Brajan Saton Smit
Brajan Saton Smit | |
|---|---|
 Brajan Saton Smit 1970. godine | |
| Puno ime | Brajan Saton Smit |
| Datum rođenja | 15. jul 1924. |
| Mesto rođenja | Velington, Novi Zeland |
| Datum smrti | 7. mart 2015. (90 god.) |
| Mesto smrti | Vajt River Džankšon, SAD |
Brajan Saton Smit (engl. Brian Sutton-Smith; Velington, 15. jul 1924 — Vajt River Džankšon, 7. mart 2015) je bio teoretičar igre koji je proveo život pokušavajući da otkrije kulturni značaj igre u ljudskom životu tvrdeći da svaka definicija igre mora važiti i za odrasle i za decu.[1] Isticao je da deca nisu nevina u svojoj igri kako se veruje.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 15. jula 1924. u Velingtonu. Studirao je deset godina na Univerzitetu u Bouling Grinu, deset na Univerzitetu Kolumbija i sedamnaest na Univerzitetu Pensilvanije. Doktorirao je za nastavnika na Novom Zelandu 1954. godine,[2] a zatim je otputovao u Sjedinjene Američke Države na osnovu granta Fulbrajtovog programa gde je započeo akademsku karijeru sa fokusom na dečije igre, igre za odrasle, dečiju dramu, filmove i narative, kao i rodna pitanja dece i položaj braće i sestara. Objavio je oko pedeset knjiga od kojih je najnovija The Ambiguity of Play[3][4] i oko 350 naučnih članaka. Bio je predsednik Antropološkog udruženja za proučavanje igre i Američkog psihološkog udruženja, Odseka za psihologiju i umetnost. Kao osnivač Dečjeg folklornog društva je dobio nagradu za životno delo od Američkog folklornog društva. Za svoja istraživanja igračaka je dobio nagrade od kompanija BRIO i Lego iz Švedske i Danske. Učestvovao je u pravljenju televizijskih emisija o igračkama i igrama u Velikoj Britaniji, Kanadi i Sjedinjenim Američkim Državama i bio je konsultant za Captain Kangaroo, Nikelodion, Dečju televiziju Mardok i Muzej Please Touch u Filadelfiji. Preminuo je od alchajmerove bolesti 7. marta 2015. u Vajt River Džankšnu.[5][6] U Ročesteru se nalazi Biblioteka i arhiv igre Brajana Saton Smita u njegovu čast. Novozelandsko udruženje za istraživanje u obrazovanju je osnovalo doktorsku nagradu Saton Smit koja se svake godine dodeljuje za doktorsku tezu.
Radovi[uredi | uredi izvor]
- Our Street, Smitty Does a Bunk, The Cobbers
- The Sibling (1970)
- The Study of Games (1971)
- Child's Play (1971)
- The Folkgames of Children (1972)
- How to Play with Your Children (1974)
- Play and Learning (1979)
- The Folkstories of Children (1981)
- A History of Children's Play (1981)
- Toys as Culture (1986)
- Play and Intervention (1994)
- Children's Folklore Source Book (1995)
- The Ambiguity of Play (1997)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Brian Sutton-Smith, psychologist - obituary”. 28. 4. 2015 — preko Telegraph.
- ^ Sutton-Smith, Brian. The Historical and Psychological Significance of the Unorganized Games of New Zealand Primary School Children (Teza). Open Access Repository Victoria University of Wellington, Victoria University of Wellington. doi:10.26686/wgtn.16945411.
- ^ „Brian Sutton-Smith”. Museum of Play. 27. 1. 2014. Pristupljeno 2. 2. 2019.
- ^ „Brian Sutton-Smith”. www.pgpedia.com. Pristupljeno 2. 2. 2019.
- ^ Fox, Margalit (14. 3. 2015). „Brian Sutton-Smith, Scholar of What's Fun, Dies at 90”. The New York Times.
- ^ "Brian Sutton Smith Obituary" Arhivirano mart 13, 2015 na sajtu Wayback MachineValley News, West Lebanon, NH, March 10, 2015.
