Episkop budimski Jeremija
| Episkop budimski Jeremija (Mađarević) | |
|---|---|
 Episkop budimski Jeremija (Mađarević) | |
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | budimska |
| Čin | episkop |
| Titula | Episkop budimski |
| Sedište | Sentandreja |
| Godine službe | od 1895. do 1896. |
| Prethodnik | Arsenije Stojković |
| Naslednik | Lukijan Bogdanović |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1822. |
| Mesto rođenja | Batosek, Austrougarska |
| Datum smrti | 9. novembar 1896. (73/74 god.) |
| Mesto smrti | Sentandreja, Austrougarska |
Jeremija Mađarević (Batosek, 1822 — Sentandreja, 9. novembar 1896) bio je episkop Srpske pravoslavne crkve.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1822. godine u Batoseku. Njegov otac, Roman Mađarević beše paroh batosečki. Veroispovednu školu pohađao u Batoseku, gimnaziju u Mohaču i Baju. Slušao filizofiju u Kečkemetu. Bogosloviju završio u Sremskim Karlovcima. Oženio se, po pravilu, pre rukopoloženja za sveštenika. Imao je dvoje djece od kojih je sin dr Mladen Mađarević bio "varoški fizik budimpeštanski" tj. ljekar. Kao paroh službovao je u Kišfalubi od 1844 do 1864. Vremenom postaje prota mohački, pa administrator budimskog protoprezviterata. Odnosno, eparhijski školski nadzornik. Kao udovac, a već u poznim godinama stupa u monaški red. Pre nego što će biti izabran za episkopa, proglašen je za arhimandrita grabovačkog manastira (županija Tolna). Decembra 1895. godine postao je Episkop budimski. Vjerni narod Eparhije budimske je polagao veliku nadu u njega, znajući da se revnosno zalagao za srpsko školstvo. Njegovim zalaganjem je izašao iz štampe Marjanovićev Šematizam (nezaobilazna crkvena statistika o prilikama u Budimskoj eparhiji.)[1] Zbog bolesti je tokom ljeta 1896. proveo u "ljetnjikovcu" u Kalazu. Vladika Jeremija Mađarević je umro u Sentandreji, posle nepunih godinu dana sjedenja na episkopskom tronu, 9. novembra 1896. Svečani pogreb bio je 11. novembra, a pogrebu su prisustvovali patrijarh Georgije (Branković), vladike i mnogobrojno sveštenstvo. Posmrtno slovo održao je prota Savo Kostić.[2] Zemni ostaci vladike Jeremije Mađarevića sahranjeni su u Sentandreji, u Sabornoj crkvi.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Vuković, Cveta (16. 12. 2018). „O BATOSEČKIM SRBIMA - U PET SLIKA”. Pristupljeno 17. 7. 2019.
- ^ „Čitulja”. Bosanska vila. 15. 1. 1897.
