Gustavo Serati

Gustavo Serati
Gustavo Serati 2006. godine
Datum rođenja	(1959-08-11)11. avgust 1959.
Mesto rođenja	Buenos Ajres
Datum smrti	4. septembar 2014.(2014-09-04) (55 god.)
Mesto smrti	Buenos Ajres
Supružnik	Cecilia Amenábar, Belén Edwards
Roditelji	Lilian Clarke
Veb-sajt	cerati.com

Gustavo Serati

Gustavo Adrian Serati (Buenos Ajres, 11. avgust 1959 – 4. septembar 2014) bio je argentinski muzičar, kantautor, kompozitor, producent i jedan od najuticajnijih i najpoznatijih hispanoameričkih rok muzičara i legenda latinoameričkog roka. Postao je slavan i međunarodno priznat kao vokalista, gitarista i kompozitor u jednom od najbitnijih i najuticajnijih bendova u muzičkom svetu Latinske Amerike, Soda Stereo. Po raspadu ove grupe, postao je popularan i doživeo uspeh kao solista – snimio je 5 studijskih albuma i sarađivao u raznim muzičkim projektima sa drugim muzičarima. Svoju solističku karijeru započeo je početkom devedesetih godina 20. veka paralelno kao član benda, koji se kasnije raspao zbog raznih kriza. U takvom raspletu događaja, Serati objavljuje svoj prvi album Amor amarillo, ali sa ponovnim okupljanjem benda album je čekao na svoje objavljivanje.

Serati

Nakon Soda Stereo-a, Serati je eksperimentisao u raznim muzičkim stilovima, preko elektronike pa sve do simfonijske muzike. 2007. godine Soda Stereo se ponovno okuplja na turneji pod nazivom Me verás volver, nakon koje su članovi benda nastavili svoje karijere samostalno. 15. maja 2010. godine Serati doživljava moždani udar, nakon kojeg pada u komu u kojoj je proveo više od četiri godine. Umro je 4. septembra 2014. godine u Buenos Ajresu, nakon otkazivanja organa za disanje. Tokom svoje solističke karijere osvojio je i bio nominovan za brojne nagrade, među kojima se nalaze Grammy Latino, Konex, MTV i Gardel. 5. decembra 2013. godine Serati biva odlikovan kao počasni građanin od strane grada Buenos Ajresa. U svom izdanju iz septembra 2012. godine, časopis Roling Stoun ga je stavio na četvrto mesto na listi 100 najboljih rok muzičara Latinske Amerike.

Početne godine

Serati se rodio 11. avgusta 1959. godine u naselju Barakas u Buenos Ajresu, kao stariji sin inženjera i računovođe Huan Hosea Seratija i Lilijan Klark. Od detinjstva je bio vezan za muziku i ambijent koji je ona proizvodila. U osnovnoj školi prvi put formira bend. Osim muzike, voleo je da crta. Prve muzičke uticaje primio je od bendova poput The Police, Queen, The Cure, Deep Purple ili od Dejvida Bouvija. U srednjoj školi formira bend sa kojim pobeđuje na jednom televizijskIskošeni tekstom konkursu, a kasnije sarađuje sa dva benda: Vozarrón i Savage. Glumi u jednom kabareu na otvorenom, ispred parka Sentenario. Sarađuje sa urugvajskim bendom The Morgan koji je svoju karijeru započeo pod uticajem The Police. Kasnije formira grupu Stress sa nekim od svojih prijatelja.

Počeci benda i drugi projekti (1982—1992)

