Dragoljub Pavlović (slikar)
| Dragoljub Pavlović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 15. februar 1875. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 12. decembar 1955. (80 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, FNR Jugoslavija |
| Umetnički rad | |
| Polje | Slikarstvo |
Dragoljub Pavlović (Beograd, 15. februar 1875 — Beograd, 12. decembar 1955) je bio srpski slikar.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 15. februara 1875. u Beogradu.[1] Završio je srednju ikonopisnu školu u Sergijevom Posadu.[1] Godinu dana je proveo u privatnim školama Henrija Knira i Antona Ažbea u Minhenu, a potom je završio Minhensku akademiju.[1] Godine 1902. je postavljen za nastavnika crtanja Druge muške gimnazije u Beogradu, na toj dužnosti je ostao do penzionisanja.[1] Učestvovao je kao ratni slikar u ratovima 1912—1918.[1] Prvi put je izlagao na Prvoj izložbi Lade 1906. godine.[1] Bio je član Srpskog umetničkog udruženja 1907—1908. i Lade od 1912.[1] Kao njen član je izlagao na redovnim izložbama Lade i na izložbama u Skoplju 1926. i Splitu 1927.[1] Posle Prvog svetskog rata je bio i predsednik Lade.[1] Bio je jedan od osnivača Udruženja likovnih umetnika Srbije 1919. i nekoliko godina je bio njihov predsednik.[1] Izlagao je na srpskoj izložbi u Londonu 1907, Četvrtoj, Petoj i Šestoj jugoslovenskoj izložbi, izložbi likovnih umetnika iz Beograda u Somboru 1921, izložbi beogradskih slikara i vajara 1924, izložbi „Jugoslavija u slici” 1930. i Prvoj izložbi Udruženja ratnika slikara i vajara 1940. godine.[1] Najčešće je slikao predele sa položaja na Solunskom frontu.[1] Krajem tridesetih godina se povukao iz umetničkog života, napustio je Beograd i do smrti živeo u Vrnjačkoj Banji.[1] Preminuo je 12. decembra 1955. u Beogradu.[1] Njegovi radovi su posthumno izloženi na izložbama „Pleneristi” 1960. i „Ratni slikari 1912—1918” 1964. godine.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
