Božidar Đorđević (lekar)
| Dr Božidar Đorđević | |
|---|---|
 Dr Božidar Đorđević, Bibliografsko odeljenje SANU (personalni dosije akademika Božidara Đorđevića) | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. januar 1910. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 11. april 1986. (75 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
Božidar Đorđević (Beograd, 1910 — Beograd, 1986) bio je srpski lekar, profesor univerziteta i akademik. Đorđević je bio rektor Univerziteta u Beogradu i akademik SANU.[1][2][3]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Božidar Đorđević je rođen 5. januara 1910. u Beogradu. Potiče iz ugledne i obrazovne beogradske porodice Đorđević. Stariji brat Jovan Đorđević- pravnik, takođe je bio profesor univerziteta u Beogradu, član SANU... Božidar Đorđević je snovnu školu, Četvrtu beogradsku gimnaziju i Medicinski fakultet završio je u Beogradu 1936. Internu medicinu specijalizirao je na Internoj propedevtičkoj klinici u Beogradu i na Internoj klinici u Parizu. 1936. godine izabran je za asistenta na Medicinskom fakultetu u Beogradu, a za redovnog profesora 1958. godine.
Bio je rektor Univerziteta u Beogradu (1963 – 1967), [4] član SANU: Odeljenje medicinskih nauka i to dopisni od (1963. ) a redovan od (1974. ). Bio je član Predsedništva SANU od 1981. do 1986. , član Srpskog lekarskog društva; redovan član Akademije medicinskih nauka (1976. ) kao i počasni predsednik Kardiološke sekcije.[3] Umro je u Beogradu 11. aprila 1986.g.[5]
Doprinos srpskoj medicini[uredi | uredi izvor]
| „ | Akademik Đorđević dao je ogroman doprinos razvoju kardiologije u Srbiji: stimulisao je razvoj kardiopatologije, uvodio nove dijagnostičke metode u adultnoj kardiologiji, povezao kliničku kardiologiju sa kardiohirurgijom, zasnovao pedijatrijsku kardiologiju, osnovao koronarnu jedinicu na Internoj B klinici u Beogradu(po redu osnivanja bila je to druga civilna, a treća KJ u Srbiji), inicirao osnivanje ustanova za rehabilitaciju kardiovaskularnih bolesnika i ustanovio savremeni pristup u proceni radne sposobnosti i invalidnosti ovih bolesnika. Pisac je pionirskih radova iz oblasti ekperimentalne kardiologije, imunokardiologije, urgentne kardiologije i kardiologije sporta. Bio je direktor Instituta za medicinska istraživanja (1962/63) i direktor Interne «B» klinike (1974 – 1976). | ” |
Autor teksta (Dr Jelena Jovanović Simić)[3]