1982. godine Serati je ostvario čvrstu prijateljsku i muzičku vezu sa Hektorom Setom Bosijom, koja će kasnije postati odlučujuća u budućnosti ovih stvaralaca. Poznavali su se od ranije, jer su pohađali kurs na Univerzitetu u Salvadoru. Njihovo prijateljstvo se pretvorilo u muzičku saradnju, kada su 1982. godine formirali bend pod imenom Soda Stereo. Njih dvojica imali su sličan muzički ukus, a i imali su isti san: da formiraju muzički bend pod uticajem kultnog benda The Police (koji je te godine nastupao u Argentini), ali sa sopstvenim temema pevanim na španskom jeziku. Prošli su kroz različite projekte, poput The Morgan ili Stress, zajedno sa ljudima poput Sandre Bajlak, Pabla Gvadalupea ili Andresa Kalamara. Najzad, odlučuju da formiraju sopstveni bend, odnosno trio, i bend nazivaju Soda Stereo. Konačna formacija benda bila je: Gustavo Serati (pevač i gitarista), Seta Bosio (prateći vokal i bas) i Šarli Alberti (bubnjevi). Držali su do svog stila koji je uključivao tadašnje rok modele stila: šminkanje i poseban stil frizura, ali i prve stihove. Prve koncerte održavali su u diskoteci Airport i u Stud Free Pub. Gustavo Serati je sa ovim bendom snimio sedam albuma: Soda Stereo (1984), Nada personal (1985), Signos (1986), Doble vida (1988), Canción animal (1990), Dynamo (1992), Sueño Stereo (1995). Paralelno sa ovim bendom, Serati je sarađivao sa bendom Fricción, a takođe je poznata saradnja i sa Šarlijem Garsijom.

Samostalna karijera

Nakon raspada benda Soda Stereo, Serati se posvećuje eksperimentisanju. Sarađivao je sa Flavijom Ečtetom, formiravši elektronski duo. Takođe, sarađuje na disku posvećenom The Police zajedno sa Endijem Samersom, bivšim gitaristom ovog benda. Prvi samostalni album Serati objavljuje pod imenom Bocanada 28. juna 1999. godine. Album je snimljen u Buenos Ajresu, ali takođe je obrađen u čuvenom Abbey Road studiju u Londonu. Na albumu su sarađivali Leo Garsija kao prateći vokal, Fernando Nale kao basista, Flavio Ečteto kao klavijaturista i Martin Kariso za bubnjevima. Ovaj album se posmatra kao prvi samostalni album Gustava Seratija, budući da ga je stvorio potpuno samostalno u odnosu na bend Soda Stereo. Bio je odlično prihvaćen od strane kritike, mnogi ga smatraju najboljim Seratijevim albumom. Kritičar David Kortes Arse okarakterisao je ovaj album kao suštinski u shvatanju rok muzike i kulture u latinoameričkom svetu. Album je postao platinast u Argentini, a Serati je na turneji boravio u Argentini, Čileu, Kolumbiji, Kostariki, Ekvadoru, El Salvadoru, Sjedinjenim Američkim Državama, Meksiku, Panami i Venecueli. Pesma Puente postala je jedan od simbola latinoameričkog roka modernog doba.

+Bien i 11 episodios sinfónicos

2001. godine Serati sarađuje na filmu +Bien za koji pravi muziku, koji će biti nominovan za najbolji rok album u okviru latinoameričkog Grammy-a. Na ovom albumu sarađuje sa Leandrom Freskom. Nakon ovog projekta, Serati sarađuje na albumu 11 episodios sinfónicos, koji uključuje Seratijeve pesme izvođene uz pratnju simfonijskog orkestra. Album je prezentovan 22. aprila 2002. godine u glavnoj sali Teatro Colón uz pratnju Nacionalnog simfonijskog orkestra Argentine i pod palicom Pedra Ignasia Kalderona. Ovaj album predstavljen je u Meksiku, Venecueli, Čileu i Mendosi u Argentini.

Siempre es hoy (2002—2004)

Treći Seratijev album, Siempre es hoy, izašao je krajem 2002. godine simultano u Argenitni, SAD, Meksiku i Čileu. Osim roka, album sadrži jake uticaje popa i elektronske muzike. Album je predstavljen na stadionu Luna Park u Buenos Ajresu, u saradnji sa mnogobrojnim muzičarima. Serati ovaj album predstavlja na turneji širom Latinske Amerike (Čile, Peru, Bolivija, Ekvador, Venecuela, Urugvaj, Kostarika, Panama, Portoriko, SAD) i SAD. 2003. godine Serati na svojoj veb stranici postavlja besplatne semple svojih pesama i započinje konkurs u kojem bi se semplovi besplatno obrađivali i tako objavili na zasebnom disku: Siempre es hoy: Reversiones. Iste godine objavljuje se video izdanje simfonijskog koncerta, snimljenog u pozorištu Avenida. 2004. godine objavljuje kompilaciju pesama Canciones elegidas 93-04, na kojem se javlja nova numera «Tu locura». Postoji evropsko izdanje (Španija) i latinoameričko (Argentina), sa drugačijim izborom pesama.