Pređi na sadržaj

Dan sećanja na žrtve transfobije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Dan sećanja na žrtve transfobije obeležava se svake godine 20. novembra u čast ubijenima zbog transfobije. [1] [2] Dan je osnovan da skrene pažnju na kontinuirano nasilje koje trpe transrodne osobe. [3]

Dan sećanja na žrtve transfobije osnovala je 1999. godine mala grupa ljudi, uključujući Gvendolin En Smit,[4] kako bi obeležila ubistvo transrodne žene Rite Hester u Olstonu u Masačusetsu.[5] U 2010. godini, taj dan se obeležavao u preko 185 gradova u više od 20 zemalja.[6]

Tipično, memorijal uključuje čitanje imena onih koji su izgubili živote od 20. novembra prethodne godine do 20. novembra tekuće godine,[7] i može uključivati druge aktivnosti, kao što su bdenje uz sveće, posvećene crkvene službe, marševi, umetničke predstave, dobrotvorno spremanje hrane za siromašne i projekcije filmova.[8]

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Rita Hester (30. novembar 1963 — 28. novembar 1998) bila je transrodna afroamerička žena koja je ubijena u Olstonu u Masačusetsu 28. novembra 1998.[9] Kao odgovor na njeno ubistvo, održano je bdenje uz sveće sledećeg petka (4. decembra) u kome je učestvovalo oko 250 ljudi. Borbu zajednice da se Ritin život i identitet s poštovanjem pokrivaju u lokalnim novinama, opisala je Nensi Nangeroni u svojoj hronici „Ubistvo Rite Hester i jezik poštovanja.“[10] Njena smrt inspirisala je veb projekat „Sećanje na naše mrtve“ i Dan sećanja na transrodne osobe.[11]

Rasa i Dan sećanja na žrtve transfobije

[uredi | uredi izvor]
CeCe Makdonald govori na Danu sećanja na žrtve transfobije 2015. u San Francisku.

Naučnici i aktivisti posvećeni unapređenju intersekcionalnih pristupa ističu važnost viđenja transfobičnog nasilja kao inherentno povezanog sa rasom, rodom i klasom. Ovo se ogleda u proporcionalno mnogo većem broju slučajeva nasilja nad nebelkinjama, a posebno crnim i latino transrodnim ženama.[12] [13] [14]

Transrodna zastava se vijori iznad Kapitola u Kaliforniji na Dan sećanja na žrtve transfobije 2019.

Teoretičari Rajli Snorton i Džin Haritavorn kritikuju kako slike i narativi usredsređeni na smrt nebelih transrodnih ljudi— najčešće transfemininih osoba — kruže u društvenim pokretima i prostorima na čijem su čelu beli gej i trans aktivisti. [15] Obazirući se na slučaj afroameričke trans žene Tajre Hanter, Snorton i Haritavorn uočavaju kao opasno to što su nebele trans žene vidljive samo nakon njihove smrti, i što se takvo nasilje ne prepoznaje kao posledica sistematske transfobije i rasizma. Zajedno sa radovima drugih trans aktivista kao što su CeCe Makdonald, Rejna Goset, Silvija Rivera i Din Spejd, Snorton i Haritavorn-ov rad zagovaraju važnost intersekcionalnog pristupa događajima kao što su Dan sećanja na žrtve transfobije i transrodni aktivizam uopšte.[traži se izvor]

Akademkinja Sara Lembl (2008) tvrdi da fokus Dana sećanja na žrtve transfobije na kolektivnu žalost rizikuje da se belci koji prisustvuju oslobađaju posrednog saučesništva u nasilju nad transrodnim nebelkinjama čije smrti obeležavaju. Lembl navodi:[16]

Naš zadatak je da ih poguramo dalje — ne samo u pogledu Dana sećanja na žrtve transfobije, već i kroz druge načine na koje pričamo i suočavamo se sa nasiljem. Niko od nas nije nevin. Moramo da osmislimo prakse sećanja koje smeštaju naše sopstvene pozicije unutar struktura moći koje odobravaju i sprovode nasilje. Naš zadatak je da pređemo sa saosećanja na odgovornost, sa saučesništva na odražavanje, sa svedočenja na akciju. Nije dovoljno samo odati poštu u sećanju na mrtve – moramo da transformišemo praksu živih.

