Pređi na sadržaj

Vasilije Perevalov

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Vasilije Perevalov
Vasilije Perevalov na otvaranju samostalne izložbe u GSLU u Nišu (2017)
Lični podaci
Datum rođenja(1937-03-20)20. mart 1937.(87 god.)
Mesto rođenjaNiš, Kraljevina Jugoslavija
Umetnički rad
Poljevajarstvo

Vasilije Perevalov (Niš, 20. mart 1937) srpski je vajar i jedan od doajena niške vajarske scene čija profesionalna karijera traje od sredine šezdesetih godina 20. veka, kada počinje svoj stvaralački put, pedagošku i likovnu aktivnost kojom je značajno doprineo razvoju i afirmaciji vajarstva u Nišu.[1]

Sin je kubanskog kozaka.[2]

Život i karijera

[uredi | uredi izvor]

Rođen je 20. marta 1937. godine u Nišu, u kome je završio srednju Umetničku školu 1958. godine. Akademiju za primenjene umetnost u Beogradu, na vajarskom odseku, u klasi profesora Radeta Stankovića završio je 1963. godine.[3]

Od 1964. do 1977. radio je kao profesor stručnih predmeta na vajarskom odseku u Umetničkoj školi u Nišu, u kojoj je 1967. godine osnovao odsek industrijskog dizajna.[3]

Od 1977. godine radio je kao prosvetni savetnik u Pedagoškom zavodu u Nišu.[3]

Od 1990. godine do penzionisanja 2001. godine obavljao je dužnost republičkog inspektora - školskog nadzornika za likovnu kulturu i prosvetnog savetnik za predmet likovna kultura. Na ovoj dužnosti vršio je nadzor u realizaciji programa nastave likovne kulture u osnovnim i srednjim školama. Kao prosvetni savetnik održao je brojna predavanja likovnim pedagozima Republike Srbije i SFR Jugoslavije.[3]

U dva mandata bio je član komisije Prosvetnog saveta Republike Srbije za likovnu kulturu.

Autor je i kooautor programa stručnih predmeta za umetničku školu i programa likovne kulture za osnovnu i srednju školu.[3]

Član je ULUPUDS-a od 1969. godine i jedan od osnivača regionalnog društva u Nišu.

Umetničko stvaralaštvo

[uredi | uredi izvor]
Deo skulptura iz ciklusa Estetika trodimenzionalnog oblika, Vasilija Perevalova

U svom umetničkom stvaralaštvu, Vasilije Perevalov uglavnom se opredelio za princip sublimacije i redukcije forme različitih nivoa, dajući svojim skulpturama uglavnom karakter asocijativnog sa retkim ekskurzima u domen čiste apstrakcije.[4]

Pišući o početnim radovima Vasilija Perevalova iz 1969. godine, likovni kritičar Vojislav Dević ukazivao je na izvesne paralele sa srednjevekovnom umetnošću, u njegovim delima.[5] Iako je tokom decenija ovo stvaralačko nadahnuće bledilo, ipak i u svojim najnovijim skulpturama Vasilije se iznova vratio ovom osloncu duhovne i formalne prirode, koju dominantno dopunjuje formom kugle u punom volumenu ili segmentarno, i pozicionira je kao centralno jezgro kome u poluzatvorenom ili otvorenom prostoru teže druge forme.[4]

Kralj Uroš I i Kraljica Jelena Anžujska
Umetnikov motivski repertoar iz opusa „Estetika trodimenzionalnog oblika”

U najnovijem periodu likovnog stvaralaštva umetnikova dela imaju svoje izvorište u svetu figuracije i zoomorfnim motivima, u kojima on;

U načinu na koji Perevalov definiše figuralne kompozicije njegovog najnovijeg ciklusa podvrgavajući ih stilizaciji, prepoznajemo;

Vasilije Perevalov čuvar starih tehnika obrade metala

Vasilije Perevalov, spada i u grupu retkih vajara u Srbiji koji se profesionalno bavi starim međusobno dopunjujućim tehnikama umetničke obrade metala — iskucavanja i cizeliranja, koje se izvode na srebru, bakru, mesingu, a njen rezultat rada je plitki reljef, ili forma trodimenzionalnog objekta.

Likovne kolonije

[uredi | uredi izvor]

Učesnik je likovnih kolonija u Sićevu, Poganovu, Mokroj Gori, Ribarskoj Banji i Lipovcu.

Nagrade i priznanja

[uredi | uredi izvor]
Vasilije Perevalov na otvaranju jedne od samostalnih izložbi (Niš, 2017)

Dobitnik je:

  • 1982. — Oktobarske nagrade grada Niša za likovnu umetnost
  • 1989. — Diplome zaslužnog likovnog pedagoga Jugoslavije, Saveza za unapređivanje likovne kulture Jugoslavije.
  • Druge nagrade na jugoslovenskom konkursu za spomeničko obeležje u Nišu.
  • 1970. Priznanje za autorsko delo — Rektorski lanac niškog Univerziteta

Skulpture Vaslija Perevalova danas se nalaze u kolekcijama: Narodnog muzeja u Nišu, Galeriji savremene likovne umetnosti Niš, likovnoj koloniji u Mokroj Gori i enterijeru lečilišta u Ribarskoj Banji.[6]

Samostalne izložbe

[uredi | uredi izvor]
Godina Mesto održavanja izložbe
1969
  • Niš, Likovni salon centra za kulturu
1980
  • Niš, Dom omladine „Josip Kolumbo”
1981
  • Niš, Salon 77
  • Prokuplje, Galerija narodnog muzeja Toplice
  • Kragujevac, Narodni muzej
  • Beograd, Galerija Kolarčevog narodnog univerziteta
2007
  • Niš, Galerija SLU Niš, Paviljon u tvrđavi
2008
  • Prokuplje, Galerija „Boža Ilić”
  • Dimitrovgrad, Centar za kulturu — gradska galerija
2013
  • Kruševac, Narodni muzej
  • Pirot, Galerija „Čedomir Krstić”
2017
  • Niš, Galerija SLU Niš, Izložbeni prostor u oficirskom domu

Kolektivne izložbe

[uredi | uredi izvor]

Na kolektivnim izložbama učestvuje od 1965. godine, u različitim gradovima Srbije i inostranstvu. Do sada je izlagao u Beogradu, Nišu, Kragujevcu, Prištini, Krajovi (Rumunija).[6]

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Nataša Drača (2000), Likovni umetnici Niša 1945—1970. Katalog zbirke, Narodni muzej Niš
  2. ^ Ja sam Vasilije Perevalov, sin kubanskog kozaka | Dokumentarni film je u završnoj fazi izrade. | By Vasilije Perevalov, akademski vajarFacebook (na jeziku: srpski), Pristupljeno 2024-03-31 
  3. ^ a b v g d Milica Todorović, urednik. Katalog za samostalnu izložbu Vasilija Perevalova, Skulpture, Estetika trodimenzionalnog oblika. Niš, 2017, GSLU Niš, str. 17
  4. ^ a b v g Milica Todorović, Predgovor u katalogu za samostalnu izložbu Vasilija Perevalova, Skulpture, Niš, 2017, GSLU Niš.
  5. ^ Vasilije Dević. Izložba skulptura i grafika, Centar za kulturu Niš, 1969.
  6. ^ a b Milica Todorović, urednik. Samostalne i kolektivne izložbe i Nagrade u: Katalog za samostalnu izložbu Vasilija Perevalova, Skulpture, Estetika trodimenzionalnog oblika. Niš, 2017, GSLU Niš, str. 18

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]