Dedovički rejon
| Dedovički rejon Dedovičskiй raйon | |
|---|---|
{{{caption2}}}
| |
.svg) | |
 | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Severozapadni |
| Administrativni subjekt | Pskovska oblast |
| Admin. centar | Dedoviči |
| Status | opštinski rejon |
| Osnivanje | 1. avgust 1927. |
| Površina | 2.188,1 km2 |
| Stanovništvo | 2015. |
| — broj st. | 12.976 |
| — gustina st. | 5,93 st./km2 |
| Vremenska zona | UTC+3 |
| Registarske tablice | 60 |
| Zvanični veb-sajt | |
.png)
Dedovički rejon (rus. Дедовичский район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon smešten u istočnom delu Pskovske oblasti, odnosno na zapadu evropskog dela Ruske Federacije.
Administrativni centar rejona je varošica Dedoviči. Prema procenama nacionalne statističke službe Rusije za 2015, na teritoriji rejona je živelo 12.976 stanovnika ili u proseku oko 5,93 st/km².
Geografija[uredi | uredi izvor]
Dedovički rejon smešten je u istočnim delovima Pskovske oblasti. Obuhvata teritoriju površine 2.788,1 km², i po tom parametru nalazi se na 13. mestu među 24 rejona u oblasti. Graniči se sa Dnovskim rejonom na severu, na severozapadu i zapadu je Porhovski, na jugozapadu Novorževski, a na jugu Bežanički rejon. Na istoku su Podorški i Volotovski rejon Novgorodske oblasti.
U reljefu rejona izdvajaju se dva područja, istočni izrazito ravničarski deo koji pripada perifernim delovima Priiljmenjske nizije, i zapadni deo u formi pobrđa gde se nalaze istočni delovi Sudomskog pobrđa, uključujući i najvišu tačku pobrđa goru Sudomu koja leži na nadmorskoj visini od 293 metra.
Gotovo cela rejonska teritorija nalazi se u basenu Šelonja, i samim tim pripada slivnom području reke Neve. Sam Šelonj izvire u južnom delu rejona, na nekih dvadesetak kilometara južnije od Dedoviča. Najvažnije pritoke Šelonja na području Dedovičkog rejona su Sudoma, Iljzna, Severka i Gorodjanka. Jedan manji deo rejonske teritorije na krajnjem jugozapadu nalazi se u slivnom području reke Sorot, desne pritoke Velikaje (i pripada basenu reke Narve).
U zapadnom brdskom delu rejona nalaze se brojna lednička jezera, a najveća među njima su Ivanjkovsko, Gorodnovsko, Sevo, Uzko, Duboko i Lokno,
Oko trećine rejonske teritorije je pod šumama, dok su močvarna područja najraširenija u južnim i jugoistočnim delovima.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Dedovički rejon kao administrativna opštinska jedinica uspostavljen je 1. avgusta 1927. godine i prvobitno je bio deo Lenjingradske oblasti. U granicama Pskovske oblasti je od njenog osnivanja 23. avgusta 1944. godine. U sadašnjim granicama je od 1958. godine kada mu je pripojena teritorija raspuštenog Požerevičkog rejona (danas je to Požerevička seoska opština).
Demografija i administrativna podela[uredi | uredi izvor]
Prema podacima sa popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona je živelo ukupno 14.692 stanovnika,[1] dok je prema proceni iz 2015. tu živelo 12.976 stanovnika, ili u proseku 5,93 st/km².[2] Po broju stanovnika Dedovički rejon se nalazi na 12. mestu u oblasti i njegova populacija čini 2,01% od ukupne rejonske populacije.
| 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. | 2015. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 29.592 | 22.716 | 18.814 | 18.807[3] | 17.881[4] | 14.692[1] | 12.976* |
Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe.
Prema podacima sa popisa iz 2010. na području rejona postoje ukupno 334 naseljena mesta (od kojih je njih 89 bilo bez stanovništva) međusobno podeljenih u 5 trećestepenih opština (jednu gradsku i četiri seoske). Jedino gradsko naselje u rejonu je varošica Dedoviči, administrativni centar rejona u kojem živi oko dve trećine ukupne rejonske populacije.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (25. март 2016)
- ^ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года Архивирано на сајту Wayback Machine (23. септембар 2015)
- ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Gradski okruzi (2) | |
|---|---|
| Opštinski rejoni (24) | |
.svg){kind=small}