Transrodna aktivistkinja Mira-Solej Ros kritikuje Dan sećanja na žrtve transfobije zbog spajanja motivacije iza ubistava transrodnih žena i seksualnih radnica. U intervjuu sa naučnicom Vivijen Namaste, ona predstavlja primere transrodnih seksualnih radnica koje su ubijene u Torontu jer su bile seksualne radnice i optužuje organizatore Dana sećanja na žrtve transfobije da koriste ove žene koje su umrle kao seksualne radnice kao velikomučenice transrodne zajednice. [17]

Priznanje od strane vlada

[uredi | uredi izvor]

Kanada

[uredi | uredi izvor]

Kanadska provincija Ontario jednoglasno je 12. decembra 2017. usvojila Zakon o Danu sećanja na žrtve transfobije, zvanično priznajući taj dan i zahtevajući od zakonodavne skupštine Ontarija da svake godine 20. novembra održi minut ćutanja [18] [19]

Sjedinjene Američke Države

[uredi | uredi izvor]

Godine 2020, novoizabrani američki predsednik Džo Bajden priznao je Dan sećanja na žrtve transfobije i rekao da je transfobično nasilje koje doživljavaju trans žene nedopustivo.[20] Godine 2021, Džo Bajden i Kamala Haris objavili su saopštenje u kojem su naveli: „Najmanje 46 transrodnih Amerikanaca ubijeno je aktima fatalnog nasilja ove godine do danas."[21] [22] [23] [24] Njegova kancelarija je takođe izdala izveštaj u kome se navodi kako „Bajden-Haris administracija unapređuje bezbednost, mogućnosti i inkluziju za transrodne i rodno različite pojedince“. Bajden je pozvao i Senat da usvoji Zakon o ravnopravnosti.[25]

Entoni Dž. Blinken, državni sekretar Sjedinjenih Američkih Država, takođe je izdao saopštenje u kome žali zbog gubitka transrodnih života 2021.[26] Kao glavni američki diplomata, on je izjavio: „Promovisanje i zaštita ljudskih prava LGBTI+ osoba je spoljnopolitički prioritet ove administracije.“

