Dragiša Pandurović Gile
Dragiša Pandurović Gile | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1. januar 1953. |
| Mesto rođenja | Senje, FNRJ |
| Datum smrti | 18. decembar 2020. (67 god.) |
| Mesto smrti | Ćuprija, Srbija |
Dragiša Pandurović Gile (Senje, 1. januar 1953 — Ćuprija, 18. decembar 2020) bio je srpski satiričar i tekstopisac.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen u Senju, odrastao u Senjskom rudniku, gde je i završio osnovnu školu. Srednju zanatsku završio je u Resavici, a Višu novinarsku u Kragujevcu. Oženjen je, otac dvoje dece.
Objavio je 6 knjiga aforističkih satira, koje su objavljene u periodu od 1987. do 1996. godine u kojima se na šaljiv način kritikuje politička scena u vreme ratova na prostorima bivše Jugoslavije. Tekstopisac je narodnih pesama, koje su otpevali poznati pevači: Predrag Živković Tozovac, Vera Nešić, Miki Gajić, Zvonko Marković, Lazar Pilja, Živorad Blagojević, Disa Milovanović, Goran Lazić i mnogi drugi.
Književna dela[uredi | uredi izvor]
- Ostatak savesti (1987)
- Dođe mi da (P)lanem (1988)
- Korak u prazno (1990)
- Jugoslavija više ne stanuje ovde (1993)
- Tako treba (1994)
- Srbi ni nebu, ni na zemlji (1996)
Pesme[uredi | uredi izvor]
- Dozvoli mi da te zaboravim (Predrag Živković - Tozovac )
- Moj život je žena ta (Disa Milovanović)
- Rastaju se maturanti (Disa Milovanović)
- Zaboravi me (Miki Gajić)
- Jednom u životu ženi otac sina (Miki Gajić)
- Balkanska kafanska (Goran Lazić)
Poezija[uredi | uredi izvor]
Pisao je i kratke tematske pesme:
- Senjski rudnik
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Dragiša Pandurović Gile”. Žikišonov žurnal. Arhivirano iz originala 25. 01. 2018. g. Pristupljeno 24. 1. 2018.
