Graničar (Vojna krajina)
Graničari ili krajišnici je naziv za stanovništvo nekadašnje Vojne krajine u okviru Habzburškog carstva. Graničari su uglavnom poticali iz redova Srba, Bunjevaca i Hrvata.
Graničari su bili stanovništvo posebnog položaja u okviru Habzburškog carstva, budući da su kao stalno vojna lica imali dužnost ratovanja za potrebe carstva. Sa druge strane graničari su i uživali i određene povlastice u oblasti nameta i obaveza vezanih za feudalni sistem.[1]
Graničari su nastali od pandura, kao nezvanične vojne posade pograničnih krajeva Habzburškog carstva prema Osmanskom. u 18. veku graničari su činili trećinu habzburške vojske. U vreme ratova uglavnom su bili pešadija[2]. Tokom 19. veka, s opadanjem opasnosti od Turaka, njihov broj je stalno smanjivan, da bi bili potpuno ugašeni sa raspadom Austrougarske.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „I. Žukov. Serbы i ih potomki v kazačьih voйskah”. Arhivirano iz originala 05. 09. 2011. g. Pristupljeno 20. 06. 2013.
- ^ Austrijska vojska
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Nikolić D. Odevanje graničara Vojne krajine u XVIII i XIX veku. Beograd: Srpska akademija nauka i umetnosti, 1978. 216 s.