Dana 18. novembra 2021, predstavnica Ajana Presli pročitala je imena 46 trans osoba koje su ubijene te godine.[27] [28] [29] Njoj su se pridružili i drugi članovi Kongresnog kluba za LGBTK ravnopravnost među kojima su i predstavnici Mari Njuman, Dejvid N. Sisilin, Mark Takano, Sara Džejkobs i Al Grin.[30]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Trans Day of Remembrance”. Massachusetts Transgender Political Coalition. 2013. Arhivirano iz originala 14. 8. 2010. g. Pristupljeno 20. 11. 2013. 
  2. ^ „Transgender Day of Remembrance”. Human Rights Campaign. Arhivirano iz originala 26. 11. 2013. g. Pristupljeno 20. 11. 2013. 
  3. ^ Millen, Lainey (20. 11. 2008). „North Carolinians mark Transgender Remembrance Day”. QNotes. Arhivirano iz originala 24. 7. 2011. g. Pristupljeno 28. 11. 2010. 
  4. ^ Smith, Gwendolyn Ann (20. 11. 2012). „Transgender Day of Remembrance: Why We Remember”. HuffPost. Pristupljeno 3. 5. 2021. „In 1999 a handful of transgender people sought to highlight the need for awareness around anti-transgender violence, which refers to attacks against people who are perceived as transgender — regardless of how one may personally identify. To that end, we held the first Transgender Day of Remembrance event in the Castro district of San Francisco, holding the names of those we’d lost in silent testimony. 
  5. ^ Jacobs, Ethan (15. 11. 2008). „Remembering Rita Hester”. EDGE Boston. Arhivirano iz originala 8. 10. 2012. g. Pristupljeno 28. 11. 2010. 
  6. ^ St. Pierre, E. (2010). TDoR Events and Locations 2010. Transgenderdor.org.
  7. ^ „St. Louis Observes Transgender Day of Remembrance”. Vital Voice. 2012. Arhivirano iz originala 3. 12. 2013. g. 
  8. ^ Gonzalez, Yvonne (18. 11. 2010). „Groups recognize transgender remembrance day”. The State Press. Arhivirano iz originala 22. 11. 2010. g. 
  9. ^ 'Remembering Rita Hester' Arhivirano novembar 5, 2014 na sajtu Wayback Machine November 15, 2008, Edge Boston
  10. ^ Nancy Nangeroni (1999-02-01). „Rita Hester's Murder and the Language of Respect”. Arhivirano iz originala 24. 8. 2019. g. Pristupljeno 20. 11. 2017. 
  11. ^ Irene Monroe (2010-11-19). „Remembering Trans Heroine Rita Hester”. Huffington Post. Arhivirano iz originala 16. 11. 2013. g. Pristupljeno 9. 11. 2013. 
  12. ^ National Coalition of Anti-Violence Programs. „Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Queer, and HIV-Affected Hate Violence in 2014” (PDF). Arhivirano (PDF) iz originala 5. 7. 2016. g. Pristupljeno 19. 3. 2016. 
  13. ^ „Black Trans* Women's Lives Matter”. Arhivirano iz originala 14. 1. 2016. g. Pristupljeno 19. 3. 2016. 
  14. ^ Vincent, Addison Rose (13. 8. 2015). „State of Emergency Continues for Trans Women of Color”. Arhivirano iz originala 24. 3. 2016. g. Pristupljeno 19. 3. 2016 — preko Huffington Post. 
  15. ^ C. Riley Snorton and Jin Haritaworn (2013). Trans necropolitics: A transnational reflection on violence, death, and the trans of color afterlife. The Transgender Studies Reader 2: New York: Routledge Press. str. 66—76. Arhivirano iz originala 27. 2. 2019. g. Pristupljeno 10. 2. 2018. 
  16. ^ Lamble, Sarah (2008). „Retelling racialized violence, remaking white innocence: The politics of interlocking oppressions in Transgender Day of Remembrance”. Sexuality Research and Social Policy. 5: 24—42. doi:10.1525/srsp.2008.5.1.24. Arhivirano iz originala 7. 7. 2015. g. Pristupljeno 19. 3. 2016. 
  17. ^ Namaste, Viviane (2011). Sex Change, Social Change. Women's Press. ISBN 9780889614833. 
  18. ^ „Ontario enshrines Trans Day of Remembrance in law as Nov. 20”. CP24 (na jeziku: engleski). The Canadian Press. 12. 12. 2017. Arhivirano iz originala 22. 12. 2017. g. Pristupljeno 21. 12. 2017. 
  19. ^ S.O. 2017, c. 29, Trans Day of Remembrance Act, 2017, December 14, 2017. Pristupljeno December 21, 2017.
  20. ^ „Joe Biden on Instagram: "At least 37 transgender and gender-nonconforming people have been killed this year, most of them Black and Brown transgender women. It's intolerable. This Transgender Day of Remembrance, we honor their lives—and recommit to the work that remains to end this epidemic of violence. To transgender and gender-nonconforming people across America and around the world: From the moment I am sworn in as president, know that my administration will see you, listen to you, and fight for not only your safety but also the dignity and justice you have been denied.". 
  21. ^ „2021 marks the deadliest year yet for transgender people in the U.S., advocacy group says”. CBS News. 20. 11. 2021. Pristupljeno 21. 11. 2021. 
  22. ^ „Statement by President Biden on Transgender Day of Remembrance”. 20. 11. 2021. 
  23. ^ Biden-⁠Harris Administration Memorializes Transgender Day of Remembrance, NOVEMBER 20, 2021
  24. ^ President Biden honors trans people lost to “horrifying” violence on Transgender Day of Remembrance
  25. ^ Biden marks 'deadliest year on record for transgender Americans' on day of remembrance
  26. ^ „On Transgender Day of Remembrance”. 
  27. ^ „2021 marks the deadliest year yet for transgender people in the U.S., advocacy group says”. CBS News. 20. 11. 2021. Pristupljeno 21. 11. 2021. 
  28. ^ Squad Member Ayanna Pressley Read Names of 46 Killed Trans People in House Speech
  29. ^ Rep. Ayanna Pressley Honors Trans Remembrance Day on the Floor of Congress, Ayanna Pressley's YouTube Channel
  30. ^ Transgender Day of Remembrance Special Order Hour - November 17th, 2021