Društveni liberalizam
| Deo serije o liberalizmu |
| Liberalizam |
|---|
 |
Društveni liberalizam, socijalni liberalizam ili socijalliberalizam jeste politička filozofija nastala sa ciljem pomirenja socijaldemokratske i liberalne političke misli.[1][2][3] U političkom spektu predstavlja centar/levi centar, tj. centar prema levom centru.
To iskustvo je rođeno uglavnom kod intelektualaca socijalističke i socijaldemokratske orijentacije otvorenih za liberalizam, ali u ovom političko-kulturnom trendu se pronašao put čak i za liberalne intelektualace.
Socijalni liberalizam tvrdi da društvo mora da štiti slobode i jednake šansi za sve građane i ohrabruje međusobne saradnje između državnih i tržišnih institucija privrede. U procesu razvoja, slaže se da su neka ograničenja postavljena ekonomskim poslovima potrebna, kao što su antimonopolski zakoni u borbi protiv ekonomskog monopola, regulatorna tela ili zakoni o minimalnim platama.
Socijalni liberali smatraju da vlade mogu (ili moraju) da pružaju udobnost, zdravstvenu zaštitu i obrazovanje iz prihoda koji potiču od poreza, kako bi se omogućila najbolja upotreba talenata stanovništva. Socijalni liberalizam se bori protiv ekstremnih pojava kapitalizma. Zalaže se isto tako za umereni antiklerikalizam i slobodu veroispovesti.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Gaus, Gerald & Courtland, Shane D. (Spring 2011). "The 'New Liberalism'". The Stanford Encyclopedia of Philosophy.
- ^ John Derbyshire (12 July 2010). "The origins of social liberalism". New Statesman.John Derbyshire (12 July 2010). "The origins of social liberalism". New Statesman.
- ^ Adams, Ian (2001). Political Ideology Today (Politics Today). Manchester: Manchester University Press. ISBN 0719060206.
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
