kristofa Vinklera) i 1770. godine.^[3]

Čudotvorna Bogorodica Bezdinska se nastojanjem vladike banatskog Hrizostoma Stolića praznuje po pravoslavnom kalendaru 2. jula, zajedno sa Polaganjem rize Presvete Bogorodice. Napisana je prigodna crkvena služba Akatist,^[4] čudotvornoj ikoni Bogorodice Bezdinske. Veličamo te, Presveta Bogorodice, izabrana Bogomladice, i poštujemo Časnu Ikonu tvoju, kojom točiš isceljenja onima koji ti s verom prilaze.

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Stevan Bugarski, Ljubomir Stepanov: "Manastir Bezdin", Temišvar 1999.
^ Zoran M. Turkan: "Vladičanski dvor Eparhije banatske", Vršac 2007.
^ "Stevan Bugarski, Ljubomir Stepanov, navedeno delo
^ "Pravoslavni molitvenik", Beograd 1989.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

[1] Stevan Bugarski, Ljubomir Stepanov: "Manastir Bezdin", Temišvar 1999.

[2] Zoran M. Turkan: "Vladičanski dvor Eparhije banatske", Vršac 2007.

[3] "Stevan Bugarski, Ljubomir Stepanov, navedeno delo

[4] "Pravoslavni molitvenik", Beograd 1989.

[1]

[2]

[3]

[4]