Episkop negotinski Mojsije
| Mojsije Veresić | |
|---|---|
 Mojsij Veresić | |
| Lični podaci | |
| Mesto rođenja | Stragari, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 4. oktobar 1896. (60/61 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Srbija |
Episkop Mojsije (svetovno ime Maksim Veresić; Stragari, 1835 – Beograd, 4/16. oktobar 1896) je bio episkop negotinski.
Kada je austrofilska srpska vlada 1881. proterala mitropolita Mihaila Mojsej je bio adminitrator mitropolije do 1883, kada je srpska vlada nametnula mitropolita Teodosija. Pošto nije slušao nametnutog mitropolita vlada ga je otpustila.
Život i rad[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Stragarima u kragujevačkom okrugu kao Maksim Veresić od roditelja Jovana i Stane.[1] Po završetku osnovne škole primljen je za iskušenika manastira Blagoveštenja na Rudniku.[1] Tu ga je arhimandrit Vasilije, starešina manastira, zamonašio, a potom ga uputio u bogosloviju.[1]
Neko vreme potom je bio jerođakon episkopa šabačkog Mihaila Jovanovića.[1] Zatim ga je episkop uputio na školovanje u Kijevsku duhovnu akademiju u Rusiji.[1]
Nakon završenog školovanja postavljen je za pisara beogradske konzistorije 1862.[1]
Avgusta 1866. je postavljen za suplenta bogoslovije. Godinu dana tokom 1867. je bio starešina manastira Drače, kod Kragujevca.[1]
Ponovo je 1868. vraćen za profesora bogoslovije i proizveden u čin arhimandrita.[1]
Posle ostavke episkopa šabačkog Gavrila, posvećen je za episkopa šabačkog septembra 1868.[1]
Od februara 1869 je Dopisni član Srpskog učenog društva.[2]
Na položaju episkopa je ostao do oktobra 1874, kada je penzionisan.[1]
Kasnijim izborom za episkopa negotinskog, juna 1880, vraćen je u aktivnu službu.[1]
Kada je mitropolit srpski Mihailo zbačen 1881, vlada Srbije postavila je episkopa Mojsija za administratora mitropolije.[1] Bio je to težak period kada je srpska vlada nastojala da kontroliše i potčini crkvu svojoj austrofilskoj politici. Srpski arhijerijski sabor bio je obezglavljen i njegovi članovi uzalud su pokušavali da nagovore srpsku vladu da skrene sa toga štetnoga puta obračuna sa crkvom.[1] Srpska vlada je znala da arhijerejski sabor neće da izabere njima pogodnog kandidata, pa su nametnuli specijalno telo za izbor mitropolita, koje je onda 1883. izabralo nametnutog mitropolita Teodosija Mraovića.[1] Mojsije se nije odazivao pozivima novoga mitropolita smatrajući ga nelegitimnim, a sva njegova dela kao nevažeća.[1] Iako ga je novi mitropolit Teodosije uključio u sastav svoje jerarhije, episkop Mojsije nije hteo da sarađuje sa njim. Srpska vlada ga je dva puta kažnjavala novčanom kaznom zbog nepokornosti novom mitropolitu i njegovim pozivima.[1] Ubrzo nakon toga dali su mu otkaz aprila 1883.[1]
Počasni je član Srpske kraljevske akademije od novembra 1892[2].
Umro je kao državni savetnik u Beogradu 16. oktobra 1896. i prvobitno je bio sahranjen u staroj Markovoj crkvi u Beogradu.[1] Za vreme Drugog svetskog rata njegovi ostaci su preneti u kriptu nove Markove crkve.
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Atanasije M. Popović, Pomenik Šabačko-valjevske eparhije,Beograd, Šabac, Eparhija, 1940, str 33-37
- Srpski jerarsi, S. Vuković, (PDF) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. decembar 2013)
- Pravoslavna Srpska crkva u Kraljevini Srbiji. Beograd 1895. Str. 223–224.
- M.Đ. Milićević. Dod. Pomeniku, 100–101
- Sava Vuković. Srpski jerarsi, 340.
- A. Bakić. Srpski biografski rečnik. Matica srpska 2004 2, 149–150.
