Vasilije Perevalov
Vasilije Perevalov | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 20. mart 1937. |
Mesto rođenja | Niš, Kraljevina Jugoslavija |
Umetnički rad | |
Polje | vajarstvo |
Vasilije Perevalov (Niš, 20. mart 1937) srpski je vajar i jedan od doajena niške vajarske scene čija profesionalna karijera traje od sredine šezdesetih godina 20. veka, kada počinje svoj stvaralački put, pedagošku i likovnu aktivnost kojom je značajno doprineo razvoju i afirmaciji vajarstva u Nišu.[1]
Sin je kubanskog kozaka.[2]
Život i karijera
[uredi | uredi izvor]Rođen je 20. marta 1937. godine u Nišu, u kome je završio srednju Umetničku školu 1958. godine. Akademiju za primenjene umetnost u Beogradu, na vajarskom odseku, u klasi profesora Radeta Stankovića završio je 1963. godine.[3]
Od 1964. do 1977. radio je kao profesor stručnih predmeta na vajarskom odseku u Umetničkoj školi u Nišu, u kojoj je 1967. godine osnovao odsek industrijskog dizajna.[3]
Od 1977. godine radio je kao prosvetni savetnik u Pedagoškom zavodu u Nišu.[3]
Od 1990. godine do penzionisanja 2001. godine obavljao je dužnost republičkog inspektora - školskog nadzornika za likovnu kulturu i prosvetnog savetnik za predmet likovna kultura. Na ovoj dužnosti vršio je nadzor u realizaciji programa nastave likovne kulture u osnovnim i srednjim školama. Kao prosvetni savetnik održao je brojna predavanja likovnim pedagozima Republike Srbije i SFR Jugoslavije.[3]
U dva mandata bio je član komisije Prosvetnog saveta Republike Srbije za likovnu kulturu.
Autor je i kooautor programa stručnih predmeta za umetničku školu i programa likovne kulture za osnovnu i srednju školu.[3]
Član je ULUPUDS-a od 1969. godine i jedan od osnivača regionalnog društva u Nišu.
Umetničko stvaralaštvo
[uredi | uredi izvor]U svom umetničkom stvaralaštvu, Vasilije Perevalov uglavnom se opredelio za princip sublimacije i redukcije forme različitih nivoa, dajući svojim skulpturama uglavnom karakter asocijativnog sa retkim ekskurzima u domen čiste apstrakcije.[4]
Pišući o početnim radovima Vasilija Perevalova iz 1969. godine, likovni kritičar Vojislav Dević ukazivao je na izvesne paralele sa srednjevekovnom umetnošću, u njegovim delima.[5] Iako je tokom decenija ovo stvaralačko nadahnuće bledilo, ipak i u svojim najnovijim skulpturama Vasilije se iznova vratio ovom osloncu duhovne i formalne prirode, koju dominantno dopunjuje formom kugle u punom volumenu ili segmentarno, i pozicionira je kao centralno jezgro kome u poluzatvorenom ili otvorenom prostoru teže druge forme.[4]
- Umetnikov motivski repertoar iz opusa „Estetika trodimenzionalnog oblika”
U najnovijem periodu likovnog stvaralaštva umetnikova dela imaju svoje izvorište u svetu figuracije i zoomorfnim motivima, u kojima on;
„ | Odustajući od deskripcije, briše sve što je suvišno i opisno, i početne motive svodi na kompaktnu kompoziciju uravnoteženih i skladno ritmovanih formi meko modelovanih, glatkih površina. Možda više nego ranije, u kompozicionom definisanju novih skulptura Perevalov koristi formu kugle, u punom volumenu ili segmentarno, koju pozicionira kao centralno jezgro kome u poluzatvorenom ili otvorenom prostoru teže druge forme (Užareno jezgro, Rast, Čuvarke blaga, Žar ptica). Umetnik zapravo reducira oblik često do krajnje, osetljive granice prepoznatljivosti a nominacijom dela posmatraču ukazuje put ka tumačenju i smislu.[4] | ” |
U načinu na koji Perevalov definiše figuralne kompozicije njegovog najnovijeg ciklusa podvrgavajući ih stilizaciji, prepoznajemo;
„ | Daleko nadahnuće u našoj srednjovekovnoj umetnosti. Ritmika nabora hitona i himationa koju poznajemo sa fresaka doživela je svoje opredmećenje u skulpturama Vladar, Igumanija, Stara monahinja, Stenogoša, Porodica, Čuvarke blaga, kralj Uroša I i kraljica Jelena Anžujska.[4] | ” |
- Vasilije Perevalov čuvar starih tehnika obrade metala
Vasilije Perevalov, spada i u grupu retkih vajara u Srbiji koji se profesionalno bavi starim međusobno dopunjujućim tehnikama umetničke obrade metala — iskucavanja i cizeliranja, koje se izvode na srebru, bakru, mesingu, a njen rezultat rada je plitki reljef, ili forma trodimenzionalnog objekta.
