Branislav Ćirlić
Branislav Ćirlić | |
|---|---|
 Ćirlić u Varšavi 2006. godine | |
| Datum rođenja | 8. jul 1916. |
| Mesto rođenja | Pirot, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 9. mart 2017. (100 god.) |
| Mesto smrti | Varšava, Poljska |
| Narodnost | Srbin |
| Obrazovanje | Šumarski fakultet Univerziteta u Beogradu i Univerzitet u Varšavi |
| Zanimanje | slavista i prevodilac |
| Supružnik | Danuta Ćirlić |
| Deca | Dorota Jovanka Ćirlić |
Branislav Branko Ćirlić (Pirot, 8. jul 1916 — 9. mart 2017) bio je srpski i jugoslovenski slavista i prevodilac.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 8. jula 1916. godine u Pirotu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Studirao je na Šumarskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, a nakon toga od 1938. godine filologiju na Univerzitetu u Varšavi. Od 1946. godine živeo je u Poljskoj.
Bio je dopisnik jugoslovenskog radija i štampe, predavao je na slovenskim studijama na Univerzitetu u Lođu, a svoje radove objavljivao u književnom časopisu Nova knjiga.
Prevodio je književna dela sa srpskog na poljski jezik i obrnuto. Bio je član Poljskog udruženja pisaca, Udruženja književnika Srbije i Udruženja novinara Srbije[1][2]
U Poljskoj je bio poznat po promovisanju srpske istorije, kulture i literature. Dobitnik je Zlatnog ordena sa trakom Glorija atis, koji mu je uručen 13. jula 2011. godine na 95. rođendan u Domu literature u Varšavi.[1][3]
Godine 2003. uručena mu je Nagrada Miloš Crnjanski, za prevod na poljski jezik Romana o Londonu Miloša Crnjanskog.
Godine 2012 odlikovan je Ordenom srpske zastave III stepena od strane bivšeg predsednika Srbije, Tomislava Nikolića, za naročite zasluge i izuzetan doprinos u očuvanju i negovanju prijateljstva između Srbije i Poljske.[4][3]
Njegova žena bila je Danuta Ćirlić, prevodilac i novinarka, a ćerka Dorota Jovanka Ćirlić—Mentzel, takođe novinarka.
Preminuo je 9. marta 2017. godine u Varšavi, gde je i sahranjen, na pravoslavnom groblju.[5]
Dela[uredi | uredi izvor]
- Vodič kroz Jugoslaviju — sport i turizam 1974. 1890. ISBN 978-83-217-2277-1.. 1989. ISBN 978-83-217-2277-1.
- Devet pavova i kralj zmajeva: na osnovu srpskih narodnih motiva (. 1983. ISBN 978-83-03-00282-2.. 1990. ISBN 978-83-03-02673-6.)
Studije[uredi | uredi izvor]
- Antologija jugoslovenske novele (1964)
- Momo Kapor — Blokada Beograda (. 2001. ISBN 978-83-88238-63-5.)
- Romani i južnoslovenske priče: hrestomatija; T. 1, 1848-. 1948. ISBN 978-83-88938-51-1.
Prevodi[uredi | uredi izvor]
Sa poljskog na srpski jezik[uredi | uredi izvor]
- Antonjina Domanjska — Stari sat (Beograd: Prosveta 1946)
- Vanda Vasiljevska — Duga (Beograd: Prosveta 1946)
- Vladislav Rejmont — Kučka (Sarajevo: Seljačka knjiga 1952
- Jadviga Vernerova — Ruka (Beograd: Publicističko—izdavački zavod Jugoslavija 1961)
- Irena Jurgijevicova — Slikar i sretni leptir (Zagreb: Mladost 1964)
- Česlav Jancarski — Doživljaju medvedića Klempe (Zagreb: Mladost 1964)
- Juliuš J. Herlinger — Velika Trka (Gornji Milanovac: Dečje novine, Varšava: Državna agencija 1980)
Sa srpskog na poljski jezik[uredi | uredi izvor]
- Jovan Jovanović Zmaj — Ala je lep ovaj svet (Gornji Milanovac: Dečje novine: Državna agencija. 1983. ISBN 978-83-03-00193-1.))
- Rade Obrenović — Mi smo smešna porodica (Državna agencija. 1988. ISBN 978-83-03-02318-6.. 1991. ISBN 978-83-03-03225-6.)
- Petre Bakevski — Sunčani prsten (. 1991. ISBN 978-83-03-03225-6.))
- Miloš Crnjanski — Roman o Londonu (. 2003. ISBN 978-83-7322-480-3.)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Branko Ćirlić odlikovan zlatnim ordenom”. rts.rs. Pristupljeno 9. 7. 2011.
- ^ Najstariji član UNS-a proslavio 100. rođendan
- ^ a b Ludzie kultury odznaczeni medalami Gloria Artis
- ^ „Orden za Branislava Ćirlića”. rts.rs. Pristupljeno 23. 2. 2013.
- ^ Nie żyje Branislaw Branko Ćirlić
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