Likovne kolonije
[uredi | uredi izvor]Učesnik je likovnih kolonija u Sićevu, Poganovu, Mokroj Gori, Ribarskoj Banji i Lipovcu.
Nagrade i priznanja
[uredi | uredi izvor]Dobitnik je:
- 1982. — Oktobarske nagrade grada Niša za likovnu umetnost
- 1989. — Diplome zaslužnog likovnog pedagoga Jugoslavije, Saveza za unapređivanje likovne kulture Jugoslavije.
- Druge nagrade na jugoslovenskom konkursu za spomeničko obeležje u Nišu.
- 1970. Priznanje za autorsko delo — Rektorski lanac niškog Univerziteta
Skulpture Vaslija Perevalova danas se nalaze u kolekcijama: Narodnog muzeja u Nišu, Galeriji savremene likovne umetnosti Niš, likovnoj koloniji u Mokroj Gori i enterijeru lečilišta u Ribarskoj Banji.[6]
Samostalne izložbe
[uredi | uredi izvor]Godina | Mesto održavanja izložbe |
---|---|
1969 |
|
1980 |
|
1981 |
|
2007 |
|
2008 |
|
2013 |
|
2017 |
|
Kolektivne izložbe
[uredi | uredi izvor]Na kolektivnim izložbama učestvuje od 1965. godine, u različitim gradovima Srbije i inostranstvu. Do sada je izlagao u Beogradu, Nišu, Kragujevcu, Prištini, Krajovi (Rumunija).[6]
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ Nataša Drača (2000), Likovni umetnici Niša 1945—1970. Katalog zbirke, Narodni muzej Niš
- ^ Ja sam Vasilije Perevalov, sin kubanskog kozaka | Dokumentarni film je u završnoj fazi izrade. | By Vasilije Perevalov, akademski vajarFacebook (na jeziku: srpski), Pristupljeno 2024-03-31
- ^ a b v g d Milica Todorović, urednik. Katalog za samostalnu izložbu Vasilija Perevalova, Skulpture, Estetika trodimenzionalnog oblika. Niš, 2017, GSLU Niš, str. 17
- ^ a b v g Milica Todorović, Predgovor u katalogu za samostalnu izložbu Vasilija Perevalova, Skulpture, Niš, 2017, GSLU Niš.
- ^ Vasilije Dević. Izložba skulptura i grafika, Centar za kulturu Niš, 1969.
- ^ a b Milica Todorović, urednik. Samostalne i kolektivne izložbe i Nagrade u: Katalog za samostalnu izložbu Vasilija Perevalova, Skulpture, Estetika trodimenzionalnog oblika. Niš, 2017, GSLU Niš, str. 18
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Vasilije Perevalov Kolektivni rad učenika u keramici - "Zimska škola likovnih pedagoga", Mataruška Banja, 17. do 21. januara 1983.